Yeni bir şey öğrenmek, hevesli herhangi bir fotoğrafçı için hayati önem taşır, çoğu zaman ne kadar ilginç olabileceğinden bahsetmiyorum bile. Ama sonra bir soru var – kimden öğrenmeli? Etrafta hem iyi hem de çok iyi olmayan içeriğe sahip birçok fotoğraf forumu ve blog var ve birinin bunları buna göre ayırt etmesi biraz zaman alabilir. Şans eseri, yaklaşık iki yıl önce düğün fotoğrafçılığı işine başlarken, Ryan Brenizer’in bloguyla karşılaştım ve ondan gördüğüm en iyi tekniklerden birini öğrendim: Brenizer yöntemi panoraması.
Panoramalar film günlerinden beri var ve aslında geleneksel 35 mm veya orta format kameralardan daha uzun bir film parçası kullanarak bu tür görüntüleri çekmek için özel olarak tasarlanmış kameralar vardı. Bugün, bazı aynasız ve DSLR fotoğraf makinelerinin yanı sıra, çoğu bas-çek fotoğraf makinesi panorama görüntüleri otomatik olarak çekme yeteneğine sahiptir ve açıkçası, sonuç genellikle muhteşem olabilir. Peki bu sözde Brenizer yöntemi panoramasında bu kadar özel olan ne? Peki, aşağıdaki fotoğrafa bir göz atın.
Bu fotoğrafı Nikon D700 fotoğraf makinemi ve f/0.5’e ayarlanmış 20 mm lensimi kullanarak çektim ve merak edenler için soracak kadar büyük basmak isterlerse diye tam 80 megapiksel görüntüyü müşterilerime verdim. Çok güzel bir gün ve muhteşem bir düğündü. Hiç kimse yaklaşan yağmuru gerçekten umursamadı, en azından makyajı ve saç modeliyle muhteşem gelin. Olduğum gibi…
Bi saniye, 20 mm f/0.5 lens mi? Bu doğru olamaz … Olabilir mi?
İçindekiler
1) Yazarla Tanışın
Hala bilmeyenleriniz için, Ryan New York’ta yaşayan profesyonel bir düğün fotoğrafçısı ve şu ana kadar 200’den fazla düğün yaptı. Düğün tutkusunu keşfetmeden önce nasıl bağımsız (ve çok başarılı) bir foto muhabiri olduğunu söylemeye devam ederdim, ama korkarım bu kelimeleri asla ondan daha iyi ifade edemem (web sitesinden bir alıntı) :
Fotoğraf beni bir amaç ve neşeyle doldurdu ve gideceğimi hiç düşünmediğim yerlere götürdü. Papa tarafından kutsanmış üç ABD başkanını ele aldım ve Muhammed Ali tarafından hor görüldüm. Smokey Robinson’la bir gülüşümü paylaştım ve bir ömür boyu başarı ödülü aldığında çektiğim bir fotoğrafını çektirdim. 110 yaşında bir kadını bana Özgürlük Anıtı’nın meşalesine tırmanmanın nasıl bir şey olduğunu anlatırken fotoğrafladım. 2008 seçimlerinden önceki son görüşmelerinde Obama ve McCain’in yanına girmesine izin verilen tek bağımsız fotoğrafçı olarak seçildim. Batı yarımküredeki en büyük üç fotoğraf perakendecisi tarafından resmi olarak temsil edilen dünyadaki tek fotoğrafçı benim. Heck, benim adıma adlandırılan bir fotoğraf tekniğim bile oldu (ki bu çılgınca).
Ama bir düğün fotoğrafı çekerken olduğu kadar fotoğrafçılıktan kendimi hiç bu kadar kutsanmış hissetmemiştim. Düğünlerde en çok kendimiz görünürüz – birlikte yürüdüğümüz duvarlar neşe, endişe (ve bazen biraz alkol) altında yıkılır. Bu deneyimi, arkadaşların, ailelerin ve hayatlarında yeni bir aşama başlatan bir çiftin ilişkisini belgelemek inanılmaz bir duygu. Bir müşteri, “Bu, ailemin gerçekten onlara benzeyen ilk resmi!” dediğinde. Kalıcı değeri olan bir şey yaptığımı hissediyorum. Yıllarca süren çekimlerden ve 225’den fazla düğünden sonra hala her birini bir öncekinden daha heyecanlı buluyorum ve her birini şimdiye kadar fotoğrafladığım en iyi düğünler yapmaya çalışıyorum.
Dürüst olmak gerekirse, Ryan’dan önce bahsedilen panorama tekniğini deneyen biri olup olmadığını söyleyemem, ancak iyi bir sebeple adını onun koymuş. Ryan ve Brenizer yöntemini kullanmaya devam etmesi sayesinde, birçok profesyonel fotoğrafçı bunu öğrendi ve bunu yaparak, muazzam miktarda farklı olasılıklarla tamamen yeni bir şey denemenin ve denemenin bir yolunu buldu. Tek bildiğim, o bu tekniğin tek kurucusudur ve buna ben dahil birçok fotoğrafçı derinden minnettardır. Hileleri paylaşmak için bu nasıl?
2) Brenizer Yöntemi Panoraması nedir?
Bunun hakkında konuşmaya devam ediyorum ama Brenizer panoraması gerçekten nedir ve hepimizin aşina olduğu o harika geleneksel panoramalardan farkı nedir? Her şeyden önce – sürpriz bir sürpriz – bir panorama ve bu nedenle, diğer tüm panoramalarda olduğu gibi, daha geniş bir görüş açısı ve/veya daha yüksek çözünürlüklü görüntü elde etmek için birkaç görüntüyü fotoğraflayın ve ardından birleştirin. Ancak benzerliklerin bittiği yer burasıdır.
Geleneksel panoramalarda, fotoğrafçılar çoğunlukla manzara ve şehir manzaraları veya iç mekanlar çekme eğilimindedir ve her çekimde kameranızı çevirdikçe, çoğu zaman yatay (veya dikey veya biraz her ikisini de) fotoğraf çekersiniz. Bununla birlikte, Brenizer yöntemi panoramalar, öznenizin çevresinde olduğu kadar kendi çevresinde de çekim yaptığınız portrelerde (ancak buna özel olmasa da) en popüler olanıdır.
Ancak en önemlisi, Brenizer yöntemi arka plan bulanıklığı ( bokeh ) miktarına ve alan derinliğine vurgu yapar.belirli bir görüş alanında. Bunu başarmanın en iyi yolu, nesnenize nispeten (veya çok) yakın durmak ve mümkün olduğunca hızlı bir mercekle geniş açık (veya geniş açıklığa yakın) fotoğraflamaktır. Uygulamamda 50mm f/1.4 (daha geniş görüş açısı için) ve 85mm f/1.4 (arka plan bulanıklığına daha da fazla vurgu yapılır) sınıfı lensler bunun için çok iyi çalışıyor, ancak elbette diğer hızlı lensleri (35mm) kullanabilirsiniz. f/1.4, 50mm f/1.8, 85mm f/1.8, 135mm f/2 ve benzeri) harika sonuçlarla.
Bu makalenin en başında kullandığım ilk panorama örneği, f/1.4’te güzel AF-S 50mm f/1.4G Nikkor lens ile çekildi – Son sonuca ulaşmak için yaklaşık 30 görüntüyü birleştirmem gerekti, ancak iyi oldu buna değer. İşte kullanılan resimlerden biri:
Ne kadar yakın durduğuma dikkat edin, ancak sonuçta ortaya çıkan görüntü, mevcut lenslerle elde edilmesi mümkün olmayan, küçük alan derinliğine sahip geniş açılı bir çekim oldu! Daha da yakın dursaydım veya sahip olduğum harika 85mm f/1.4D Nikkor gibi daha uzun bir lens kullansaydım, görüntü daha da gerçeküstü olurdu, ancak o an için en iyi 50mm lensimin en iyisi olduğunu gördüm. Giriş seviyesi bir DSLR’niz var ve daha büyük sensörlü kameraların sığ alan derinliğini mi istiyorsunuz? Bu yöntemi deneyin, aynı zamanda küçültmeyi seçerseniz yüksek ISO değerlerinde çekildiğinde bu görüntülerin daha az grenli olmasını sağlar.
(Bir not: İlk panorama için 20mm f/0.5 lens kullandığımdan bahsetmiştim ve bu basit bir tahmin değildi . Bu fotoğrafı çektiğimde D700’ümde tam olarak hangi lense sahip olduğumu öğrenmek için Brenizer yöntemiyle).
3) Nasıl Yapılır?
Daha önce panorama oluşturmayı deneyen herkes için nispeten basit bir süreç olsa da, bu sırada aklınızda bulundurmanız gereken birkaç temel kural vardır. Genelde attığım adımlar şunlardır:
- Ön-görselleştirme – Neyi kapatacağınızı ve ne zaman duracağınızı bilmeniz için nihai görüntünüzü ve kompozisyonunuzu hayal etmeniz son derece önemlidir. Sonunda görüntünün bir kısmının kırpılacağını ve bu nedenle ihtiyacınız olacağını düşündüğünüzden biraz daha fazlasını fotoğraflamalısınız. Görüntünün dikey olmasını planlıyorsanız, dikey fragmanlar çekmenin daha kolay olduğunu görebilirsiniz veya yatay bir panorama istiyorsanız, yatay fragmanları takip etmek daha kolay olacaktır. Ne yapmayı seçerseniz seçin, boşluk bırakmadığınızdan emin olun, yoksa o panoramayı diktiğinizde boşluklar boş alanlara dönüşecek ve sizi ciddi şekilde kırpmaya veya tamamen çöpe atmaya zorlayacaktır.
- Ayarlarınızı kilitleyin – odaklandıktan sonra deklanşör hızınızı, diyaframınızı ve (JPG’yi tercih ediyorsanız) beyaz dengesini ayarlayın, tüm bu ayarları kilitlediğinizden emin olun. Manuel odaklama ve M pozlama moduna geçmek benim için en iyi sonucu veriyor. Bazıları, siz çerçeveniz boyunca hareket ederken pozlamanın ve odaklamanın değişmesini önlemek için kameralarının arkasındaki AE-L/AF-L düğmesini kullanmayı veya M modunda deklanşör düğmesi yerine AF düğmesiyle odaklanmayı tercih edebilir.
- Kaplama – yazılımınızın panoramayı doğru şekilde dikmesini kolaylaştırmak için, görüntüleri yaklaşık %30-50 oranında kapladığınızdan emin olmanız gerekir, ancak bundan daha fazlasını değil. Çok fazla görüntüye sahip olmak daha fazla dikişe neden olur, bu da daha fazla hataya neden olabilir, sonunda düzeltmenin bir yolunu bulmanız gerekecektir. Birleştirmenin işe yaramadığını fark ederseniz, gereksiz görüntüleri kaldırmayı deneyin.
- Konunuzla başlayın – insanları fotoğraflarken, önce onları kapattığınızdan emin olun ve ardından, aynı zamanda, halihazırda hangi alanları kapsadığınızı göz önünde bulundurarak, sistematik olarak etraflarında dolaşın. Önce nesnelerinizi yakaladığınızdan emin olmak, daha uzun bir süre hareket etmemek zor olduğundan, süreci onlar için kolaylaştıracaktır.
- Vinyet oluşumunu ortadan kaldırın – lensler tamamen açıkken fotoğraf çekmek, son panoramanızı mahvedebilecek ciddi bir vinyet etkisine neden olabilir. Görüntülerimi genellikle Lightroom 4’te ayrı olarak işler ve son panoramayı dikmeden önce Mercek Düzeltme Sekmesini kullanarak vinyet etkisini kaldırırım. Photoshop’un Photomerge işleviyle vinyet etkisini ortadan kaldırma, vurgularımı kesme ve cansız ve gri görünmelerini sağlama konusunda yetersiz bir iş çıkardığını gördüm.
- Basit tutun – 50’den fazla görüntü panoramasıyla başlamayın! Bunları birleştirmek, bilgisayarınızın ne kadar güçlü olduğuna bağlı olarak çok zaman alabilir. 10, 6 ve hatta 4 görüntüden oluşan panoramalar şaşırtıcı görünebilir ve bu yeni tekniği ve tüm tuhaflıklarını öğrenmek istediğinizde en iyisidir. Ayrıca, paralaks nedeniyle düz çizgileri kullanmak genellikle zordur, bu yüzden pratik yaparken bunu aklınızda bulundurun. Mercek Düzeltme Sekmesindeki mercek bozulmasını ortadan kaldırmak, bu çizgilerin düz kalmasına yardımcı olabilir. Bu tekniği kullanarak grup portreleri çekmeyi planlıyorsanız, ortaya çıkan görüntünüzün büyük olasılıkla önemli bir odak alanı eğriliğine sahip olacağını unutmayın; bu nedenle, mesafenizi korumanız ve daha az kamera hareketiyle sonuçlanacak daha uzun bir lens kullanmanız en iyisidir.
- Deney – Brenizer yöntemi portrelerde harikalar yaratırken, geniş görüş açısına ve sığ alan derinliğine ihtiyacınız olduğunu hissettiğiniz birçok başka durumda da kullanılabilir. Her zaman olduğu gibi – denemeye çalışın ve sizin için çalışmasını sağlamak için yeni yollar bulun. Oradaki diğer tüm fotoğrafçılardan farklısın, sadece tekniği farklı şekilde kullanırsan anlamlı olur!
Sonunda, kulağa gerçekte olduğundan çok daha zor geliyor ve tüm bu adımlar, alıştıktan sonra doğal hale gelecek.
4) Yazılım Hakkında Ne?
Photoshop CS5 işi oldukça iyi yapıyor, ancak biraz zaman alıyor. Ara sıra hatalar oluyor, ancak bunların çoğu benim beceri eksikliğimden kaynaklanıyor – sonuçta, bu teknikte düzgün bir şekilde ustalaşmam gerekiyor ve bu yüzden, normal çekimlerle desteklemeden kritik çekimler için asla kullanmam. Genellikle, CS5’te Photomerge’de Otomatik ayarı kullanıyorum, ancak bazen her şey yanlış oluyor, sonra diğer seçenekleri denemek için biraz daha zaman harcamam gerekiyor. Ayrıca, tüm D800 sahipleri için dikiş yapmadan önce küçültün! Çoğu durumda, bilgisayarınız sonunda bu panoramayı sonlandırmayı başarsa bile, 200 megapiksellik bir görüntüye ihtiyaç duymanız pek olası değildir.
Panorama dikişine özgü birçok yazılım var, ancak henüz hiçbirini denemedim. Photoshop CS5’te Photomerge’den daha hızlı ve hatta daha iyi çalışmalarını bekliyorum. Kesinlikle bazılarını test etmeyi umuyorum ve bir kez yaptığımda bulgularımı paylaşacağımdan emin olacağım.
5) Daha Fazla Örnek
Aşağıdaki fotoğraf Nikkor AF-S 36mm f/0.6G lens ile çekilmiştir. Çok keskin ve hızlı bir lens ve bir şekilde D700’ün 12 megapiksel sensörünün aniden 70 veya 80 megapiksel daha kazanmasına neden oluyor ki bu benim için sorun değil. Bu bir mucize, o lens ve kimsenin çantasında bunlardan biri olduğuna inanmıyorum :)
Brett’in hesap makinesine göre, bu sonraki fotoğraf 30mm f/0.5 lens kullanılarak çekildi. Oldukça bir şey, değil mi?
Daha fazlasını istiyorsanız Ryan’ın blogunu ziyaret edin – bu tekniğin yaratıcısı olmasının yanı sıra, o aynı zamanda çok yetenekli bir düğün fotoğrafçısı. Yoksa tam tersi mi?
