Bir şeyde daha iyi olmak istiyorsan pratik yapman gerek, söylemeye gerek yok. Basit değil mi?
Mesele şu ki, spor ya da müzik gibi daha yapısal bir arayıştan farklı olarak, sokak fotoğrafçılığı yapma fikri birinin kafasını sarması biraz zor görünüyor.
Ancak, bu konuya girmeden önce, genel olarak uygulama için en iyi metodolojiyi oluşturmalıyız.
Düzenli Uygulama vs Kasten Uygulama
Neredeyse her şeyi yaptığınız zaman düzenli uygulama yapılır. Bunu düşünürseniz, hayatta en çok nasıl öğrendiğimizi öğreniriz: çatal kullanmaktan, ayakkabılarımızı bağlamaktan konuşmaya. Sadece yaparsan, kademeli olarak daha iyi olacaksın. Daha spesifik beceriler için de geçerlidir. 30 dakika boyunca gitar çalmak için oturursanız, biraz çalışırsınız. Okuldan sonra fotoğraf çekmek? Uygulama. Aynı şey sokak fotoğrafçılığı için de geçerli — bir saatliğine çekim yapın: bu pratik.
Düzenli uygulamayla kesinlikle ilham alabilir ve iyileştirmeler yapabilirsiniz. Ve bu çok eğlenceli! Ancak genellikle “Kasıtlı Uygulama” olarak adlandırılan daha rafine bir yaklaşım vardır.
Kasıtlı uygulama, çok özel becerileri hedefli bir şekilde uygulamak için bilinçli bir çaba gösterdiğiniz zamandır. Ayrıca, geribildirim ve tutarlı kurallar veya bir dizi kısıtlama içerir. Hepsini yıkalım.
Spor ve müzikte analojileri tekrar kullanmak, çok özel eylemlerin veya hareketlerin tatbikatlarını yapmak ve özellikle de zayıflığınızı düşündüğünüzü hedef almak gibi bir şey olur. Basketbolda serbest atış çizgisinden çekim yapıyor olabilir veya belki de bir parça mükemmel olana kadar bir şarkının belirli bir kısmını tekrar tekrar gitarda çalıyor olabilir.
Kasıtlı uygulama, becerileri yıkmak ve zayıflıkları hedeflemektir. Bunu fotoğrafçılığa nasıl uygulayabiliriz?
Kısıtlamalar Anahtar: Prime Lensler
Fotoğrafçılıkta, özellikle sokak fotoğrafçılığında, becerileri alt becerilere bölmek ve bunları delmek zordur. Ne yapacaksın, sürekli kamerayla asker kampındaymış gibi koşacak mısın? Aptalca geliyor. Fotoğraf çekimi yaparken, kasıtlı uygulamanın son kısmına odaklanmak en faydalı olur: kısıtlamalar.
Odak uzunluğunun en belirgin olanı, fotoğrafçılığımızın birçok yönü üzerinde kısıtlamalar koyabiliriz. Bu yüzden ana lenslerin geleneksel olarak sokak fotoğrafçıları tarafından bu kadar övgüler aldıklarına inanıyorum. Yaygın bilgelik, prime lenslerin yaratıcılığı teşvik ediyor, ancak bu yaygın tutulan fikrin altında yatanın, görüş alanını kısıtlayarak fotoğrafçının ayaklarını, bedenlerini hareket ettirerek çerçeveyi nasıl oluşturacağını öğrenmesi gerektiğine inanıyorum. Zamanla daha iyi bir mekansal farkındalık ve bu belirli odak uzaklığının etkilerinin anlaşılmasıyla sonuçlanır.
Bununla birlikte, yukarıda kasıtlı uygulamalarla ilgili olarak belirtildiği gibi, bu önerileri zayıf noktalara odaklanarak uyarlamak iyidir. Yıllardır 35 mm’lik bir ana lens ile çekim yapıyorsanız, belki birkaç hafta boyunca 28 mm veya 50 mm’yi denemek, bu odak uzunluklarında da becerinizi geliştirmenize yardımcı olacaktır.
Sonunda, yakınlaştırma merceği kullanmak, kendi konumlandırmanızın (ve bu nedenle bakış açınızın) merceklerden daha az etkilendiği daha dikkatli ve bilinçli bir çekim deneyimi haline gelecektir. Bir perspektifi daha kolay seçebilir ve daha sonra odak uzaklığı veya odak uzunluğunu (etkili bir görüş alanı) eşleştirebilir ve daha sonra perspektifinizi çalışacak şekilde ayarlayabilirsiniz.
Elbette, bunların hepsini bir zoom objektifi ile öğrenebilirsiniz, ancak kendinize bu odak uzaklığı sınırını vererek kasıtlı uygulama yöntemini uygulamak daha etkilidir. Ve çok fazla (veya herhangi bir) primer lensiniz yoksa, sorun değil! Lensinizi belirli bir odak uzaklığına bantlayın ve bir iki gün dışarı çıkıp bu şekilde çekim yapın. Bam! Anlık prime lens!
Bu tür bir uygulamadan sonra, şimdi bir sürekli lensi büyüten bir merceğe göre bir dizi lensi bir zum lens olarak görüyorum. Bu, merceğin üzerindeki işaretlere baktığım ve her fotoğrafı çekmeden önce tam olarak 35mm veya 50mm’ye ayarladığım anlamına gelmez. Sadece aklımda, kendime “Bu çekim için yaklaşık 35 mm’ye ihtiyacım var” ya da “50 mm civarında olması, bu kompozisyon için fikrime uyacağını düşünüyorum”. Ve bu noktaya neredeyse sadece birkaç yıl boyunca prime ile çekerek başladım. .
Bir şekilde içgüdüsel olarak, prime sadeliğinin beni onlarla farklı bir şekilde düşünmeye zorlayacağını biliyordum. Yıllar öncesine kadar kasıtlı bir pratik yapmayı öğrenmedim (çoğunlukla Daniel Coyle tarafından The Talent Code adlı kitabı okuduğumda) benim için tıkladığını: ana lensler kısıtlamalar yarattı ve bu yüzden bize inşa etmemize yardımcı olacak harika bir araç mekansal farkındalık geliştirirken odak uzaklığı ve görüş alanı arasındaki ilişkinin anlaşılması.
Pozlamadaki Sınırlamalar: Manuel Mod
Prime lensleri kullanarak, görüş alanımıza bir kısıtlama uygulayabiliriz. Çekim yöntemimizi kısıtlamanın bir başka yolu Manuel Modu kullanmaktır. Genel olarak Manuel Modun sokak fotoğrafçılığı için bir zorunluluk olduğunu düşünmüyorum. Bazı durumlarda bir engel olabileceğini düşünüyorum, ancak bazılarında daha kesin, doğru ve en önemlisi tutarlı bir pozlama yapılmasına izin veriyor.
Çoğu zaman, şehirde yürürken ve sokak fotoğrafları çekerken Açıklık Önceliğini kullanırım; Ancak, bu makale bağlamında, Manüel Modun kişinin maruz kalma anlayışını eğitmek için bir zorunluluk olduğunu düşünüyorum. Fotoğrafçıyı hemen hemen her kamera-deklanşör hızında, diyaframda ve ISO’da mevcut olan üç ana ayar hakkında düşünmeye zorlama anlamında bir kısıtlama uygular ve bunların nasıl bir ilişki kurduğunu anlar.
Bir adım daha ileri gitmek ve bir gün için bir veya iki ayarı “kilitlemek” de mümkündür. Yani, üçünün ikisi için belirli bir ayar kombinasyonunu seçebilir ve ardından doğru pozlamayı sağlamak için yalnızca üçüncü ayarını ayarlayabilirsiniz. Örneğin, güneşli bir günde, diyafram için f / 8’i ve 1/500 deklanşör hızını seçebilir ve yalnızca doğru pozlamayı elde etmek için ISO’yu gereken şekilde ayarlayabilirsiniz. Benzer şekilde, geceleri f / 2.8, 1600 ISO’yu seçebilir ve ardından deklanşör hızını gerektiği gibi ayarlayabilirsiniz. Önemli olan, bu ayarların birlikte ve bireysel olarak nasıl çalıştığı hakkında doğal bir bilgi edinmek. Bu sezgiye sahip olduğunuzda, Auto ISO etkinken Aperture Priority gibi yarı otomatik modlarda çekim yaparken neler olduğu daha belirgin hale gelir.
Tüm bunların nihai amacı, kameranın işlemlerinin bir tür “kara büyü” olduğu aşamadan öteye geçmek ve kameranın her zaman neyin peşinde olduğu konusunda bilinçli bir farkındalığa geçmek. Bu, sokak fotoğrafçılığı yaparken daha hızlı pozlama yapılmasını sağlar; bu, hızın önemli olduğu ve birkaç saniye şansının olmadığı bir fotoğraf türünde çok faydalıdır.
Temada Kısıtlamalar: Ustaları Öykün
Bu yüzden, çerçevelemenizi ve pozlamanızı kısıtlamanın yollarından bahsettik. Kasıtlı uygulama uğruna uygulanabilecek üçüncü kısıtlama, stil veya temanın bir kısıtlamasıdır.
Bunu yapmanın kolay ve eğlenceli bir yolu “ustaları taklit etmek” tir. Bunun anlamı, çalışmalarına hayran kaldığınız, hatta kendi çalışmanıza dahil etmek istediğiniz belirli yönleri veya nitelikleri olan bir fotoğrafçı bulabilmenizdir. Böyle bir çalışma grubu bulduğunuzda, “ustanın” eserinde yaptığı tutarlı temaları ve seçimleri belirleyin, ardından dışarı çıkın ve bu temaları aklınızda tutun: sürekli kendinize “bu durumda _ ne yapmalı?” Diye sormak. ”
Fotoğrafçılar için “çalışma” tavsiyesi verirken özel düşüncelerimi zorlamaktan kaçınmaya çalışıyorum, ancak bu fikri, benim için etkilediğim birkaç örnek usta ile anlatmanın faydası olduğunu düşünüyorum. Birincisi, çalışmaları birden fazla katmana ve konuya vurgu yapan Alex Webb. Temel olarak, tek bir çerçevede birçok bireysel konuya sahip bir usta.
Bir sonraki adım, eserinde renk ve forma soyut bir yaklaşım görebildiğimiz Saul Leiter. Bazen insan öznelerini doğrudan tasvir etmekten kaçınır, bunun yerine daha soyut olan kompozisyonları seçerek, genellikle ön planda bulanıklaşan renk sıçramalarına vurgu yapar. Aynı amaçla, görüntülerinde düzenli olarak yansımaları ve camları kullanır. Çalışmalarında “kötü” hava koşullarında çekim yapılması da yaygındır.
Sonunda, geometrisinde usta olan ve özellikle çalışmalarında çizgiler ve şekiller kullanan Siegfried Hansen‘in çalışmalarından zevk alıyorum. Çalışmalarının çoğu sokak fotoğrafçılarının çoğu için alışılmadık olan insanları içermez, ancak iyi bir sonuç oluşturmasını sağlar. Bu fotoğrafçıların üçü de, siyah-beyaz çalışmayan veya hiç çalışmayan çok fazla renk kullanıyor.
Elbette, bu fotoğrafçıların her birinin çalışması çok daha derinlemesine analiz edilebilir, ancak bu görsel öğeler ve fikirler onlardan aldıklarım ve çekim yaparken ve pratik yaparken aklımda kalıyor. Size ilham veren ustaları bulun ve aynısını yapın!
Kişisel Geribildirim ve Mentorlar
Bu “kasıtlı uygulama” bulmacasının son parçası geribildirimdir. Bu tartışmasız en önemli kısımdır ve genel olarak kasıtlı uygulama modeline özgü değildir. Herkes eleştirilerin ve geri bildirimlerin sanatsal gelişim için çok önemli olduğu konusunda hemfikir olabilir. Sorun bize geri bildirim verecek bir mentor bulamadığımız zaman ortaya çıkıyor… peki… bunun üstesinden nasıl gelebiliriz?
Öğrendiğim şey, kendi danışmanınız olmanın ustaları kanalize etmekle mümkün olduğudur. Yukarıda da bahsettiğim gibi, çekim yaparken kendinize “bu ve nasıl” bu sahneyi nasıl kurardı? ”Diye düşünebilirsiniz. Hatta daha somut olarak, kompozisyonunuzun belirli yönlerine odaklanabilirsiniz:“ ne olur ” ve böylece ‘bu çerçeveyi, veya çekimdeki bu elemanı mı, yoksa zamanlamamı mı?’
Bu fikirden kendiniz için bir zihinsel kontrol listesi ve yapılmaması gerekenler listesi oluşturabilirsiniz. Örneğin, aklımda tuttuğum bazı şeyler:
- Hikayeyi daha güçlü hale getirmek için ne (bir şey varsa) bu çerçeveden kaldırabilir miyim?
- Hemen yakınında (hikayeyi daha güçlü hale getirmek için çerçeveye ekleyebileceğim) (herhangi bir şey varsa)?
- Sahnedeki tüm çizgileri, köşelere taşıyarak, vb. Geliştirebilir miyim?
- Zamanlamam olabileceği kadar iyi mi? Hareketi mükemmel andan yakaladım mı?
- Burada daha iyi bir konu hayal edebilir miyim, yani kompozisyonumu geliştirecek daha uygun bir yoldan geçenleri?
Ve bunun gibi… Zihinsel kontrol listesi üzerinde çalışmanız gerektiğini düşündüğünüz herhangi bir şey olabilir. Geliştirmek istediğiniz belirli zayıf yönleri düşünebilir ve düşünmelisiniz sonra bunları aklınızda tutabilirsiniz. Bunları hatırlamanıza yardımcı olması için bunları yazmak tamamen iyidir.
Odaklanma (Zihininiz) ve Daha Fazla “Tekrar” Yapma
Son bir not olarak, sokak fotoğrafları çekerken yaptığım bazı somut ve özel şeylerden bahsetmek istiyorum.
İlki odaklanmak için her fırsatı kendim verdiğimden emin olmak. Bu, telefonumu uçak moduna geçirdiğim veya çantama koyduğum anlamına gelir. Başka bir şey ise, tipik olarak sadece bir kamera ve bir lens getirmemdir. Bu, zaman zaman bir dezavantaj olabilir, fakat aynı zamanda daha az kararsızlık sağlar. Orada durup mercek değiştirmem gerekip gerekmediğini merak etmiyorum. Sadece sahip olduğum ve yaptığım donanıma odaklanıyorum. Bu, yaratıcılığı teşvik etmek için kısıtlamalar fikrine geri döner. Odağımı daha da arttırmak için, boş bir mideyle yapabildiğim kadar çekim yapma eğilimindeyim. İlk öğlen yemeğinin yaratıcılığın ölümü olduğunu anlıyorum ama aç olduğumda duyularım yükseliyor ve farkındalığım ve algımım artıyor. Ayrıca, birkaç saatlik çekimden sonra hoş bir yemek almak harika bir ödül!
Son olarak, Muhammed Ali’nin sözleriyle, “Mekânlarımı saymıyorum; Sadece acı çekmeye başladığında saymaya başlıyorum çünkü sayılan tek onlar onlar. ”Fotoğrafçılığa, çekim yapmaya değer bir sahne sunulduğunda ilk birkaç çekim, çekiminizi yaparken ve gererken” sayılmaz ” “Algı kasları.” Bu ilk kareden memnun olsanız bile, yine de daha fazlasını alın. Kendine, “her konuyu 10 farklı bakış açısıyla çek” (veya istediğin sayıda) gibi kendine özel bir hedef ver. Bu genellikle “sahneyi çalıştır” ifadesiyle kaynatılır. Her durumda, mesele, çekimin nasıl yapılacağı konusunda daha fazla düşünmeye zorlamaktır. Acıyana kadar yap!
Her zamanki gibi, umarım kendi fotoğrafçılığın hakkında düşünmek için yeni yöntemlerden ilham aldım.
Yazar hakkında: Lukasz Palka, EYExplore fotoğraf atölyelerinin kurucu ortağı olan serbest çalışan Tokyo fotoğrafçısı. Çalışmalarının çoğunu web sitesinde veya Instagram, YouTube ve Facebook‘ta takip ederek bulabilirsiniz.
