Bu yılın başlarında, Austin’deki Teksas Üniversitesi Gazetecilik ve Medya Okulu’na (Moody İletişim Koleji’nde) kayıtlı öğrenciler, Canon Explorer of Light ile altı aylık bir mentorluk için başvurmaya teşvik edildi. Leila Saidane bu yarışmayı kazandı ve yakın zamanda fotoğrafçı Natalie Keyssar ile mentorluğunu tamamladı.
Öğrenciler tarafından çok sayıda mükemmel portföy sunuldu ve son seçim Keyssar, eski National Geographic fotoğraf editörü Elizabeth Krist ve I. Saidane’in de aralarında bulunduğu bir jüri paneli tarafından yapıldı. Saidane’in çalışmaları, kendisine mentorluk kazandıran görüntülerin yanı sıra geçen yıl çekilen yeni görüntülerin bir karışımı olan aşağıdaki fotoğraflarda da görülebileceği gibi inanılmaz bir vaat içeriyordu.
Saidane, Austin’deki Teksas Üniversitesi’nde Radyo-TV-Film okuyan ve Mayıs 2025’te mezun olmayı planlayan Tunuslu-Amerikalı. Bundan sonra, hem ailesiyle yeniden bağ kurmak hem de Arapça yeterliliğini geliştirmek için Tunus’a taşınmayı planlıyor. Keyssar, Brooklyn, New York’ta yaşayan bir belgesel fotoğrafçısı ve objektifini siyasi kargaşa ve çatışmanın, gençlik kültürünün ve göçün kişisel etkilerine odaklıyor.
Keyssar, “Leila’nın çalışmalarını Canon danışmanlığı için değerlendirdiğimizde ilk gördüğüm andan itibaren, onda tutku, merak ve bir duyguyu görüntüye dönüştürme yeteneğinin eşsiz bir karışımının olduğunu biliyordum; bence bu, gerçekten harika bir foto muhabirini oluşturan şeydir,” diyor.
“Belgesel Fotoğrafçılık, diğer görüntü oluşturma biçimlerinden farklıdır çünkü beraberinde birçok sorumluluk getirir. Başkalarının gerçek hayatıyla çalışırsınız. Fotoğrafçılık tekniğinde iyi olmak yeterli değildir (ki o öyledir), aynı zamanda fotoğrafladığınız şey hakkında derin bir şekilde önemsemeli ve hikayeyi yeterince iyi öğrenip otoriter bir şekilde konuşabilmek için derinlemesine araştırma yapmak için yeterince anlamak istemelisiniz.”
Saidane, mentorluğu için, değerlendirme sürecinde gözümüze çarpan iş türüne yönelmeye teşvik edildi: özdeşleştiği konular. Bunu bir Canon R6 ve 35mm ve 55mm lenslerle yaptı.
Saidane, “Geniş lensler kullanmak, çerçeveme neyin girdiğini ayırt etmeyi daha da zorlaştırdı ve hangi sahneyi çektiğim ve dahil edilen her öğenin nasıl bilgi sağladığı konusunda daha düşünceli olmamı sağladı. Flaşla çekilen portrelere hareket bulanıklığı eklemeyi, çektiğim gerçek kazara filmlerden esinlenerek dijitallerle yapay çift pozlamalar oluşturmayı, kenarları ışık sızıntısı yoluyla bulanıklaştıran orta formatlı, oyuncak benzeri kameralar kullanmayı denedim” diyor.
Bu, onun en uzun kasıtlı fotoğrafçılık projesiydi ve Saidane, aylarca süren haber kapsamının onu bazı hoş sürprizlere götürdüğünü söylüyor. Daha sonra çekilen bir fotoğraftan farklı ama alakalı bir bağlamda, daha erken bir zamanda bir konuyu fotoğraflamanın, onlar hakkında anlatmaya çalıştığı genel hikayeye derinlik kattığını keşfetti; bu, uzun biçimli bir görsel hikaye için bir plan olmadan gerçekleşmeyen bir şey.
“Bu akıl hocalığı, öznenizle sürdürülebilir ilişkiler kurmanın gücünü öğrenmeme, içsel inançlarımı yeniden şekillendirmeme yardımcı oldu; tıpkı fotoğrafçı ve özne arasındaki ilişkinin ötesinde herhangi bir ilişkinin etik olmadığını ima eden katı gazetecilik değeri gibi. Çalışmam için, bu tür ilişkilerin yalnızca görüntüleri daha fazla bilgilendirdiğini buldum,” diyor Saidane.
“Natalie, beni yansıttığını düşündüğüm ve ilerlemek istediğim yönü gösteren fotoğraflar göndermem için beni teşvik etti. Fotoğrafçılık sınırsız bir çabadır, ancak artık neyi fotoğraflamak istediğim konusunda daha da sağlamlaştım; ait olduğum topluluklar da dahil olmak üzere yeterince temsil edilmeyen toplulukların seslerini yükseltmek için görüntüleri kullanıyorum,” diye devam ediyor.
“İlişki kurduğum kişiler tarafından yakalanan duygular – ailem, ev arkadaşlarım, kültürümüzü ve mücadelelerimizi kutlayan Arap öğrenciler – aylar boyunca aynı konuların farklı yönlerini gösteriyor. İlişki kurduğum kişiler tarafından yakalanan duygular – ailem, ev arkadaşlarım, kültürümüzü ve mücadelelerimizi kutlayan Arap öğrenciler – aylar boyunca aynı konuların farklı yönlerini gösteriyor.”
“Bu yıl Leila ile çalışmak benim için gerçek bir ilham ve onur oldu ve onun gelişimine tanıklık edebildiğim için çok heyecanlıyım. Konu seçiminden ve karmaşık anlar yaşayan topluluklara etik ve şefkatle yaklaşmaya (ki bu onun içgüdüsel olarak yaptığı bir şey) belgesel fotoğrafçılık bağlamında kişisel stil ve görsel dil geliştirmeye, geleneksel ve geleneksel olmayan hikaye anlatımı biçimlerine kadar birçok konuyu ele aldık,” diyor Keyssar.
Keyssar, Saidane’nin mentorluğu sırasında yarattığı görsellerin, son dakika haberlerini duygusal ve kişisel olanla bir araya getirme konusunda bir yetenek olduğunu gösterdiğini sözlerine ekledi.
“Leila inanılmaz derecede düşünceli ve çalışkan ve doğuştan gelen yeteneğini desteklemek için teknik becerilerini ve gazetecilik bilgisini geliştirmeye istekli. Genç foto muhabirlerinde çok hafife alınan bir özellik olduğunu düşündüğüm deney yapmaktan korkmuyor – yeni fotoğrafik dil biçimlerini keşfetmek ve geleneksel olarak haber fotoğrafçılığıyla ilişkilendirilmeyen yeni türde resimler yapmaktan korkmamak, güvenli resimler çekmekten daha zor bir yol ve bence, stilde benzersiz ve heyecan verici kişisel gelişime giden tek yol,” diye devam ediyor Keyssar.
“Çalışmalarına çok fazla dahil olduğu için beklenen mentorluk süresini kazara epey aştık ve ben de onu desteklemekten ve sesini ve görüş netliğini keskinleştirmesine yardımcı olmaktan çok mutlu oldum. Fotoğraf teknikleri, tonlama ve renk, hikaye anlatımı, iş ve en iyi uygulamalar üzerinde durduğumuz yakınlaştırma seanslarımızdan keyif aldım ve ayrıca son dakika haberlerini veya bu çalışmanın kişisel ve etik tarafıyla ilgili içgüdüsel kontrolleri telefonla veya mesaj yoluyla yaptığında acil son dakika sorularını bana emanet ettiği için çok mutluyum. İkimiz de Canon’a önemli çalışmalarını yarattığı ve desteklediği için son derece minnettarız.”
Saidane, “Bu terimden bıkmış olsam da, sahtekârlık sendromu genç bir kadın fotoğrafçı olmanın bir belirtisidir,” diyor. “Samimi bir anı yaratmamak veya bozmamak için gizliliği korumak ve konunun yakalanmasına izin vermek arasındaki denge. Natalie bu kaygıyı bir güç olarak yeniden çerçevelendirdi. Öz farkındalığım bana belgesel çalışma için çok önemli olan konulara karşı empatik bir yaklaşım sağlıyor, işbirlikçi ve temsili görüntüler yaratıyor.”
Keyssar, Leila’ya gayri resmi olarak akıl hocalığı yapmaya devam etmeyi planladığını ve mezun olduktan sonra geleceğin onun için neler getireceğini görmek için heyecanlı olduğunu söylüyor.
“Harika şeyler yapacağını biliyorum ve Canon ve benim onun ilk çalışmalarında rol oynayabilmemizden dolayı çok heyecanlıyım.”
Fotoğraf kredileri: Fotoğraflar ve altyazılar Leila Saidane’ye aittir
