Video
Sony’nin otomatik odaklama sistemi, fotoğraflarda kullanılana çok benziyor (ancak AF izlemeyi başlatmak istiyorsanız arka ekrana dokunmanız gerekecek). İzlemenin kendisi, fotoğraflarda olduğu kadar hatasız bir şekilde güvenilir gelmiyor, ancak yine de çok, çok iyi çalışıyor. EOS R6’nın video AF’si de benzer şekilde sağlam görünüyor: Sahnedeki nesneleri kendinden emin bir şekilde takip ediyor.
Video araçları açısından, Sony önde gidiyor. Alan derinliği içinde ne olduğunu gösteren bir ekran sunarak, çekim yaparken diyaframı seçmenize ve ayarlamanıza yardımcı olur. Ayrıca, Sony’nin kendi markalı lenslerinden oluşan bir seçkinin odak solumasını telafi etmek için görüntüleri kırpan ve yükselten bir özelliği de var. Ayrıca beklediğiniz zirve ve ayarlanabilir zebra pozlama göstergeleri de var. a7 IV, özel bir fotoğraf/video anahtarına sahiptir ve modlar arasında geçiş yaptığınızda hangi ayarların yapılıp hangilerinin yapılmayacağını belirlemenize olanak tanır.
Sony’nin lehine olan bir diğer detay ise Canon’daki daha az güvenilir Micro HDMI konektörü yerine tam boyutlu bir HDMI soketinin kullanılması.
Canon ayrıca fotoğraf ve video çekimi arasında iyi bir ayrım derecesine sahip ve ayrıca odaklama ve zebralar sunuyor. Genellikle Canon daha az seçenek sunar, ancak bunu genellikle mantıklı bir şekilde yapar: örneğin, Sony’nin “ne yaparsan yap” yerine, ekstra bilgilerden yararlanacağınız Canon Log veya HDR modlarında yalnızca 10 bit çekim yapabilirsiniz. yaklaşmak istiyorsun. Ayrıca özellikle videoda Canon’un görüntü sabitlemesinin a7 IV’lerden daha etkili olduğunu gördük.
