Bunlar, 1800’lerde daha çok Bedlam olarak bilinen kötü şöhretli Bethlem Kraliyet Hastanesine başvuran bazı kadın ve erkeklerin portreleri.
Fotoğraflar, genellikle 19. yüzyılda İngiltere’nin en ünlü psikiyatri hastanesi olarak kabul edilen Londra’daki Bethlem Kraliyet Hastanesinde tedavi gören hastaların yüzlerini gösteriyor.
Fotoğrafçı Henry Heiring, zihinsel sağlık durumlarının kanıtı için yüzlerini incelemek üzere çok sayıda Bethlem hastasının fotoğrafını çekti.
Heiring, yüz okuma olarak da bilinen 19. yüzyıl yüz fizyonomisi çalışmasını kullanarak hastaların çeşitli akıl hastalıklarını fotoğraflarda tanımlamayı umuyordu.
Heiring’in portrelerinde bazı hastalar hakkında çok az bilgi var. Bu arada fotoğraflarda isimleri bulunan başka kişiler de teşhis edildi.
Dadd, Şeytan olduğuna inandığı babasını öldürdükten sonra Bethlem’e kabul edildi.
1858’de kabul edilen Esther Hannah Still’e kronik mani ve sanrılar teşhisi kondu. Elinde çini bir oyuncak bebek tutarken resmedilmiştir.
Resim yaparken resmedilen ünlü Victoria ressamı Richard Dadd’ın bir fotoğrafı da var. Dadd, Şeytan olduğuna inandığı babasını öldürdükten sonra Bethlem Kraliyet Hastanesine kaldırıldı.
Bununla birlikte, 19. yüzyılda doğum sonrası depresyon, alkolizm, yaşlılık bunaması gibi durumlar ve hatta “ahlaki delilik” olarak bilinen sadakatsizlik gibi sosyal ihlaller nedeniyle kendilerini “deli” olarak etiketleyen bazı insanlar.
“Bedlam”
Bethlem Royal Hospital, Avrupa’da kurulan ilk akıl sağlığı kurumuydu. Ve kurulduğu 1247’den bu yana çok sayıda korku kitabına ve filmine konu olmuştur.
Uzun yıllar boyunca Bethlem Kraliyet Hastanesi, insanlık dışı koşulların olduğu bir yerdi.
İngilizce’de kargaşa ve karışıklık anlamına gelen “Bedlam” kelimesi, hastanenin takma adından türemiştir. Bethlem, Bedlam lakabını psikiyatri hastanesinin kaotik ve korkulu operasyonu nedeniyle almıştır.
18. ve 19. yüzyıllarda hastalar tedavi olarak soğuk banyolara batırılırdı.
O yıl sonra taburcu edildi.
Charles Darwin’in büyükbabası Erasmus Darwin tarafından icat edilen en rahatsız edici tedavilerden biri, rotasyonel terapi olarak adlandırılıyordu ve bir hastayı havada asılı duran bir sandalyeye oturtmayı ve ardından saatlerce döndürmeyi içeriyordu.
Bethlem’in kötü şöhretli bir yönü, halka açık olmasıydı. Londra’nın popüler bir cazibe merkeziydi ve zengin müşteriler hastanedeki hastaları görmek için bir şilin öderdi.
