1889 yılında fotoğraf makinesine yüklenen bir fotoğraf filmi rulosu, 134 yıl sonra geliştirilerek iki gizemli figür ortaya çıkarıldı.
Kodak rulo filmi Bayan Evelyn Mackenzie’ye aitti ve 1 No’lu Kodak kamerayla çekildi. Bayan Mackenzie, Avustralya’dan şampiyonluk kazanan bir golfçüydü ve amatör fotoğrafçılığı ilk benimseyenlerdendi.
1 Numaralı Kodak fotoğraf makinesi, adından da anlaşılacağı üzere ilk Kodak fotoğraf makinesidir. Aynı zamanda içindeki kağıt ruloya iliştirilen negatif filmi başarıyla kullanan ilk kameraydı.
Kamera, 100’e kadar fotoğraf çekebilecek bir filmle önceden yüklenmiş olarak geldi. Fotoğrafları alabilmek için kameranın, filmin çıkarılıp işlendiği Kodak’a geri gönderilmesi gerekiyordu. Daha sonra fotoğraflar basıldı ve içinde yeni bir film bulunan kamerayla birlikte fotoğrafçıya geri gönderildi. Bu, şirketin George Eastman tarafından ortaya atılan ünlü sloganına yol açtı: “Siz düğmeye basın, gerisini biz hallederiz.”
Kamera, nasıl kullanılacağına dair ayrıntılı talimatlar ve onunla çekim yapma ipuçlarıyla birlikte geldi; fotoğrafçılara “parlak anlık fotoğrafların yalnızca açık güneş ışığında yapılabileceği” tavsiyesinde bulundu ve bulutlu gökyüzü altında çekim yapmanın hiçbir fotoğraf üretemeyeceğini ekledi.
Ayrıca, yetişmekte olan fotoğrafçıların tarihi, hava durumunu, konuyu ve diğer ayrıntıları yazabilecekleri her poz için bilgi sayfaları da sağlandı. Bayan Mackenzie 29 teşhire ilişkin bilgi formlarını özenle doldurdu.
Bayan Mackenzie’nin 1889 Yazındaki Fotoğrafları
Bayan Mackenzie’nin fotoğraf notlarındaki bilgilere göre, Melbourne’de parlak güneşli günlerde spor fotoğrafları çekiyordu ve aynı zamanda fotoğrafçılar için her daim yeşil olan bir konunun fotoğraflarını çekiyordu: kedilerin.
Bu bilgiye sahip olmamızın nedeni Büyük Britanya Fotoğraf Koleksiyoncuları Kulübü üyesi olan fotoğraf tutkunu David Gardner’dır.
Bayan Mackenzie İngiltere’ye taşındıktan sonra, 2015 yılında İngiltere’deki bir müzayede evinde Bayan Mackenzie’nin filmi, notları ve yazılı kutusuyla birlikte hala kameranın içindeyken satın alınana kadar kamera hakkında hiçbir şey bilinmiyor.
Gardner onu ele geçirmeden önce başka bir koleksiyoncuya aitti. Biraz tartıştıktan sonra filmi geliştirmeye karar verdi.
Ancak 134 yıllık nitrat bazlı selüloit rulo filmi geliştirebilecek birini bulmak kolay olmadı; Ta ki Gardner, filmin işlenmek üzere gönderildiği Kanada merkezli Film Rescue International‘ı keşfedene kadar. Bu, kameranın ve filmin 130 yıl boyunca Avustralya, Avrupa ve Kuzey Amerika’ya yaklaşık 20.000 mil yol kat ettiği anlamına geliyor.
Film Rescue International’dan Greg Miller, uzman teknisyenin filmi geliştirirken kızılötesi gözlük taktığını, böylece filmin geliştirmeye ne zaman tepki verdiğini görebildiğini ve çok yoğunlaşmadan önce filmi çekebildiğini söyledi.
Miller şöyle açıklıyor: “Filmdeki buğulanma ve beneklenme nedeniyle üzerinde herhangi bir şey olup olmadığını söylemek gerçekten zordu, dolayısıyla filmin tamamı Birinci Aşama Kültürel Miras kurulumumuz kullanılarak dijitalleştirildi” diye açıklıyor Miller.
“Sonra kontrastı artırabilir ve filmden çıkarılacak bir şey olup olmadığına bakabiliriz. Burada filmi dijitalleştirmek için başka yöntemlerimiz de var ama Phase One bu amaç için mükemmel; çünkü 16 bittir ve bu filmde olduğu gibi çok fazla yoğunluğu yakmak için çok parlak bir ışık kaynağı kullanabiliriz.”
Tripod üzerindeki kameraya benzeyen bir şeyle poz veriyor gibi görünüyorlar.
Ekibin film geliştirmedeki uzmanlığına ve filmde mümkün olan 100 pozlamaya rağmen yalnızca bir negatif, tanınabilir bir şeyle geri döndü. Gardner hayal kırıklığı yaşadı, ancak Miller bunun hala bir zafer olduğunu savunuyor çünkü “bu şimdiye kadar bir şeyler topladığımız en eski film” ve “muhtemelen üzerinde herhangi bir şey bulunan şimdiye kadar geliştirilmiş en eski film” olduğunu ekliyor.
Filmde Neler Var?
Kurtarılan görüntüde farklı Viktorya veya Edward dönemi kıyafetleri giymiş iki figür görülüyor.
Gardner, Jayne Shrimpton’un hizmetlerini satın aldı. iki figürün de muhtemelen erkek olduğuna ve birinin tam o’ shater taktığına inanan profesyonel bir moda tarihçisi; Şapkalar 1880’lerde popüler hale geldi ve 20. yüzyılın başlarında modasını sürdürdü.
Gardner, Photographica World’de şöyle yazıyor: “Görüntü, muhtemelen arkadan, bir ekipman parçası üzerinde düşünen iki kişinin çekilmiş gibi görünüyor” ; Büyük Britanya Fotoğraf Koleksiyoncuları Kulübü’nün dergisi.
“Bayan Mackenzie’nin rekoruyla eşleşecek şekilde, ekipmanın tenis veya golf sopası olmasını beklerdim, ancak ona daha çok baktıkça bunun tripod üzerindeki bir saha kamerası olduğunu daha çok düşünüyorum.”
Bayan Mackenzie’nin notlarında böyle bir resim yer almıyor, bu da Gardner’ın 29 fotoğrafı çektikten sonra filmin pozlanmış kısmını çıkarıp işlenmeye gönderdiği sonucuna varmasına neden oldu. Kurtarılan görüntünün kamerada kalan filme ait olduğuna inanıyor ve bu da onu tam olarak kimin çektiğine dair bir gizem bırakıyor; ancak bu görüntü yine de Mackenzie olabilir.
Ama grenli, zorlukla okunabilen resmi kim çekerse çeksin, hâlâ 1889’da 1 No’lu Kodak fotoğraf makinesine yüklenen bir film rulosundan geliyor; bu da onu muhtemelen bir film rulosundan kurtarılan en eski fotoğraf yapıyor.
