Son birkaç yıldır film fotoğrafçılığı, özellikle otuz yaş ve altı kişiler arasında yeniden trend oldu. Gümüş tahılın piksellere göre popülaritesindeki bu artışa daha yakından bakıyoruz ve bu da niş bir ekonomiye destek veriyor.
Film fotoğrafçılığı öldü, yaşasın film fotoğrafçılığı! Tamamen dijital bir çağda, birden fazla lensi olan akıllı telefonların set üstü bilgisayarlar kadar yaygın olduğu bir dönemde, analog fotoğrafçılığın geçmişte kaldı, altı fit altında gömülü bir şey olması beklenirdi. Ve yine de, indirgenemez, yeni bir nesil tarafından ileri taşınan yüzeye yükseliyor.
“Müşterilerimiz uyuşturucu bağımlıları gibi bağımlı!” Philippe Micaelli, 1930’lardan beri faaliyet gösteren, fotoğrafçılıkta uzmanlaşmış bir Paris mağazası olan Odeon Photo’da satış ortağıdır. Yüz siperinin ve kasanın önüne takılan pleksiglasın arkasından, film fotoğrafçılarının kilitlendikten sonra mağazaya geri döndüğünü görünce rahatlar. Dükkan, bir fotoğrafçının mekanı olan Boulevard Beaumarchais’de bulunuyor.
Nesil 2.0, filmden çok etkileniyor
Bulvarı çevreleyen diğer on fotoğrafçı dükkanında olduğu gibi, kapı asla kapalı kalmaz. Unutulmaması gereken ilk şey: çoğu müşteri gençtir. Yüz maskesi takan ve elinde bir Minolta tutan 30 yaşındaki Laura, bir lens kapağı ve kayış arıyor. Genç kadın, geleneksel kamerasını birkaç ay önce bir Facebook grubu aracılığıyla satın aldı: 25 avro, bir pazarlık. “Dijital kamerayla çok fazla fotoğraf çekiyordum. Filmde hoşlandığım ‘istisnai’ bir yanı var ”diyor.
Film popülerdir, film ilgi çekicidir, film dijital teknolojilerin hükümdarlığında doğmuş olsalar bile bütün bir nesli baştan çıkarmıştır. Bu çılgınlığı nasıl açıklıyorsunuz? “Filmle, kompozisyonunuz üzerinde çalışırsınız ve yalnızca bir ‘çekiminiz’ olur. Tavan arasında ebeveynlerinin kamerasını çıkaran 21 yaşındaki Julien, fotoğrafın başka bir vizyonu ”diyor. Onun gibi diğerleri filme geri dönüyor ve anı yakalamak için zaman ayırmak için seri çekim modunu terk ediyor. “Dijital kameranızla gözünüzü eğitmiyorsunuz. Düşünmeden, çaba harcamadan onlarca fotoğraf çekerek belirleyici anı yakalayabilirsiniz. Hiçbir yansıma yok, ”diye ekliyor Laura.
Bu eğilimi anlamak için, Instagram’dan başlayarak yalnızca sosyal ağlara bakmanız yeterli. Fotoğrafların yayınlanmasına dayanan bu uygulama altını vurdu. Kodak karelerini, Super 8 formatını, film kusurlarını vb. Çoğaltan filtreler giderek daha popüler hale geliyor. Daha genç nesiller bu teknikleri keşfederken, daha eski nesiller onları tekrar ziyaret etmekten zevk alır. Boulevard Beaumarchais mağazalarından birine uğrayarak “akıllı telefonuyla fotoğraf çekmekten bıkmış” kızı için bir kamera satın alan bu aile babası gibi. Ona bir kamera vermek ve onu nasıl kullanacağını öğretmek istiyorum, beni gençliğime geri götürecek! ”Diyor sevinçle.
Fetişizm mi yoksa gerçek bir canlanma mı?
Otantik, klasik, estetik açıdan hoş gövdeleri ile analog fotoğrafçılık, Polaroid veya vinil ile aynı çekiciliğe sahiptir. Fetişizm hakkında konuşmak çok abartılı olmayabilir. Odéon Photo’dan Philippe Micaelli, “Performansın yanı sıra birçok insan güzel bir obje arıyor” diyor. Müşterilerinin çoğu, sadece estetik uğruna, kullanmadan eski modelleri topluyor. Kuşkusuz, manto parçasındaki Hasselblads ve Rolleiflexes koleksiyonu dikkat çekicidir. “Yıkılmaz” bir enstrüman fikri aynı zamanda bir satış noktasıdır. “Dünyayı bisikletle ya da yürüyerek gezen müşterilerim var. Zorlu koşullara dayanabilen ve hareket halindeyken kolayca tamir edilebilen bir ürün istiyorlar ”diye ekliyor satış elemanı.
Profesyoneller arasında da film fotoğrafçılığı bir geri dönüş yapıyor. Onu asla terk etmeyen ölümsüz hevesliler var ve oraya geri dönenler var. Baptiste Plichon, film kullanan bir düğün fotoğrafçısıdır. Lille’de yaşayan bir fotoğraf eğitmenidir: “Dijital teknoloji düğün fotoğraflarının formatını standart hale getirdi, oysa filmde anlık fotoğrafçılık, 6×7 gibi orta format veya görüş kamerası gibi çeşitli işlemleri kullanabiliyoruz … O zaman var çok çekici olan eski yönü. ”
“EMGK Photographie” tanıtıcısını kullanarak, popüler YouTube videoları yayınlıyor ve her iki ayda bir farklı bir filmin sergilendiği bir kanal başlattı: “İnsanların akıllı telefonlarıyla fotoğraf çektiği, film akışı yaptığı ve dijital platformlarda müzik dinlediği kaydi bir dünyada, film fotoğrafçılığı, görüntüye değerli bir somutluk katıyor. ” Dijitalin gelişmesine rağmen filmden asla vazgeçmeyen profesyoneller ve galeriler ile kendi görüntülerini nasıl geliştireceklerini öğrenmek isteyen 20-30 yaş arası amatörler arasında, film fotoğrafçılığı etrafında gerçekten aktif bir topluluk bir araya geldi.
İki katmanlı bir pazar
Bu bir çılgınlık olabilir, ancak sektör, çok özel bir ekonomi tarafından yönetilen niş bir pazar olmaya devam ediyor. Baptiste Plichon, “İki katmanlı bir pazarla karşı karşıyayız” diye açıklıyor. Filmin sonunda, özellikle sinema endüstrisi sayesinde prodüksiyon dijital devrimden kısmen kurtuldu. “2020’nin başlarında Kodak, birkaç amiral gemisi ürününün fiyatlarını% 5 ile% 40 arasında artırdı, çünkü tam da on yıl önce iflas eden fabrikaları yeniden yapılandırma sürecinde bulunuyorlar. Ancak pazar büyüyor: 2019’da Kodak Alaris’in satışları% 200’ün üzerinde arttı ”diyor fotoğrafçı.
Peki ya kamera gövdelerinin ve lenslerin üretimi? Filmler hala Ilford veya Kodak gibi sembolik markalar tarafından üretiliyorsa, tarihsel olarak kameralarla ilişkili şirketler dijital için çoktan analog ürünleri terk etmişlerdir. “Sürekli azalan hisse senedi ve artan talep ile fiyatlar kaçınılmaz olarak yükseliyor. Altmış yıllık endüstriyel üretim birkaç şirket tarafından gerçekleştirilse bile, şimdi yirmi civarında tedarik sorunu büyük görünüyor. Canon ve Nikon gibi firmalar film kameraları üretme imkanına sahip olacaklardı, ancak bu ticari açıdan pek çekici değil, ”diyor Baptiste Plichon.
Umutlar, fotoğrafçılığın zayıflarında yatıyor. Kickstarter tarafından desteklenen “Cameradactyl” projesi gibi bazı mikro işletmeler 3D yazıcıları kullanarak kamera üretmeye çalışıyor. Ancak böyle bir kavram ilerleme sağlamadı. Sadece Lomography ve şipşak kameralar yeni bir şey üretmeyi başardı. “Yeni bir ürün yaratmanın sorunu, son derece verimli bir ikinci el pazarı ile kaçınılmaz olarak doğrudan rekabet içinde olacak olmasıdır. Tamamen elden geçirilmiş bir 35 mm SLR size ortalama olarak 100 ila 300 Euro arasında mal olacak. Uygun fiyatlı yeni bir ürün bulmak çok karmaşık, ”diyor Baptiste Plichon.
“Bir kameranın fiyatı birkaç günde 500 avroyu atlayabilir”
Herhangi bir kamera satıcısının size söyleyeceği gibi, piyasa değişken. Laura gibi 25 avroluk bir anlaşma bulmak hala mümkünse, film tutkusunun bir bedeli vardır. Bir kamera için 20 ila 300 Euro, bir film rulosu için 3 ila 15 Euro ve geliştirme ve baskı için yaklaşık 20 Euro harcayacaksınız. Ve fiyatlar uyarı yapılmadan yükselebilir. “Piyasa kesin bir kurala uymuyor; yeni ekipman pazarıyla hiçbir ortak yanı yok, ”diye açıklıyor Baptiste Plichon. Son beş yılda, bir kameranın maliyeti ortalama olarak 100 Euro arttı. Boulevard Beaumarchais’de Canon AE-1, 2015 yılında yaklaşık 100 Euro’ya satılıyordu, şimdi fiyatı 300 Euro’dur.
Öyleyse neden bazı kameralar diğerlerinden daha popüler? Bu sadece performans değil. Etkileyenlere, moda modellerine ve film yıldızlarına bakmalısınız. “Bazı modellerin fiyatı Cannes’daki bir ünlü kırmızı halıda parlattığı veya Instagram’da etkileyici bir kişi onunla poz verdiği için artıyor … Bir kameranın fiyatı eBay müzayedesinde birkaç günde 500 avroyu geçebilir” diyor. fotoğrafçı ve YouTuber. Ünlüler ve kameralar iyi bir eşleşme yapıyor: aktris Diana Silvers, şarkıcı Frank Ocean, Jonas Brothers’tan Joe Jonas ve manken Gigi Hadid, fotoğraflarını sosyal ağlarda paylaşıyor. Milyonlarca abonesi olan bu hesaplar gerçek fiyat artırıcılardır.
Baptiste Plichon, yine de sosyal ağ sirenlerine aldırış etmememizi tavsiye ediyor. Örneğin, Canon AE-1 başlamak için en iyi model değil. İşlevsellik açısından çok daha düşük bir fiyata eşdeğer veya daha iyi kameralar mevcuttur. AE-1, ilk çıktığında çok iyi satılan bir modeldir, bu nedenle birçok insan tavan arasında bulunduracak ve web’de bunun hakkında konuşacaktır. İnternet yasası herhangi bir teknik neden olmaksızın fiyatları artırıyor ”diye uyarıyor. Biri, ebeveynlerinin veya büyükanne ve büyükbabasının dolaplarını karıştırmaktan daha iyidir. “Bir Olympus Om10, bir Canon AE-1 veya bir Minolta X-500’e sahip olsanız da, önemli olan kullandığınız lenslerdir. Sonuçta kamera, filme çarpan ışığı kontrol etmek için düğmeleri olan kara bir kutudan ibaret. ”
Her halükarda, film çılgınlığı fotografik pratikleri melezleştirdi. İnsanlar bunu isteyerek dijital teknolojilerle birleştiriyor. “Bugün bir savaş öncesi 40×50 görüş kamerası satın alabilir ve kolaj halinde çalışabilirsiniz. Jelatin-gümüş fotoğraflarınızı bir tarayıcı kullanarak dijitalleştirebilir ve analog ve dijital arasında ileri geri hareket edebilirsiniz. Bu bir dizi olasılığın önünü açıyor ”diyor Baptiste Plichon. Böylece pikseller onu alabilir veya bırakabilir: filmin hala parlak bir geleceği var!
Yazı: Michaël Naulin
