Apple’ın yeni, yeniden tasarlanmış, M4 destekli iPad Pro’su inanılmaz bir tablettir. Birçok uygulama ve kullanım senaryosunda Apple’ın şimdiye kadar ürettiği en iyi ürünlerden biridir. Ancak iPad Pro’nun vaadini ve potansiyelini karşılayamadığı zamanlar da oluyor. Terazinin hangi tarafının daha ileri gittiği (iyi ya da kötü) kullanıcıya bağlıdır.
Benim durumumda, yeni iPad Pro beni rutin olarak her iki yöne de çekiyor. Bazen onu seviyorum ve bu benim en sevdiğim teknoloji parçası. Bazen de başımı duvara vuruyormuşum, yuvarlak bir deliğe kare bir çivi yerleştirmeye çalışıyormuşum gibi hissediyorum. iPad Pro’nun içindeki M4 çipinin, tabletin yapmasını istediğim her şeyi yapmasını sağlayacak kadar yeterli güce sahip olduğunu bilerek kendimi ara sıra “Ama bu çivi yuvarlak olmalı ” diye düşünürken buluyorum.
Ancak dilekler gerçeği değiştirmez ve iPad Pro’nun gerçekliği, aynı anda hem fantastik hem de sinir bozucu olmasıdır. Neyse ki, ikincisinden çok birincisi var ve bu da mükemmel tasarımıyla başlıyor.
Tasarım ve Yapı
Jaron Schneider, iPad Pro (2024) İnceleme Devam Ediyor adlı eserinde bu konuyu ve daha fazlasını ayrıntılı olarak ele almış olsa da ve ben aynı zemini çok fazla tekrarlamak istemiyorum, iPad Pro’nun tasarımı, genel kullanıcı deneyimi için o kadar hayati önem taşıyor ki, iki kez tartışmaya değer.
Olağanüstü ince ve hafif tasarımı, iPad Pro’nun, Apple’ın ilk iPad’i piyasaya sürdüğü Nisan 2010’dan bu yana hayal ettiği hissi vermesini sağlıyor. Şimdi, 14 yıl sonra, Apple’ın iddialı tasarım hayalleri meyvelerini veriyor.
Hiçbir iPad, yeni iPad Pro gibi sihirli bir cam panel fikrini somutlaştırmadı. Schneider’in dediği gibi, yeni iPad Pro’nun uygulanması neredeyse bilim kurgu hissi veriyor.
Pek çok insan için iPad Pro’nun donanım ve tasarım açısından ne kadar etkileyici olduğunun önemli olmadığını takdir ediyorum; önemli olan yalnızca aygıtın istedikleri şekilde çalışmasıdır ve iPad Pro da genellikle bunu başarır. Ancak burada sunulanın yalnızca sınıf lideri bir tasarım olmadığını belirtmezsem ihmal etmiş olurum; çığır açıcı. Apple’ın mühendisleri ve endüstriyel tasarımcıları onu parkın dışında bıraktı.
Küçük bir parçam şunu merak ediyor: “iPad Pro biraz daha kalın olsaydı pil ömrü iyileştirilebilir miydi?” Pil ömrü, internette gezinmek veya video izlemek için 10 saat olarak derecelendirilmiştir. Photoshop gibi ağır iş uygulamalarının veya grafik ağırlıklı oyunların kullanılması bu sayıyı azaltacaktır.
Ancak bu eleştiri, gerçek dünya deneyimimi yansıtsa da iPad Pro’nun amacını biraz gözden kaçırıyor. Tutması ve kullanması son derece kolay olacak şekilde tasarlanmıştır ve eğer biraz daha büyük bir bataryadan biraz daha fazla enerji sıkmak bu göreve zarar verirse, bu değerli bir ödün değildir; sihrin bir kısmı kaybolur. Anladım ve Apple’ın da almasına sevindim. Çoğunlukla.
Yeni iPad Pro’nun çok ince olması nedeniyle kırılgan olabileceği veya kolayca bükülebileceği konusunda bazı endişeler var. Benimki herhangi bir tehlikeyle karşılaşmadı ama Schneider’inki oldu; uçak koltuğuna oturdu. İki kere. Ve bunu bir şampiyon gibi karşıladı. Açıkçası iPad Pro’yu bükmek mümkün ancak normal kullanım ve hatta rutin tablet kullanma deneyiminin ötesine geçen bazı senaryolar için oldukça dayanıklı görünüyor.
“Vay canına” faktörünün önemli bir kısmı iPad Pro’nun yeni tandem OLED’idir. Apple, Schneider’a standart “parlak” ekrana sahip bir inceleme ünitesi gönderirken ben de aslında mat bir ekran olan yeni nano dokulu cam seçeneğine sahip bir iPad Pro satın aldım. Apple, iMac ve Studio Display için benzer ekranlar sunsa da bu, şirketin bir iPad için bu seçeneği ilk kez sunduğu anlamına geliyor.
Standart ekran, özellikle 256 GB ve 512 GB iPad Pro modelleri için tek seçenek olduğundan çoğu kullanıcı için çok anlamlıdır. Bununla birlikte, nano dokulu ekran, görüntü kalitesini önemli ölçüde etkilemeden dikkat dağıtıcı parlamayı azaltma konusunda olağanüstü derecede iyidir.
Cihazlar arasındaki farkı görmek için geçici olarak standart yeni bir iPad Pro’yu elime aldım. Nano dokulu ekran, siyah seviyelerini biraz daha az mürekkepli ve son derece ince ayrıntıları biraz daha bulanık hale getirir. Siyah seviyesi farkı en çok aydınlık odalarda fark edilir; bu aynı zamanda parlamayı azaltmanın en fazla faydayı sağlayabileceği zamandır.
Nano dokulu ekranın ayrıca çok hafif bir dokusu var, bence bu, ekrana dokunma ve yeni Apple Pencil Pro’yu kullanma “hissini” artırıyor, ancak bu daha öznel.
Objektif olarak bakıldığında, nano dokulu ekran görüntü kalitesini kötüleştirir ancak parlama ve yansımaların üstün şekilde işlenmesini sağlar. Ben bu takasları yapmayı tercih ediyorum. Ancak başkalarının farklı hissedeceğini anlıyorum.
Süper derin siyah seviyeleri ve canlı renkleri de dahil olmak üzere iPad Pro’nun yeni tandem OLED’inden mutlak olarak en iyi şekilde yararlanmak isteyenler, kahretsin, standart camı tercih etmelidir.
Herkesin hemfikir olabileceği şey, iPad Pro’nun tandem OLED panelinin, cam türü ne olursa olsun çok sayıda önemli alanda dikkat çekici olduğudur. OLED paneli pratik olarak sonsuz bir kontrast oranı sunar, parlak nesnelerin etrafındaki kenar taşmasını neredeyse tamamen ortadan kaldırır ve kusursuz renk doğruluğu sunar.
Yeni iPad Pro öncekilerden de daha parlak; 1000 nit tam ekran parlaklığına ve yerel alanlarda 1600 nit en yüksek parlaklığa ulaşıyor. Bu, onu HDR içeriğini tüketmek için harika bir cihaz haline getiriyor. Gerçek siyahı elde etmek için pikselleri bağımsız olarak kapatabilen OLED panelinin mürekkep siyahlarını da eklediğinizde, bu mükemmel bir medya cihazıdır. Yüksek çözünürlüklü HDR videolar, 2024 iPad Pro’da muhteşem görünüyor.
Bir fotoğrafçı olarak renk doğruluğuna çok önem veriyorum. Kutudan çıktığı haliyle iPad Pro’nun ekranı muhteşem ve kalibre edilmiş bilgisayar monitörlerimin renksel sunumuyla yakından eşleşiyor. Her ne kadar iPadOS’te renksel geriverim ve profiller konusunda iyileştirmeler yapılabilse de iPad Pro’da en azından bir Referans Modu bulunmaktadır. Kullanıcılar buradan, varsayılan ayarları geçersiz kılmak için ayrı bir kalibrasyon cihazı tarafından ölçülen beyaz nokta ve parlaklık değerlerini sağlayabilirler. Bu benim sık sık ihtiyaç duyduğum bir şey değil ama ihtiyacı olan diğer kişilerin de orada olmasına sevindim.
Schneider’ın iPad Pro İncelemesi Devam Ediyor ve buradaki incelemem arasında çok fazla mürekkep döküldü – yani pikseller mi doldu? — iPad Pro’nun tasarımı ve genel yapısı hakkında. Aşırıya kaçmış gibi görünebilir ve belki de bir dereceye kadar öyledir, ancak aynı zamanda bir tablet tasarımının genel kullanıcı deneyimi açısından ne kadar hayati önem taşıdığını ve önemli ölçüde bir ürünün tablet segmentindeki başarısı açısından ne kadar hayati önem taşıdığını da yansıtır.
iPad Pro, doğası gereği sürekli olarak tutulur ve dokunulur. Apple’ın geliştirilmiş Magic Keyboard kılıfıyla kullansanız bile, benim sıklıkla yaptığım gibi, sürekli cihaza dokunuyorum. Bu deneyimin herhangi bir yönü kusurluysa, bu büyük bir sorundur.
Önceki iPad Pro’mda rutin olarak sorun yaşadığım alan Face ID sistemiydi. İPad Pro yatay yöndeyken, benimki çoğu zaman olduğu gibi, “portre yönelimli” ön kameranın beni tanıma konusunda sürekli olarak etkisiz olduğu ortaya çıktı. Parolamı bu iPad’e, Apple’ın Face ID özellikli diğer aygıtlarından daha fazla yazdım.
Neyse ki, her iki boyuttaki yeni iPad Pro ile Apple, yatay yönde kullanıldığında ön kamerayı iPad Pro’nun üst kısmına ortalanacak şekilde hareket ettirdi. Şu ana kadar bu, portre yönelimi deneyimine de zarar vermedi, çünkü orada hiçbir sorun yaşamadım. Yatay yönde kilit açma sonuçlarının çok daha tutarlı olduğunu deneyimledim ve bu, yeni iPad Pro ile daha iyi genel kullanıcı deneyimimin önemli bir yönü oldu.
Bu nispeten küçük değişiklik, son iPad Pro’mla yaşadığım küçük bir şikayeti düzeltiyor. Ancak kısa vadeli bir inceleme durumunda her zaman çok da önemli olmayan bu küçük ayrıntılar, uzun vadeli kullanımda çok sinir bozucu hale gelir. Aylar geçmesine rağmen yeni iPad Pro’da henüz herhangi bir tasarım sorunu ortaya çıkmadı.
Birkaç ay boyunca iPad Pro’mu her gün çeşitli amaçlarla kullandıktan sonra, beni etkilemeye devam ediyor. Nadiren de olsa kılıfı olmadan kullandığım zamanlarda, bu kadar ince ve hafif olması beni hala şaşırtıyor.
Parlaklık eninde sonunda kaybolacak, ancak henüz geçmedi; bu da yeni iPad Pro’nun bir kanıtıdır.
Performans: İki Tabletin Hikayesi
iPad Pro’nun M4 çipi bir tabletten isteyebileceğim tüm bilgi işlem gücünü sunuyor. Tabletle etkileşim ipeksi pürüzsüzlüktedir. iPad’i kullanırken herhangi bir şeyin olmasını beklemeye gerek yok ve uygulamadan bağımsız olarak cihazın kullanımının her yönü duyarlı.
Elbette iPad Pro’yu kıyaslayabilirsiniz ve önceki modellerden daha iyi ve daha iyi performans gösterir. Geekbench’te M4 destekli iPad Pro, tek çekirdek testlerinde yaklaşık %30, çok çekirdek performansında ise %27 daha iyi puan alıyor. Geekbench’in Metal testinde fark çok daha küçük; M4 iPad Pro, M2 destekli önceki modele göre %15 daha iyi bir puan veriyor.
iPad Pro’nun tek çekirdek performansı, o kadar da olmasa da, en yeni MacBook Pro dizüstü bilgisayarlardan bile üstün. Apple’ın en iyi MacBook’ları hala benzer bir farkla kazanıyor; yeni iPad Pro ise mevcut tabletleri geride bırakıyor; yaklaşık %25.
Ancak iPad performansı gerçek dünya ortamlarında daha iyi değerlendirilir çünkü Apple’ın çabalarına rağmen iPad Pro yalnızca nispeten dar durumlarda profesyonel bir güç cihazıdır. Tipik tablet görevleri için iPad Pro asla ter dökmez. Cihaz nadiren ısındığı için hesaplama çabası harcadığını fark ettiğinden bile emin değilim.
Yeni iPad Pro’mun gözle görülür derecede sıcak hissettiği tek zaman (sıcak değil, sadece sıcak), uzun bir şarj seansı sırasında veya bir süre ağır iş oyunu oynadığı sıradaydı. Bunun için kontrollü bir durum, 3DMark’ın genişletilmiş kıyaslamalarının çalıştırılmasıdır; bu sırada iPad Pro, herhangi bir gerçek kullanım senaryosundan daha fazla biraz ısındı.
Bu, iPad Pro ile ilgili en büyük şikayetim. Cihaz, kullanımlarının çoğunu geride bırakan bir performans sunuyor. Apple, M4 destekli iPad Pro’yu tüm güçlü görkemiyle tanıttığında, iPadOS’un eksikliklerini yeniden gündeme getirdi.
Tartışma temelde şuna dayanıyor: iPad Pro, ağır işlerde çalışan kullanıcılar için bile tam gelişmiş bir dizüstü bilgisayar alternatifi olacak kadar güçlü, ancak bazıları için tam bir “bilgisayar” olamaz çünkü iPadOS bu göreve uygun değil.
Ben iPad Pro’nun MacBook Pro’mun yerini alamayacağı kullanıcılardan biriyim. Haziran ayındaki WWDC’nin bunu değiştireceğini umuyordum, ancak yaklaşan iPadOS 18, şüphesiz sabırsızlıkla beklediğim bir gelişme olsa da, tablet ve dizüstü bilgisayar arasındaki boşluğu doldurmaya henüz büyük ölçüde yaklaşamadı.
Dinle, anladım. iPad bir dizüstü bilgisayar değil, bir tablet. Kullanıcı deneyimi, bir tablet olmanın tüm avantajlarından yararlanmalı ve tipik bir dizüstü bilgisayara göre avantajlarına ve sınırlamalarına saygı duymalıdır.
Öte yandan Apple, iPad Pro’yu sanki her işi yapabilirmiş gibi pazarlıyor. Geliştirilmiş izleme dörtgeni ve klavyesiyle tamamlanan Magic Keyboard kılıfıyla birlikte kullandığınızda, şekil olarak bir dizüstü bilgisayar gibi görünüyor; işlevsellik açısından pek de öyle değil.
Çoğu zaman iPad Pro’yu tam olarak ne olduğu için sevsem de, iPad Pro’nun ne olduğu ile olmasını istediğim şey arasındaki fark, belirli, nispeten basit şeyler yapmaya çalıştığımda – bir süreç gibi – Büyük Kanyon gibi geliyor.
MacOS’taki iş akışım basit. Varlıkların indirilmesini ve kaydedilmesini, fotoğrafların yeniden boyutlandırılmasını, yeniden adlandırılıp düzenlenmesini ve bir medya kitaplığına yüklenmesini gerektirir. Bunların hepsi bilgisayarda çok basit olan rutin görevlerdir. Peki iPad’de? Pek değil.
Ancak bunların hepsi Apple’da değil. Üçüncü taraf geliştiricilerin suçun bir kısmını üstlenmesi gerekiyor. Örneğin, iPad’deki Adobe Photoshop, masaüstü sürümünün bir kabuğudur. İşimi iPad’de yapmanın bir yolunu bulabilir miyim diye görmek için bazı rakip uygulamaları denedim ama hayır. Her zaman Mac’te olmayan bazı sınırlamalar vardı ve bir noktada iPad Pro’nun “uygun” bir bilgisayarı tamamlaması gerektiğini kabul etmek zorunda kaldım.
“iPadOS ve uygulamalar. İş akışı beygirleri,” diyor Apple, iPad Pro’nun ürün sayfasında. Bazı kullanıcılar için bu şüphesiz doğrudur. Bana göre öyle değil ve bir yanım Apple’ın iPad Pro için istediği fiyat ve elindeki güç göz önüne alındığında tableti istediğim gibi kullanmanın daha kolay olacağını düşünüyor.
Bazılarının yıllardır, yani ilk iPad Pro’nun piyasaya sürülmesinden bu yana istediği iPadOS revizyonu, görünüşe göre hiçbir zaman gelmeyecek. Apple’ın iPad’in nasıl olmasını istediği konusunda net bir vizyonu var ve tabletin popülaritesi göz önüne alındığında, pazarın geneliyle açıkça örtüşüyor. iPadOS sürekli olarak daha iyi hale geliyor ve iPad Pro’mu eskisinden daha geniş bir görev yelpazesi için kullanabiliyorum, ancak sanırım iPad Pro’nun hiçbir zaman olmasını istediğim eksiksiz bilgisayar olamayabileceğini kabul etmemin zamanı geldi. olabileceğine inanıyorum.
İPad Pro’da yapabildiğim şeylere bakıldığında performansı mükemmel. Yapabilmeyi dilediğim şeyler için, onları yapamam. Ama güç orada.
Şimdiye Kadar Kullandığım En İyi Tabletin Hala Geliştirilmesi Gereken Yeri Var
2024 iPad Pro’ya bakıldığında, Apple’ın şimdiye kadarki en iyi ürünlerinden biri olduğu söylenebilir. Kesinlikle şirketin en iyi iPad’i ve yakınından bile geçmiyor. Yeni iPad Pro, Apple’ın en iyi halidir; biçimi ve işlevi mükemmel bir şekilde birleştirir.
İPad Pro’nun ne olabileceğine bakıldığında, cihaz, önceki tüm modeller gibi, masada bir şeyler bıraktı. Ancak bir noktada iPad’in olmadığı bir şey olmasını istemek Apple’a değil bana düşüyor.
Ama sonuçta yeni iPad Pro’yu paramla satın aldım ve ucuz değildi. Satın aldığım 13 inçlik model 1.899 dolardan başlıyor, ancak temel 13 inçlik model 1.199 dolardan, 11 inç iPad Pro ise 899 dolardan başlıyor.
Her zaman kullandığım klavye kılıfını ve kullanmadığım Apple Pencil Pro’yu eklediğimde toplam 2.347 dolara çıktı. Bu bir tablet için ciddi bir değişiklik, özellikle de beni hayal kırıklığına uğratan sınırlı bir değişiklik. Bununla birlikte, Apple’ın titizlikle oluşturduğu yolda kaldığımda (bunu yapmam gerekip gerekmediği, Apple’ın tüm ekosistemini ilgilendiren çok daha geniş bir sorudur) yeni iPad Pro muhteşemdir. Benim için fiyatına değer.
iPad Pro’yu seviyorum. Apple izin verseydi onu daha çok sevebilir miydim? Evet ama yine de seviyorum.
Alternatifler Var mı?
Çok sayıda alternatif var ve birinin bir tabletten tam olarak ne istediğine bağlı olarak çok iyi olanlar da var. Apple’ın ekosistemi içinde kullanıcılar, M4 ve OLED olmayan daha eski bir iPad Pro’yu tercih edebilir. Apple’ın kendisi bunları satmasa da, piyasadalar ve makul bir indirimle satılıyorlar.
Yeniden tasarlanan iPad Pro ile birlikte duyurulan yeni iPad Air, ekran da dahil olmak üzere Pro’nun bazı özelliklerinden yoksun ancak bir M2 çipi barındırıyor ve birçok tablet kullanıcısı için birçok performans ve özellik sunuyor. Ayrıca en yeni iPad Pro’ya göre daha bütçe dostu bir fiyat etiketi olan 549 dolardan başlıyor.
Apple’ın ötesinde bazı ilgi çekici seçenekler var. En yeni Microsoft Surface Pro, 13 inç iPad Pro ile hemen hemen aynı fiyattadır ve tam gelişmiş Windows’u çalıştırabilir. Muhtemelen iPad Pro’dan daha kötü bir tablet ama Windows kullanmayı sevenler için daha iyi bir dizüstü bilgisayar alternatifi.
Samsung Galaxy Tab S9 Ultra (256 GB’lık model için 1.049 dolar) daha büyük bir 14 inç ekrana sahip ve Android destekli olmasına rağmen işlevsel olarak iPad Pro’ya benziyor. Bunu Samsung Galaxy sahipleri için bir iPad ve iyi bir alternatif olarak tanımlamak doğru olur.
Yeni iPad Pro’yu Satın Almalı mısınız?
Evet. Apple’ın en iyi tabletini istiyorsanız işte bu.
Yazar Hakkında: Jeremy Gray ödüllü bir manzara ve doğa fotoğrafçısıdır. Son on yılda, fotoğrafçılık sektörünün önde gelen çevrimiçi yayınlarının çoğu için kapsamlı yazılar yazdı. Derinlemesine kamera ve lens incelemeleri, eğitim içerikleri yazma ve fotoğrafçılık dünyasından en son haberleri tartışma konusunda tutkulu.
