Graciela Iturbide : Fotoğraf makinesi dünyayı tanımak için bir bahanedir.

Latin Amerika’nın en ünlü fotoğrafçılarından biri olan Graciela Iturbide, “Meksika’da çok fazla güzellik var, diğer ülkelere sık sık takıntılı hale geliyoruz” diyor.

Iturbide için bu, yarım yüzyıla yayılan bir kariyer boyunca takdir etmeye başladığı bir ders. Fotoğrafçı dünyanın karmaşıklıklarını anlamak için kamerasını bahane olarak kullandı ve hayatının çoğunu bu gizemi çözebilmek için gezerek geçirdi.

Iturbide, 1942’de Mexico City’de doğdu. 27 yaşında Universidad Nacional Autónoma de México’daki Centro de Estudios Cinematográficos’a kaydolan bir film yönetmeni olmaya başladı. Ancak akıl hocası Meksikalı modernist Manuel Alvarez ile seyahat ederken Bravo, fotoğrafçılığa ve seyahate ne kadar çekici olduğunu fark etti.

Iturbide’nin en ünlü fotoğraflarından biri olan Mujer Ángel (Melek Kadın), NPR’den Alt.Latino’nun sunucusu Felix Contreras’ın 1980’lerde bir San Francisco müzesinden satın aldığından beri işgal ettiği her yaşam alanının duvarlarını süsledi.

“Çalışmaları benim için bir ilham kaynağı oldu ve her görüntülemede beni kendi kültürel mirasıma yaklaştırdı” diyor.

Iturbide, Mujer Ángel’i 1979’da Sonora Çölü’ne götürdü. Resim, görünüşe göre çölde uçmaya hazır, saçları aşağı ve uzun bir elbiseyle genç bir yerli yerli kadını çekiyor.

Görüntünün en etkileyici yanı, kadının yanında taşıdığı kültürel destek: bir boombox. Bu, Iturbide’nin çalışmasının ortak bir özelliğinin bir örneğidir – insanı meraklandıran bir tür sembol veya eserin dahil edilmesi, bu bir şeyin görüntüye mi ait olduğunu yoksa bizim hayal gücümüzün bir öğesi mi yoksa onun mu?

Mujer Ángel’de gerçek olanla olmayan arasındaki bu karışım, Iturbide’nin Meksika üzerine çalışmasını kültürel açıdan büyüleyici kılan şeydir. Her görüntü gibi, her şeyin olabileceği, son derece gerçeküstü, neredeyse elektronik ortam sesi kolajıyla çevrelenmiş gelenek arasında büyülü bir karışımı çağrıştırıyor.

Bu çalışma grubu, Meksika’nın çarpıcı biçimde çeşitli manzaralarından, insanlarından ve karmaşıklıklarından çok sayıda sahneyi ortaya koyuyor. Fotoğrafçılığa yaklaşımı, 50 yıldan sonra bile, diğer fotoğrafçıların kanonundan sıyrılmasına yardımcı oldu.

Bu yaklaşımın merkezinde her şeyden önce empati vardır. Iturbide, kamerasını Meksikalıların insanlığını görmek için bir araç olarak kullanıyor – bu, genellikle güncel haberler ve olayların gölgesinde kalan bir şey.

Iturbide, Alt.Latino’nun son bölümünde, birçok Meksikalıyı Amerikan rüyasını aramak için evden ayrılmaya iten zorluklardan yakınıyordu, Contreras ile konuştuğu nokta bu.

“Biz Meksikalılar için Amerikan rüyası yok” diyor. “Bu bizim suçumuz, çünkü burada Meksika’da fırsatlar yaratmıyoruz. Sınırı geçmek zor, göçmenler için hayat gerçekten zor. Bu yüzden, insanların burada kalması için Meksikalılar olarak kendimizi eğitmemiz, Meksika’da iş yaratmamız gerekiyor. “

Iturbide, “Meksika’nın sunabileceği çok şey var” diyor. “Amerikan rüyasının peşinden gitmeye gerek yok. Burada bizim de rüyamız var.”

Graciela Iturbide Fotoğrafları