Nikon Z7 II incelemesi

Geçtiğimiz yılın sonlarında Nikon, (şimdilik) yüksek çözünürlüklü tam kare aynasız fotoğraf makinesinin en üst düzeydeki ikinci yinelemesi olan Nikon Z7 II’yi duyurdu. Adından da anlaşılacağı gibi, bu bir yeniden düşünmeden ziyade bir iyileştirmedir; ve güncellemeler sizi şaşırtmasa da, orijinal Z7’yi gerçekten beğendik ve bu yeni model zaten başarılı olan bir formül üzerine inşa edildi.

Nikon Z7 II hala 45,7 MP tam çerçeve BSI sensörüne sahip, ancak şimdi selefindeki tek işlemciye kıyasla çift işlemciyle destekleniyor. Kameranın dış kısmı büyük ölçüde değişmemiş, ki bu bizim için sorun değil: Nikon’un Z serisi kameraları aynasız fotoğraf makinesi pazarında en sevdiğimiz ergonomiden bazılarını sunuyor. Ne mutlu ki (özellikle çevrimiçi yorum bölümlerini yönetenler için), Nikon, anında yedeklemeye ihtiyaç duyan veya hareketsiz görüntülerini ve video kliplerini kolayca ayırmak isteyen kullanıcılar için Nikon Z7 II’ye çift kart yuvası dahil etti. Görmek? Ne de olsa 2020’den iyi bir şey çıktı.

Anahtar özellikler:

• Yerel ISO 64 ile 45,7 MP BSI-CMOS sensör
• Sensörün% 93 kapsama alanına sahip 4K / 60p video (~ 1,08x kırpma)
• 5 eksenli gövde içi sabitleme (uyarlanmış F montajlı lenslerle 3 eksenli)
• Tek noktalı AF ile 10 fps seri çekim
• 3,69M noktalı EVF, 3,2 “2,1M noktalı arka ekran
• F2.0 lens ile odaklanan -3EV
• 1 CFExpress / XQD kart yuvası, 1 UHS-II SD kart yuvası
• Yeni EN-EL15c pil, 420 çekimlik CIPA (LCD), 360 çekim (EVF)
• Dikey kontrollere sahip yeni MB-N11 pil tutamağı ile uyumlu

Nikon’un aynasız serisindeki yüksek çözünürlüklü model olan Z7 II, tamamen mükemmel görüntü kalitesiyle ilgilidir. Piyasadaki 64’lük düşük doğal ISO sağlayan tek kameralardan biri olmaya devam ediyor: bu, gün batımı veya gün doğumu manzaraları gibi yüksek kontrastlı sahneler için dinamik aralığı en üst düzeye çıkarmaya yardımcı oluyor.

Z7 II, yalnızca gövde için 2999 ABD Doları veya 24-70 mm F4 lens ile donatılmış 3599 ABD Doları fiyatlandırılır. Yinelenen dikey kontrollere sahip yeni MB-N11 pil tutacağı size 399 dolara mal olacak.

Neler Yeni

Nikon Z7 II’deki büyük hikaye (eğer yeni kart yuvasını saymazsanız) çift Expeed 6 işlemcileridir – peki bunlar size tam olarak ne veriyor?

Başlangıç olarak, Nikon Z7 II selefinden daha güvenilir bir aksiyon kamerasıdır. Seri çekim hızı, 9 fps yerine sürekli otomatik odaklama ile 10 fps’de zirveye çıkıyor (tek bir AF alanıyla ve konu izleme olmasa da) ve tampon, üç kata kadar daha derin, size toplam 77 adet 12-bit Raw görüntü veriyor. yavaşlamadan önce. Eylemi takip etmenize yardımcı olmak, vizördeki karartmada iddia edilen bir azalmadır, bu memnuniyetle karşılanır, ancak EVF çözünürlüğünde de bir artış görmek isterdik. Belki gelecek sefere.

Otomatik odak modları

Yeni AF modları da eklendi ve ana ve ‘i’ menülerinden erişilebilir. Sadece ‘Otomatik Alan AF’ yerine ‘Geniş alan AF’ modunda yüz / göz algılama ilavesini içerirler; Bu, bir kişinin yüzüne bir AF kutusu yerleştirerek kameraya o kişinin gözlerine odaklanmasını söyleyebileceğiniz anlamına gelir; bu, özellikle bir sahnede birden fazla kişi varsa kullanışlıdır. Hayvanlara öncelik veren eşdeğer bir mod mevcuttur.

Yeni işlemciler ayrıca kameranın F2’de bir lensle -3 EV’ye kadar düşük ışıkta odaklanmasına izin veriyor (ve yine de ‘Düşük Işık AF’ özelliğini etkinleştirerek bunu statik konular için daha da aşağıya çekebilirsiniz).

Video ve diğer güncellemeler

Video için, Nikon Z7 II selefinden çok daha yetkin ve şimdi hafif bir (1.08x) kırpma ile 4K / 60p yakalama içeriyor. Ayrıca uyumlu bir harici kayıt cihazına 10 bitlik N-Log veya HDR (HLG) görüntüleri çıkarır ve tam sensörü kullanıyorsanız Raw videoyu 1080p, kırpılmış bir APS-C kullanıyorsanız 4K olarak çıktı alabilirsiniz. büyüklükteki bölge. İyi bir video kalitesi beklerdik, ancak sert video çekenler, gözlerini Z6 II’ye ve çok daha iyi ince ayrıntılar sunması gereken yüksek hızda örneklenmiş 4K videosuna dikmelidir.

Ve elbette, şu çift kart yuvaları da var. Biri CFExpress (Tip B) ve XQD kartlarını destekler, diğeri ise UHS-II uyumlu bir SD yuvasıdır. Nikon Z7 II ayrıca, enerji tasarrufu modları devre dışı bırakılmış arka LCD’yi kullanarak pil ömrünü CIPA dereceli 420 çekime yükselten yeni bir EN-EL15c pil içerir. Müşteri geri bildirimlerine yanıt olarak, Z7 II, iki pil kullanımına izin veren ve yerleşik dikey yönlendirme kontrollerine sahip yeni bir MB-N11 dikey tutma yeri ile uyumludur. Son olarak, güç yönetimi açısından, artık kamerayı USB-C bağlantı noktası üzerinden çalıştırabilir ve şarj edebilirsiniz.

Son olarak, Nikon’un SnapBridge uygulaması aracılığıyla Wi-Fi üzerinden ürün yazılımı güncellemeleri için destek eklediğini görmekten memnuniyet duyuyoruz. Nikon, geçmişte kamerasını yeni işlevler ve özelliklerle güncelleme konusunda gayretli davrandığından, bu, günlük kullanıcıların kameralarından en iyi şekilde yararlanmasını kolaylaştıracak.

Kıyasla…

Nikon Z7 II’nin piyasadaki diğer bazı stabilize, tam çerçeve fotoğraf makinelerine göre nasıl yığıldığına bir göz atalım. Özellikle not, Z7 II’nin MSRP’sinin lansmanda ne kadar rekabetçi olduğudur.

Gövde ve Kullanım

Nikon Z7 II’yi orijinal Z7’nin yanına koyun ve aralarındaki farkı anlamakta zorlanacaksınız. Aslında, herhangi bir sonucun tek farkı, çift yuvaları ve ön plakadaki küçük ‘II’yi barındırmak için biraz daha uzun olan bellek kartı kapısıdır.

Ancak çok fazla şikayet etmeyeceğiz, çünkü orijinal Z7’nin nasıl işlediğine dair gerçekten fazla bir hata bulamadık. Aynı deneyimi Nikon Z7 II’den de bekleyebilirsiniz: derin, çok rahat bir tutuş, iyi yerleştirilmiş düğmeler ve kontrol kadranları, kolayca okunabilen bir üst ekran ve tatmin edici bir ‘tıklamalı’ mod kadranı.

Tamam, ama yapabildiğimiz için biraz titreyeceğiz. Serideki yüksek çözünürlüklü, fotoğraf odaklı kamera olan Nikon Z7 II, video çekicilerin tercih ettiği tam eklemli bir mekanizmadan fayda sağlamaz, ancak Fujifilm X- ‘de bulunan gibi’ iki yönlü eğimli ‘bir tasarımdan yararlanır. T3 ve Panasonic S1R memnuniyetle karşılanacaktı. Ve öndeki iki işlev düğmesi iyi yerleştirilmiş olsa da, personeldeki bazılarımız bunları biraz ‘duygusal’ buluyor.

Bunun dışında, Nikon Z7 II elde inanılmaz derecede sağlam hissediyor ve uzun süre tutması ve kullanması son derece rahat bir kamera. Dokunmatik ekran arayüzü duyarlıdır ve fotoğraflar ile videolar arasında hızla geçiş yapmak kolaydır. Çift kontrollere (!) Sahip yeni bir pil tutacağının gelişi, Z 70-200mm F2.8 ve uyarlanmış F montajlı telefotolar gibi daha büyük lenslerle kullanım için daha rahat bir deneyim sağlayacaktır.

Görüntü kalitesi

Nikon Z7 II’nin 45MP sensörü öncekinden farklı değil ve bizim için sorun değil: görüntü kalitesi çok çeşitli senaryolarda kesinlikle olağanüstü ve Raw dosyaları son derece esnektir. Orijinal Z7’deki dosyalarda, en derin gölgelerde bazı küçük bantlar gördük, ancak Nikon bunu yeni modelle temizlemiş görünüyor.

Ham ayrıntı yakalama açısından Nikon Z7 II, rakibine karşı gerçekten güçlü bir gösteri sergiliyor. Canon EOS R5 buradaki diğerlerinden biraz daha yumuşak görünüyor, ancak bu muhtemelen zayıf bir örtüşme önleme filtresinden kaynaklanıyor, ancak bu, postadaki hareli aracıyla size biraz zaman kazandırmaktan başka pratik bir etkiye sahip değil. 45MP’nin neredeyse her amaç için bol miktarda çözünürlük olduğunu görüyoruz; elbette Sony ve Panasonic, fotoğraf nesnelerinizin bunlardan yararlanacak kadar statik olduğunu varsayarak size piksel kaydırma modlarında daha fazla çözünürlük sunuyor.

En yüksek ISO değerlerinde Nikon Z7 II, gürültü seviyeleri açısından Panasonic’in önüne geçiyor, Canon EOS R5’i bir saçla geride bırakıyor ve Sony a7R IV ile neredeyse baştan aşağı görünüyor. Ama gerçekten, tüm kameralar, çekim yapmayı düşünebileceğiniz daha gerçekçi ISO değerlerinde sağlam görünüyor.

JPEG’lerde, bu kameralardan gelen genel renk paletini mükemmel buluyoruz, ancak Nikon’un sarıları biraz daha zengin ve altın gibi görünüyor ve yeşiller biraz daha sıcak (bunların iyi şeyler olduğunu düşünüyoruz). Yine de biraz daha macenta pembe yama, beyaz ten tonlarını etkileyebilir. Nikon’un daha hantal, daha geniş yarıçaplı keskinleştirme kullandığından Sony (kuşkusuz çözünürlük avantajıyla) biraz daha iyi görünse de JPEG detayı da iyi. ISO değerleri yükseldikçe, Nikon ve Canon, Sony ve Panasonic’e göre geride daha az parlaklık gürültüsü bırakıyor ancak aynı zamanda daha az düşük kontrastlı ayrıntıyı koruyor.

Dinamik aralık

Bahsettiğimiz gibi, Nikon Z7 II’nin sensörü esasen selefi ile aynı; ISO 320 üzerindeki okuma gürültüsünü en aza indirmek için çift kazançlı bir tasarım kullanır, böylece yüksek ISO ayarları daha düşük görsel gürültüye sahip olur. Sonuç olarak, ISO 100 ve 200 ayarları (dinamik aralığı düşüren daha yüksek kazanç adımının altında), aynı diyafram açıklığı ve deklanşör hızını kullanan daha yüksek ISO ayarlarına (ISO 320’nin üzerinde) kıyasla gölgelerde biraz daha gürültülüdür.

Yine de fark etkileyici derecede küçüktür ve bu nedenle sensör, düşük ISO’larda kullanılan daha düşük kazanç durumunda bile son görüntüye gerçekten düşük miktarlarda parazit ekliyor. Bu aynı zamanda, aynı pozlama ayarlarıyla ISO 6400 yerine ISO 400’de çekim yaparak vurgulama ayrıntısının dört durağını kaydedebileceğiniz ve postta vurgulamaları korurken seçici olarak parlaklaştırabileceğiniz anlamına gelir. Bunu yaparken çok az veya hiç ekstra görüntü gürültüsü ödemezsiniz.

Standart Pozlama enlem testimiz, kameranın kendisinin görüntülerinize ne kadar az gürültü eklediğini gerçekten vurgular. Pozlamayı önemli ölçüde azaltsanız bile, bu da ek vurgu bilgilerini yakalamanıza yardımcı olur, Nikon Z7 II gerçekten etkileyici bir performans ortaya koyar. Orijinal Z7 ile pozlar itildiğinde bazen en derin gölgelerde meydana gelebilecek şeritlenmelerin hiçbirini görmüyoruz.

Unutulmaması gereken önemli bir nokta, ISO 64 modunun kameranın kırpmadan önce rakiplerinden daha fazla ışık yakalamasına izin vermesidir. Bu, yukarıda görülen çok düşük gürültü performansı ile birleştiğinde, Nikon Z7 II’nin en derin gölgelere kadar daha temiz tonlara sahip görüntüler yakalayabileceği anlamına gelir. Ve şimdi en koyu tonlardaki şeritlenme çözüldü, bu, ISO 64’ü kullanmanın pratik olduğu durumlarda ton kalitesi ve işleme esnekliği açısından bir avantaj sağlıyor.

ISO Değişmezliği | Pozlama enlemi

Otomatik odaklama

Nikon Z7 II’nin otofokus sistemi, önceki modellerin kullanım ömrü boyunca sunulan iyileştirmelerin bir devamı niteliğindeki Z6 II ile eşleşiyor.

En büyük değişiklik, insan ve hayvan algılama özelliklerinin artık ‘geniş alan’ ve ‘otomatik alan’ AF alanı modlarının varyantlarına yerleştirilmiş olmasıdır. Bu, ayrı bir i-menü seçeneğinden seçilmeleri gerekmediği ve fotoğraf makinesinin düğmelerinden birinin ‘Odak modu / AF alanı modu’na ayarlı olması durumunda bunlara kolayca erişilebileceği anlamına gelir.

Geniş Alan AF (L-insanlar) modunun sağlanması, kameranın konuyu çerçevenin neresine bakmasını istediğinizi önceden belirlemenin bir yolunu sağlar ve bu, kameranın hangi kişiye odaklanacağını önceden seçmenin bir yolunu sağlar. . Önceki Z modellerinde ‘otomatik alan’ modunu kullanmak zorundaydınız, yani gerekirse farklı bir konu seçmeden önce kameranın kime odaklandığını görmek için beklemeniz gerekiyordu.

Ne yazık ki, en yeni Canon ve Sony AF sistemlerinden farklı olarak, insan ve hayvan algılama sistemi, kameranın konu izleme işlevinden modları ayırıyor. Bu, basit bir AF alanı, konu izleme veya yüz / göz algılama kullanıp kullanmayacağınıza karar vermeniz ve ardından uygun modu seçmeniz gerektiği anlamına gelir.

AF performansı

Yüz / Göz algılama otomatik odaklama performansı, aygıt yazılımı v1.10 kullanılarak test edilmiştir

Genel olarak, Nikon Z7 II’nin otofokus sisteminin çok iyi olduğunu, ancak benzerlerinin en iyileriyle orada olmadığını gördük. Yüz ve göz algılama iyi çalışıyor, nesneleri çok uzaktayken bile başarılı bir şekilde buluyor, ancak Z7 II’nin daha yüksek çözünürlüğü, kameranın irisin önüne Z6 II’de göründüğünden biraz daha fazla odaklandığını biraz daha net hale getiriyor.

Konu takibi yine iyidir, ancak sınıfının en iyisi ile aynı seviyede değildir. Kamerayı doğrultduğunuz daha büyük bir konunun kısmına yapışmaktansa belirgin, hareketli bir konuyu izlemek daha iyidir. Bu, konu takibinin her zaman AF noktanızı joystick ile hareket ettirmeye alternatif olarak tam olarak yerleştirmenin bir yolu olarak çalışmadığı anlamına gelir. Ayrıca, sabit bir konuyu ‘izlerken’ bile, kameranın yeniden odaklanmaya çalıştığı ara sıra örneklerle karşılaştık.

Standart AF testlerimizi gerçekleştirdik, önce fotoğraf makinesinin yaklaşan bir konuya yeniden odaklanma yeteneğini kontrol ettik (bu senaryoda fotoğraf makinesi% 100 isabet oranına döndü), ardından fotoğraf makinesinden dokuma bir konuyu belirleyip uygun bir AF noktası seçmesini istedik altında. Bu testler Nikkor Z 70-200mm F2.8 VR S kullanılarak yapıldı.

Nikon Z7 II, sahnenin etrafındaki nesneyi tanımlamada ve takip etmede çok az zorluk çekmiş gibi görünüyor, ancak birçok kamerada olduğu gibi, sürücünün yaklaşma hızı değiştikçe zaman zaman odak mesafesini biraz yanlış değerlendirecek. Z7 II, otomatik netlemenin duyarlılığını ayarlamak için herhangi bir ayar sunmuyor (yalnızca kamera ile konu arasında bir engel belirdiğinde nasıl tepki verir).

Genel olarak Nikon Z7 II’deki otomatik netleme çok iyi. Birkaç açıdan en iyi benzerlerinin gerisinde kalıyor, ancak çoğu eski kamerayla, özellikle DSLR’lerle karşılaştırıldığında, minimum kullanıcı girdisine ihtiyaç duyarak çok etkili bir şekilde odaklanabiliyor. Spor çekimleri için kusursuz bir performans sunması gerekmiyor, ancak manzara, stüdyo veya portre çalışmaları için yeterince iyi. Farklı konu türleri için farklı alan modlarına girip çıkmanızı gerektiren uygulama, Canon ve Sony kadar düzgün değil, ancak nadiren çok zahmetli.

Video

Nikon Z7 II, Z6 II’den daha az video odaklı bir kameradır ancak yine de oldukça rekabetçi özellikler sunar. Z7 II, pozlama değerleri, beyaz dengesi, renk modu ve hatta ‘i’ menü yapılandırması dahil olmak üzere fotoğraflara ve video modlarına farklı parametreler belirlemenize izin verme konusunda da iyi bir iş çıkarıyor. Bu, fotoğraflardan videoya veya tam tersi uygun olmayan ayarları taşımadan modlar arasında hızlı geçişlere izin verecek şekilde ayarlanabileceği anlamına gelir.

Daha yüksek piksel sayısı ile Nikon Z7 II, tüm sensörünü video çıkışını oluşturmak için yeterince hızlı okuyamıyor ve bunun yerine bazı satırları atlıyor ve yalnızca geri kalanını kullanıyor gibi görünüyor. Etkisi, sensörün tamamı kullanılmadığından, biraz daha az ayrıntılı, daha yüksek moiré riski ve düşük ışıkta daha fazla gürültü olan videodur.

Kameranın 4K 60p görüntüleri, bu eksikliklerin her birini abartacak şekilde daha da fazla satır atlıyor gibi görünüyor. Bununla birlikte, en azından çok fazla kırpmanıza gerek kalmadan 60p çekimler yapabileceğiniz anlamına gelir, böylece geniş açılı video çekmeye devam edebilirsiniz. Kırpmaya istekli iseniz, Nikon Z7 II’nin APS-C (Super35 / DX formatı) videosu daha ayrıntılı bir dokunuş. Bu, bir 5.5K sensör bölgesindeki tüm pikselleri kullanır, ancak benzer bir modda Sony a7R IV ile yan yana bakıldığında yine de kısa görünmektedir. Daha da kötü yanı, gürültü performansının bir APS-C kameranınki olması ve kırpılan bölge için geniş açılı lensler bulmanın daha zor olmasıdır.

Bu, yüksek çözünürlüklü bir kamera için oldukça iyi bir sonuçtur, ancak kısa klipler çekiyorsanız (ve kamerayı bu klipler arasında kullanmanız gerekmiyorsa), Canon EOS R5, kendi 8K yakalama.

Ham videonun kameradan çıkmasına izin vermek için ücretli bir yükseltme seçeneği de vardır. Bu, artık taktığınız harici kayıt cihazına bağlı olarak ProRes RAW veya Blackmagic Raw olarak kodlanabilir. En son aygıt yazılımı, elde edilen dosyaların, düzenleme için aldığınızda beyaz dengesi ve ‘ISO’nun Raw düzeyinde düzenlemesi için uygun olmasını sağlar.

Ne yazık ki, Raw yükseltmesi uygulanmış bir kameraya erişimimiz olmadığı için bu özelliği test edemedik.

Sonuç

Nikon Z7 II, orijinal Z7’nin nispeten ince bir yenilemesi gibi görünebilir, ancak ikinci kart yuvası, dikey kontrol tutacağı ekleme seçeneği ve artırılmış AF performansı gibi yapılan iyileştirmelerin tümü, onun çekiciliğini artıracaktır. hedeflediği türden fotoğrafçılar.

Nikon’un ilk nesil tam çerçeve aynasız fotoğraf makinelerinin ne kadar parlak olmasından etkilendik, bu nedenle Z7 II’nin iyi çalışması şaşırtıcı değil. Çalışmasında duyarlı ve Nikon’un birleşik AF anahtarı / AF modu düğmesinin yeniden piyasaya sürülmesini görmek istersek de, Nikon DSLR kullanıcılarının hemen kendilerini evinde hissedecekleri bir deneyim sunuyor. İşlemini tamamen yeniden programlamaya gerek kalmadan iyi derecede özelleştirme var.

Ana eksiklikler (ve bazı çok yetenekli muhalefetlere kıyasla gerçekten eksikliklerdir) otomatik netleme ile ilgilidir. Eye AF’nin hafifçe öne odaklanma eğilimi ve konuyu izlemenin, o kesin noktayı takip etmek yerine seçtiğiniz konuya bir yere odaklanma alışkanlığı, performans açısından tek gerçek homurdanmalar.

Sorunlardan daha fazlası, AF alanı modları, yüz algılama ve konu takibinin etkileşim şeklidir. Hem Canon hem de Sony, gerektiği gibi yüz / göz / kişi odağını kullanacak izleme modlarına sahipken, Nikon Z7 II’de kameradan en iyi şekilde yararlanmak için modlar arasında geçiş yapmanız ve işlevleri devreye alıp devreden çıkarmanız gerekir. Çoğu fotoğrafçı, çektikleri nesneler için çalışmasını sağlamanın bir yolunu bulacaktır, ancak bu mümkün olduğu kadar düzgün değildir ve değerli özel düğme kullanılabilirliğini tüketebilir.

Kameraların geri kalan ergonomisi, mevcut tam çerçeve aynasız seçenekler arasında favorilerimiz arasında kalıyor.

En iyi haber, orijinal kameranın görüntü kalitesini koruyor olmasıdır. Orijinal Z7’nin piyasaya sürülmesinden bu yana kamera performansının diğer yönlerinde ilerlemeler gördük, ancak özellikle ISO 64 modunu kullanabileceğiniz durumlarda, IQ açısından onu geride bırakan pek bir şey olmadı.

Nikon Z7 II son teknoloji bir kamera değil ve göz kamaştıracak pek çok heyecan verici yeni özelliğe sahip değil, ancak son derece yetkin, çok kullanışlı ve benzerlerinden fark edilir derecede daha ucuz. Sağlam bir Gümüş ödül kazanan Z7 II ile hayal kırıklığına uğrayan birini hayal etmek zor. Sadece en küçük farkla bir Altın’ı kaçırıyor çünkü özellikle en iyi akranlarının belirlediği seviyeleri aşmıyor ve otomatik netleme açısından geride kalıyor.

Akranlarıyla karşılaştırıldığında nasıl

Sony a7R IV, Nikon Z7 II’nin çok güvenilir bir rakibi ve artan bir fiyat etiketi için çözünürlük artışı sunuyor. A7R IV’ün otomatik netlemesi daha hızlı ve kullanımı daha kolaydır ve deneyimlerimize göre daha fazla hassasiyet sunar. Ayrıca, önemli ölçüde daha iyi pil ömrü ve daha ayrıntılı bir vizör sunar. Ancak Nikon daha iyi bir video çekim deneyimi ve tartışmasız daha iyi ergonomi sunuyor. Lens seçimi, ikisi arasında karar vermede muhtemelen en kritik faktördür.

Canon EOS R5, Nikon’dan çok daha pahalı bir fotoğraf makinesi ve karşılığında bir performans artışı sağlıyor. Yine Canon’un AF arayüzü Nikon Z7 II’den oldukça basit ve performansı biraz daha iyi. Canon ayrıca daha hızlı çekim yapabilir, daha yüksek çözünürlüklü bir vizöre sahiptir ve gerçekten mükemmel görünen 8K ve 4K görüntüleri yakalayabilir. Bununla birlikte, pil ömrü gözle görülür şekilde daha kötüdür ve özellikle yoğun fotoğraf kullanımının ortasında uzun süreler boyunca en iyi videosunu çekemez, bu da onu umduğunuzdan daha az güvenilir hale getirir. ISO 64’te Nikon, görüntü kalitesi açısından üstündür.

Son olarak Panasonic Lumix DC-S1R, biraz daha fazla paraya Nikon’un yaptıklarının çoğunu vaat ediyor. Bakış açınıza bağlı olarak, ya çok daha önemli ya da daha hantal. Hareket düzeltme seçeneği ile daha pratik hale getirilmiş bir çoklu çekim yüksek çözünürlüklü modu sunar. S1R, Nikon’dan daha güzel bir vizör ve daha esnek bir ekran sunuyor ancak otomatik odaklama arayüzü ve vizörde titreşme özelliği, Panasonic’i biraz geride bırakıyor. Nikon’un yanlış eşleştirilmiş kart yuvalarını paylaşıyor, ancak sonuçta gözle görülür şekilde daha düşük pil ömrü, çoğu durumda Nikon’u tercih etmemize neden oluyor.