Fujifilm GFX100RF ilk incelemesi: büyük sensör, daha büyük hayaller

Fujifilm GFX100RF, sabit 28 mm eşdeğer F4 lense sahip 100 megapiksel orta format dijital bir kameradır.

Temel özellikler

• Orta format (44 x 33 mm) 102 MP sensör
• 35 mm (28 mm eşdeğer) F4 lens, yaprak deklanşörüyle
• 5,76 M nokta OLED EVF
• Filtre halkası ve filtre kullanıldığında hava koşullarına dayanıklı (dahil)
• Konu tanıma otomatik odaklama
• En boy oranı kadranı
• 3,2 inç eğilebilir arka dokunmatik ekran
• 30 fps’ye kadar 4K video
• Dahili 4EV ND filtre
• 14 film simülasyonu

GFX100RF, 4899 dolara perakende olarak satılacak ve 24 Nisan’dan itibaren satışa sunulacak. Siyah veya siyah ve gümüş renkte olacak ve örgülü bir kayış, filtre halkası, filtre ve renk uyumlu kare bir lens siperliği içerecek.

Yenilikler

Sabit lensli orta format gövde

GFX100RF, Fujifilm’in ürün gamında yeni bir yer kaplıyor ve yeni bir tasarımla geliyor. Temelde uzun zamandır söylentisi yapılan ‘orta format X100’dür, çünkü klasik stil, doğrudan kontroller ve ön tarafa kalıcı olarak monte edilmiş geniş açılı bir sabit lens formülünü alır.

Ancak ‘RF’ harflerinin mesafe ölçer imalarını çok ciddiye almayın: bu, esasen dünyanın en iddialı kompakt kamerasıdır, yalnızca bir mesafe ölçer değil, aynı zamanda klasik bir mesafe ölçer kamerası görünümü veren X100/X-Pro hibrit vizöründen de yoksundur. Bunun yerine, RF’nin EVF’si, kameranın arkasının sol üst köşesinde bulunan nispeten standart bir 5,76M nokta meselesidir.

Gövde, değiştirilebilir lensli GFX kameralar kadar büyük olmasa da, yine de çok fazla varlığa sahiptir. Üzerinizde olduğunu asla unutmayacaksınız ve onu bir cebe sığdırmak için çok uğraşmanız gerekir. Bu, özellikle stil noktaları ekleyen ancak adaptör halkasına monte edilmesi gereken, önemli miktarda derinlik katan ve parlama yerine parlamayı ikame eden dahil kare lens siperliği ile donatıldığında geçerlidir.

X100VI gibi, GFX100RF de bir adaptör halkası ve filtre ile hava koşullarına karşı kapatılabilir, ancak bu da onu daha hantal hale getirir. Filtre takıldığında siperlik yine de adaptör halkasına takılabilir.

Sabit lens

Fujifilm, iki nedenden ötürü 28 mm eşdeğerini seçtiğini söylüyor: Kamerayı mümkün olduğunca kompakt hale getirmek ve aynı zamanda kullanıcıların IBIS veya optik sabitleme yardımı olmadan nispeten daha düşük deklanşör hızlarıyla çekim yapmalarına olanak sağlamak. Ellerinizin ve nesnenizin ne kadar hareketsiz olduğuna büyük ölçüde bağlı olan bu yetenek, lensin nispeten yavaş F4 (F3.2 eşdeğeri) 9 kanatlı diyafram açıklığı göz önüne alındığında kullanışlı olacaktır.

Lens, iki asferik lensle 8 grupta 10 elemandan oluşur. Minimum odak uzaklığı 20 cm’dir ve adaptör halkası takıldığında 49 mm filtreleri kabul edebilir.

Sabit lens ayrıca bir yaprak deklanşörünün sağlanmasına izin vererek GF’nin 1/2000’e kadar flaşlarla senkronize olmasını sağlar (teknik olarak, 1/4000’e kadar senkronize olabilir, ancak bu kadar kısa bir pozlama kullanarak flaşların patlamasının bir kısmını kesme riskiniz vardır).

En boy oranı kadranı

Kameranın arkasına bakıldığında, ilk göze çarpan şey ekranın üstündeki büyük kadrandır. Tek amacı, görüntünüze çeşitli kırpmalar uygulamanıza, JPEG’inizin en boy oranını değiştirmenize ve sensör alanının ve çözünürlüğünün ne kadarını kullandığınızı azaltmanıza olanak sağlamaktır.

Seçebileceğiniz dokuz seçenek vardır ve kamera, seçtiğiniz en boy oranını önizlemeniz için size birkaç yol sunar. Siyah kenarlıklar, sınırlayıcı bir kutu kullanabilir veya kesilecek görüntü bölümlerinin opaklığını artırabilir

Ayrıca, kameranın komut kadranlarından biri veya menüler aracılığıyla en boy oranını kontrol etmenizi sağlayan bir “C” ayarı da vardır. Sonrasında kırpmadan memnun kalmadığınıza karar verirseniz, Raw + JPEG olarak çekim yaptığınızı varsayarak, kameranın tam sensör Raw dosyasını koruduğu ve amaçlanan kırpmayı meta veri olarak kaydettiği için, en boy oranını değiştirmek için kamera içi Raw yeniden işleme özelliğini kullanabilirsiniz.

Kırpma yakınlaştırma

28mm eşdeğeri.

35mm eşdeğeri.

50mm eşdeğeri.

63mm eşdeğeri.

GFX100RF, en boy oranı kırpma seçeneklerine ek olarak, daha uzun bir lens kullanıyormuş izlenimi vermek için devreye giren bir kırpma moduna sahiptir. Kırpmayı, güç anahtarının ve ön kontrol kadranının altında bulunan bir geçiş anahtarı kullanarak fiziksel olarak kontrol edersiniz.

Her zamanki gibi, kırpma, kullanılan sensörün alanını azaltır, bu da çözünürlükte ve toplam ışık yakalamada bir azalma anlamına gelir. Bu, tam sensörlü görüntülerle aynı ölçekte görüntülendiğinde ton kalitesinde de bir azalmaya neden olur. Aşağıdaki tablo, her bir kırpmanın verdiği eşdeğer odak uzaklığını, hem kameranın 44 x 33 mm sensörüne referansla, kameranın kırpmaların ‘odak uzaklıklarını’ nasıl bildirdiği ve referans olması için tam kare eşdeğerleri açısından gösterir.

Gördüğünüz gibi, kolu bir kez vurmak, kamerayı 35 mm F4 eşdeğer lensli bir “tam kare” kameraya dönüştürüyor ve ardından APS-C ve Four Thirds görüntü kalitesine yakın bir değere düşürüyor.

En boy oranı kırpmalarında olduğu gibi, yakınlaştırma yalnızca JPEG’e uygulanır ve Raw’ınız dokunulmadan kalır. Ayrıca, aynı önizleme seçeneklerine ve seçtiğiniz kırpmanın ekranı doldurma yeteneğine sahipsiniz, ancak bunu yapmak size çerçevenizin dışındakiler hakkında herhangi bir bağlam sağlamaz.

Kırpmayı, kameradaki Raw yeniden işleme özelliğini kullanarak kaldırabilirsiniz, ancak kamerada farklı bir kırpma seçemezsiniz: yalnızca görüntüyü çektiğiniz kırpma veya tam sensör.

Nasıl Karşılaştırılır

Sabit lensli kamera pazarı küçüktür ancak özellikle bu kadar parayı bir tane almaya istekliyseniz, birkaç güçlü rakibi vardır. Yüksek çözünürlüklü tam kare sensörü ve 28 mm odak uzaklığıyla Leica’nın Q3’ü en belirgin karşılaştırma noktasıdır, ancak Fujifilm’in X100VI’sı da 35 mm görüş alanını tercih eden veya önemli ölçüde daha küçük, daha ucuz bir seçenek isteyenler için potansiyel bir rakiptir.

Benzer bir sensöre sahip ancak değiştirilebilir lens yuvasına sahip Hasselblad X2D’yi de dahil ettik. Fujifilm GFX 100 S II belki de hem teknik özellikler hem de fiyat açısından daha doğrudan bir rakiptir, ancak Hasselblad’ın boyutu ve yaprak deklanşör lenslerinin kullanımı bizi bunun yerine onu dahil etmeye yöneltti.

*Flaş senkronizasyon hızı lense bağlıdır

GFX100RF’nin sensörü sabit lensli akranlarının birçoğundan daha üst bir sınıfta görünebilir ve iyi ışıkta, daha büyük sensörünün ona orantılı bir görüntü kalitesi avantajı sağlamasını bekleriz.

Ancak düşük ışıkta çekim sizin için büyük bir endişe kaynağıysa, ham ışık toplama yeteneğini dikkate almaya değer. Geniş açık, Q3’ün çok daha hızlı lensi, daha küçük sensörüne rağmen ona 1,7 EV potansiyel avantajı sağlıyor ve X2D için F4’ten önemli ölçüde daha hızlı lensler mevcut (ancak önemli bir maliyetle geliyorlar). APS-C donanımlı X100VI* bile, 35 mm kırpma modunda GFX’in yapabileceğinden biraz daha fazla ışığı tüm görüntü başına toplayabilir.

Odak uzaklığındaki fark bazı fotoğrafçılar için anlaşmayı bozan bir durum olsa da, 35 mm eşdeğerini sevenler, Fujifilm’in daha küçük modelinin, öne çıkan hibrit vizörü sayesinde daha ilgi çekici bir çekim deneyimi sağladığını görebilirler; bu arada GFX100RF, iyi ama standart bir EVF’ye sahiptir. Ayrıca, bu serideki herhangi bir sabitleme biçimi olmayan tek kameradır ve bu, yaprak deklanşöründen kaynaklanan sallanma riskinin azaldığını hesaba katsanız bile, ışık seviyesi düştükçe kapasitesini daha da azaltır.

*X100VI’dan bahsetmeden önce, duyurulmasından bir yıl sonra bile, edinilmesinin hala son derece zor olduğunu kabul etmek imkansızdır. Sürekli stok sorunları, bir tane istiyorsanız sabırlı olmanız veya bir bayiye MSRP’nin önemli bir primini ödemeye istekli olmanız gerektiği anlamına gelir.

Gövde ve Kullanım

GFX100RF nispeten geniş ve kutu gibi, ancak küçük bir kavrama tutmayı kolaylaştırıyor. Sabit lensli bir kamera için şüphesiz büyük olsa da, özellikle ağır değil, bu da onu tüm gün yanınızda taşımanızı kolaylaştırıyor.

Arka dokunmatik ekran yukarı ve aşağı eğilebiliyor, ancak Fujifilm’in diğer bazı kameralarında olduğu gibi sola ve sağa eğilemiyor. EVF parlak ve net, bu da çekiminizi oluşturmanızı kolaylaştırıyor.

GFX100RF kontrollerle dolu. İki adet programlanabilir komut kadranı var: önde tırtıklı bir namlu ve arkada geleneksel bir kadran, arkadaki ise işlevler arasında geçiş yapmak için tıklanabilir. Ayrıca özel bir pozlama telafisi kadranı ve otomatik odaklama modu kontrolü de var.

Deklanşör hızı ve ISO kontrolü bir kadranı paylaşıyor, ikincisi döndürmeden önce çerçeveyi yukarı çekmenizi gerektiriyor. Objektifte otomatik ayar ve döndürmeyi kolaylaştıran iki zıt çıkıntı içeren bir diyafram halkası var.

Ön taraftaki yakınlaştırma geçişi ve en boy oranı kadranı da sabit bir işleve sahiptir; ikisi de yeniden yapılandırılamaz. Ancak ön plakadaki kol tamamen özelleştirilebilir ve bir kaydırma ile bir çekme ve tutma arasında ayrım yapabildiği için ona dört adede kadar işlev atayabilirsiniz. İkinci eylemin etkinleştirilmesi yaklaşık üç saniye sürer. Ayrıca ortada özelleştirilebilir bir düğmesi vardır.

Varsayılan olarak özelleştirilebilir, ekran üstü bir kontrol paneli getiren Q düğmesi, tutma yerinin kenarındadır ve bu da elinizi ayarlamadan basmayı zorlaştırır. Bu tür bir yerleşim, koyacak başka bir yer olmadığı için daha küçük kameralarda biraz mantıklıdır, ancak arkasında çok fazla alan olan bir kamerada şaşırtıcıdır. Kamerayı kullanırken vurulması zor olan bir diğer şey de, pozlama telafisi kadranının hemen üzerindeki üst plakadaki küçük, etiketsiz düğmedir ve bu özelleştirilebilir. Fujifilm’in birçok kamerasında olduğu gibi, dokunmatik ekranda yukarı, aşağı, sola veya sağa kaydırarak kontrol edebileceğiniz dört adede kadar ayara sahip olabilirsiniz.

Ayrıca, otomatik odaklama noktasını konumlandırmak için dokunmatik ekranı kullanabilirsiniz, ancak kameranın bu amaç için özel bir kumanda kolu vardır.

Çift UHS-II SD kart yuvası kameranın sağ tarafında bulunurken, sol taraftaki bir kapak açıldığında kulaklık ve mikrofon yuvaları, USB-C portu ve bir mikro-HDMI portu ortaya çıkıyor.

Batarya

GFX100RF, GFX 100 II veya X-T5 gibi kameralara güç veren 16Wh NP-W235 pili kullanır. Normal modunda 820 çekim yapacak şekilde derecelendirilmiştir ki bu açıkçası şaşırtıcı bir performanstır. Çoğu insanın çektiği çekim sayısını nadiren yansıtan ancak daha çok kameraları birbirleriyle karşılaştırmak için standart bir ölçüt görevi gören yaklaşık 400 çekim veya daha fazlasının yoğun bir çekim hafta sonu için yeterli olduğunu düşünüyoruz ve GFX100RF bu rakamı neredeyse iki katına çıkarıyor.

İlk İzlenimler

Bazen, sadece çitlere doğru bir vuruş görmek güzeldir. Bir dereceye kadar, GFX100RF, X100 serisinin kazanan formülünün bir çeşididir, ancak getirdiği değişiklikler, anında gişe rekorları kıran bir film olmaktan çok kült bir klasik olmaya mahkum olduğu anlamına gelebilir. Farklı bir odak uzaklığına sahiptir – Fujifilm’in 28 mm sabit lensli kameraları tarihsel olarak dünyayı sallamamıştır – pek de güzel değildir, hibrit vizörü yoktur, çok daha büyük bir gövdeye sahiptir ve elbette çok daha yüksek bir fiyat etiketine sahiptir.

Ayrıca, onu belirli bir kitleye daha çekici hale getirebilecek birçok tuhaflığa sahip bir kameradır. En büyükleri, programlanamayan iki kontrol, zum geçişi ve en boy oranı kadranıdır. İlkinde, orta format sensörle birlikte, sabit lensli kameraların genellikle vazgeçtiği esnekliğin bir kısmını geri kazandırması açısından bir akıllılık vardır. Sadece 28 mm eşdeğer lense sahip 102 MP’lik bir kamera değil, aynı zamanda 35 mm lense sahip 62 MP’lik tam kare bir kamera, 50 mm eşdeğer lense sahip 31 MP ∼APS-C kamera ve 63 mm eşdeğer lense sahip Four Thirds benzeri bir kamera.

RX1 serisinin hayranlarının da onaylayacağı gibi, a7R V’nin sensörü ve 35 mm lense sahip sabit lensli bir kamera kesinlikle dikkat çekici olabilir. Bazı açılardan, GFX100RF bir düğmeye basarak buna dönüşebilir – veya en azından, normalde sabit lensli bir kamerada bulacağınızdan önemli ölçüde daha yavaş bir lense sahip bir versiyonu.

Kameranın temelinin biraz sallanmaya başladığı yer burasıdır. Her biri sensöre kırpılan yakınlaştırma ve en boy oranı seçenekleriyle, çok pahalıya ödediğiniz ışık toplama yeteneğinden giderek daha az yararlanıyorsunuz. Aşağıdaki grafik ne kadar çok şeyden vazgeçtiğinizi gösteriyor: Kabul edilebilir derecede aşırı bir en boy oranı ve kırpma kullanarak, sensörün 19×7 mm’lik bir bölgesinden 9 MP’lik bir görüntü elde edebilirsiniz. Sensör veya optik sabitlemenin olmaması, tüm sensörü kullanırken bile, keskin görüntüler istiyorsanız ışık koşullarının ve deklanşör hızının farkında olmanız gerektiği anlamına gelir.

Gerçekçi olmak gerekirse, bunların hiçbiri bu kameranın asıl meselesi değil. Kendinize ve başkalarına bir ‘Fotoğrafçı’ olduğunuzu kanıtlayan bir nesne olmakla ve görüntü oluşturma süreci üzerinde doğrudan kontrol sağlamakla ilgili. Ve evet, vizyonunuza uyuyorsa bu çözünürlüğü kırpma özgürlüğüne sahipken muhteşem, yüksek çözünürlüklü çekimler yapabilmekle ilgili.

Bazı açılardan, bu kamera zirve Fujifilm gibi hissettiriyor. Şirketin son birkaç yıldır yaptığı her şeyin bir sonucu, kameranın temel özellikleri için fiziksel kontrolleri ve harici bir programda kırpma veya renk derecelendirmesi yapma gereği olmadan kamerada istediğiniz görüntüyü oluşturmaya odaklanması. Ayrıca, bir süredir şirketten gördüğümüz en fotoğraf odaklı sürümlerden biri. Çünkü GFX 100S II ile aynı video yeteneklerine sahip olsa da, bu durumda neredeyse kalıntı gibi görünüyorlar; şirket bunlardan gerçekten bahsetmiyor çünkü bu kamera bununla ilgili değil.

Otofokus ve görüntü kalitesi performansını tam olarak değerlendirmek için üretim modelini elimize alana kadar beklememiz gerekecek, ancak bir şey şimdiden belli: Bu kamera sıkıcı olmaktan çok uzak.