Sony a7C inceleme: Kompakt boyut, büyük sensör görüntü kalitesi

Sony a7C, şirketin en yeni ve en küçük tam çerçeve değiştirilebilir lensli kamerasıdır. APS-C sensör a6600’e daha çok benzeyen bir gövdeye 24MP full frame sensöre ve görüntü sabitlemeye sahiptir.

Bunu mevcut en küçük tam kare kameralardan biri yapmak için pek çok çalışma yapıldı, oysa birçok özellik ve yetenek tanıdık. Bu boyut tasarrufunu korumaya yardımcı olmak için a7C ile birlikte yeni bir geri çekilebilir kit zoomu piyasaya sürülüyor.

Anahtar özellikler

• 24MP BSI CMOS tam çerçeve sensör
• Bionz X işlemci (a7 III ile aynı)
• İnsan kafası, yüz, göz ve hayvan tanıma özellikli ‘gerçek zamanlı takip’ AF sistemi
• 8 bit S-Log ve HLG dahil 30p’ye kadar yüksek hızda örneklenmiş 4K video
• 10 fps’ye kadar sürekli patlamalar
• Tamamen eklemli 921k noktalı dokunmatik ekran
• 0,59x büyülü 2,36 milyon noktalı EVF.
• Mikrofon ve kulaklık yuvaları
• Çift bant, 2,4 ve 5 Ghz Wi-Fi
• Şarj başına 740 çekim olarak derecelendirilmiş büyük ‘Z tipi’ pil

Sony a7C yaklaşık 1799$ veya yeni katlanabilir 28-60 mm F4-5.6 kit zoom ile yaklaşık 2099$ fiyatla satışa sunuluyor.

İnceleme İçeriği

Kameranın kontrollerinden yapabileceği görüntü ve video kalitesine kadar, Sony a7C hakkında tam olarak ne bilmek istediğinizi burada bulun.

Yenilikler ve nasıl karşılaştırılır

Temel özellikler açısından, Sony a7C’nin mevcut a7 III ile pek çok ortak noktası var. En büyük fark, boyuttur. Sony, gövde içi sabitleme sistemini eskisinden çok daha küçük bir gövdeye sığacak şekilde yeniden tasarladı.

Temel çıkarımlar:

• Gerçekten kompakt form faktörü
• Son AF uygulaması, a7 III’ten büyük bir adımdır
• Aksi takdirde, genel olarak a7 III kadar yetenekli
• Tamamen eklemli dokunmatik ekran iyidir ancak dokunmatik ekran kullanımı sınırlıdır

A7C ile ilgili hemen çarpıcı olan şey, kamera gövdesinin Sony’nin a6600 modeline ne kadar benzediğidir. Sony, kamerayı gövde içi görüntü sabitleme özelliğine sahip dünyanın en küçük değiştirilebilir lensli full frame kamerası olarak tanımlıyor: Sigma’nın fp modelinin daha küçük olduğunu kabul etmenin oldukça uydurma bir yolu.

Otomatik odaklama

A7C, şirketin ‘Gerçek zamanlı takip AF’ adını verdiği Sony’nin en son AF uygulamasını alıyor. Bu, hem fotoğraflarda hem de video çekiminde izlemek istediğiniz nesneyi takip eder ve uygun olduğunda otomatik olarak göz, yüz veya kafa tanımayı kullanır. Bunu öyle bir şekilde yapar ki, seçtiğiniz kişi uzağa baktığında sahnedeki diğer yüzler tarafından dikkati dağıtılmaz. Kamera ayrıca köpekleri, kedileri, kuşları ve yüzlerini izlemek için konu tanımayı kullanabilir.

Bu AF sistemi, çeşitli yönlerden a7 III’te kullanılan sistemden daha iyidir. Bunlardan en önemlisi, tüm izleme ve göz algılama özelliklerinin ana AF modlarına daha iyi entegre edilmiş olmasıdır, yani göz tanımayı kullanmak için ikinci bir düğmeyi basılı tutmanıza gerek yoktur. Video modunda konu takibi de iyileştirildi: fotoğraf modundaki performansla tutarlı bir takip yapışkanlığı seviyesi elde edersiniz. Ne yazık ki, video modunda dokunarak izlemeye odaklanırsanız, bu aynı zamanda fotoğraf moduna da uygulanır (biz durağan çekim sırasında odak noktasını konumlandırmak için dokunmayı tercih ediyoruz, izlemeyi de başlatmayı tercih etmiyoruz).

Tamamen eklemli ekran

A7C, tamamen eklemli bir ekran elde etmek için pro-video a7S III’e katılır. Ve sık sık ekranları video veya selfie çekimi açısından eklemlemeyi düşünsek de, gerçekten kullanışlı bir tasarım olabileceği başka bir saygı daha var.

A7C’nin nispeten küçük boyutu, onu seyahat, aile fotoğrafçılığı ve sadece günlük yaşam için her yere taşınabilen bir kamera görevi görecek şekilde yerleştirilmiş kılar. Ekranı kameranın arkasına bakacak şekilde çevirme yeteneği, onu bir çantaya atabileceğiniz anlamına gelir: arka LCD’yi çizme endişeniz olmadan.

Menüler

Ne yazık ki, eski Bionz X işlemcisini kullandığı için a7C, a7S III’te sunulan güncellenmiş menü tasarımına sahip değil. Bir artı var, çünkü bu, Sony a7C’nin daha önce a6000 serisi veya a7 serisi bir gövde kullanmış olan herkese hemen aşina olacağı anlamına geliyor. Dezavantajı, belirli ayarların konumunu (modelden modele dolaşma eğilimindedirler) veya düzenli olarak kullandığınız tüm seçenekleri bir araya toplayan bir ‘Menüm’ sekmesi oluşturmak için harcanan zamanı ezberlemek anlamına gelir.

Diğer yeni Sony modelleri gibi, Sony a7C de fotoğraflar ve video çekimi için ayrı ‘Fn’ menüleri tanımlamanıza izin verir, bu da her mod için 12 ayara kadar hızlı erişim elde edebileceğiniz ve yine ana menü sistemiyle etkileşim ihtiyacını azaltabileceğiniz anlamına gelir.

Nasıl karşılaştırılır …

A7C’nin liste fiyatlandırması, 2013 yılında orijinal a7’den 100 $ daha yüksek ve Mark III’ten 200 $ daha düşük. Bu, Nikon Z6, Sony a7 III ve Panasonic S5’in lansman fiyatları ile genel olarak karşılaştırılabilir kılıyor ki bu genellikle rakiplerini idare etmenin en iyi yolu. Ancak bu grupta başka bir Sony’nin varlığı, resmin biraz daha karmaşık olduğunu açıkça ortaya koyuyor.

A7C’nin fiyat ve özellik benzerliği a7 III’e benziyor, eski modelin yerine geçmediğini gösteriyor, bu da bu rakiplerinden farklı bir şey olmaya çalıştığını gösteriyor. Bu, göze çarpan özellikleri iyileştirilmiş görüntü kalitesi veya bazı harika özellikler olmayan bir kameradır: hepsi boyut ve rahatlıkla ilgilidir.

Bu nedenle, ana teknik özellikler o kadar göz alıcı görünmese de, a7 III’ün iki yaşın üzerinde olduğu ve MSRP’nin çok altında satış yaptığı göz önüne alındığında, bu tablodaki en önemli satır ‘Boyutlar’dır. A7C’nin (seri?) Varsayımsal bir a7 IV’ün biraz altına oturacağını varsayarsak, ana önerisi, en yeni performansta ticaret yapmak yerine küçük ve kullanışlı olmasıdır.

Gövde ve Kullanım

Sony a7C’nin gövdesi, önceki a7 kameralardan önemli ölçüde daha küçüktür, ancak esasen a7 III’ün tüm yeteneklerini korur. Bununla birlikte, daha küçük boyut, ergonomi ve çekim deneyiminde bazı değişiklikler anlamına gelir.

Temel çıkarımlar:

• Monokok yapı çok sağlam bir his verir
• Tutuş, diğer Sony tam çerçeve modellerinden daha sığdır, ancak rahatsız edici değildir
• Üç kadran, ama hepsi için başparmağını kullanıyorsun
• AF kumanda kolu yok, ancak dokunmatik yüzey AF bunu biraz telafi ediyor
• EVF küçük tarafta
• Gerçekten mükemmel pil ömrü

A6000 serisi bir modele çok benzese de, Sony a7C’nin kendisi, bu kameraların yapmadığı bir şekilde son derece sağlam hissediyor. Sony’nin magnezyum alaşımlı monokok olarak adlandırdığı şeye yerleştirildi: Birleşik, tek parçalı bir şasi ve kabuk, ABD’li otomobil üreticilerinin ‘yekpare’ yapı olarak adlandırdığı yapıya benzer. Bu, kameranın hiçbir yerinde esneme veya pürüz olmamasını sağlar. Aynı zamanda, elemanlara karşı sızdırmaz hale getirmek için daha az vücut dikişi olduğu anlamına gelir.

Kavrama, son Sony a7 modellerine göre çok daha sığdır, ancak parmağınızı deklanşör düğmesine koyarsanız, daha sonra bulucularınızın geri kalanını tutacağın etrafına sararsanız, elinizle 45 derecede rahat ve güvenli bir şekilde yerleştiğini görmelisiniz. kamera, tüm parmaklarınızı tutamağın ön tarafına sarmaya gerek kalmadan.

Üç kadran

A7 III’ün dört kadranı varken (tutacağın önünde ve arkasında, biri arka plakada ve omuzda özel bir pozlama kadranı), Sony a7C’de yalnızca üç kadran bulunur: tutacağın arkasında bir kadran, diğeri arkada kamera plakası ve özel bir pozlama telafi kadranı.

Bu, her birini çalıştırmak için hangi rakamı kullandığınızı düşünene kadar kulağa büyük bir değişiklik gibi gelmeyebilir: üçü de baş parmağınızla kontrol edilir. Ek olarak, kameranın arka yüzündeki dikey kadrana ulaşmak, muhtemelen çekim tutuşunuzu kamera üzerinde rahatlatmak veya yeniden konumlandırmak anlamına gelir.

Kontrol Kolu Yok

A7 III ve a7C arasındaki diğer bir fark, yeni kameranın AF joystick’inin olmaması. Bunun yerine, a9 II ve a7R IV’tekilere çok benzeyen devasa bir AF-On düğmesine sahip. Bu, kulağa gelebilecek önemli bir eksiklik değil: En yeni Sony izleme sistemi, AF noktasını önceden konumlandırmak yerine kamerayı seçtiğiniz konuya yöneltme ve yeniden düzenleme olasılığınızın daha yüksek olması için yeterince iyi çalışıyor.

Aynı şekilde, a7C, AF noktasını konumlandırmanıza izin veren bir dokunmatik ekrana sahiptir. İyi bir joystick kadar kaygan değil, ancak bu küçük bir kameranın takaslarından biridir.

Vizör

Sony a7C ile ilgili farklı olan en çarpıcı şey vizördür. Daha çok a6000 serisinde olduğu gibi gövdenin sol üst tarafına monte edilmiştir, ancak en büyük değişiklik, modern kameralarda alıştığımızdan çok daha küçük ve daha düşük çözünürlüklü bir panel olmasıdır.

2,36M nokta çözünürlüğü, a7 III ve daha yeni Panasonic S5 ile karşılaştırılabilir (ancak diğer benzerlerinin çoğunun gerisindedir), ancak daha küçük bir panelin kullanılması, aynasız kameraların çoğundan önemli ölçüde daha küçük olan 0,59x büyütme sağlar.

Kamera ile çekim yaparken, bu, Sony’nin kamerayı bu kadar küçük yapmak için yaptığı göze en çok çarpan değişikliktir.

Görüntü sabitleme ve deklanşör

Sony, a7C için yeni, daha küçük bir görüntü sabitleme sistemi geliştirdi. Hala 5 eksende titremeyi düzeltebilir: eğim, sapma, dönme ve hem yatay hem de dikey öteleme hareketleri. Önceki Sony kameralar gibi, bu da 5EV’ye eşdeğer bir CIPA düzeltme derecesi sunar.

Deklanşör de yenidir. ‘Sessiz Çekim’ modunda 1/8000 saniyeye kadar tam elektronik deklanşör kullanma seçeneği ile 1/4000 saniyeye kadar uzanır. Flaş senkronizasyonu 1/160 saniyedir.

Depolama

Sony a7C’nin tek bir SD kart yuvası vardır. Dışında mandalı olan plastik bir kapının arkasında. Yuvanın etrafında ince bir lastik conta var ancak kapı daha karmaşık bir conta oluşturmak için buna hiç girmiyor. Yuva, UHS-II kartlarını destekler.

Yapabileceğiniz en hızlı kartı kullanmanızı öneririz: kamera bir karta yazarken ana ve Fn menüleri kullanılamaz, bu da seri çekim veya sıkıştırılmamış Raws çekiyorsanız oldukça uzun bir bekleme anlamına gelebilir. Bu süre içinde fotoğraf çekmeye devam edebilirsiniz ancak yalnızca temel pozlama ayarlarını değiştirebilirsiniz.

Sony a7C, akıllı cihazlara ve ev bilgisayarlarına daha hızlı bağlantıya izin vermesi gereken 5 Ghz Wi-Fi kazanıyor. Ancak, Bluetooth içermekle birlikte, bu, Wi-Fi bağlantısını hızlandırmak için sabit bir bağlantıyı sürdürmek için değil, yalnızca bir telefondan GPS verilerini almak için kullanılır.

Otomatik ISO

Otomatik ISO sistemi, ISO için alt ve üst sınırlar belirlemenize ve ayrıca korunması gereken minimum enstantane hızını belirlemenize izin verir. Bu eşik, sabit bir deklanşör hızı değeri olarak veya mevcut odak uzaklığıyla ilişkili olarak tanımlanabilir. ‘Standart’ seçeneği 1 / [Odak Uzunluğu] deklanşör hızı kullanır ve bundan daha hızlı veya daha yavaş deklanşör hızlarını kullanan dört başka seçenek daha vardır.

Otomatik ISO, hem fotoğraflarda hem de video modlarında Manuel Pozlama modunda mevcuttur. Bu, bir diyafram açıklığı ve deklanşör hızı seçebileceğiniz ve ardından kameranın hedef parlaklığı korumak için ISO değerini kullanabileceği anlamına gelir. Bu hedef parlaklık, pozlama telafisi kullanılarak ayarlanabilir.

Batarya

İyi haber şu ki Sony, pil pahasına küçültmeyi başaramadı. Sony a7C, kameraya sınıf lideri bir güç sağlayan büyük NP-FZ100 pil için hala yer buluyor.

Bu etkileyici: zayıf pil ömrü, genellikle küçültme için ödemeniz gereken bedeldir, ancak büyük bir pilin dahil edilmesi, Sony a7C’nin hem bir seyahat kamerası hem de yaşaması kolay genel bir günlük kamera olarak kimlik bilgilerini gerçekten destekler.

CIPA derecelendirmeleri çoğu insanın kullanımından daha muhafazakar ve değişiklik başına 740 çekim derecelendirme, birçok kullanıcı için kolayca bu sayının iki katı ile sonuçlanabilir. Bu, en kararlı çekim seansı için veya şarj etmeyi düşünmeye gerek kalmadan birkaç günlük seyahat için muhtemelen yeterli olacaktır. Beklediğiniz gibi, pil, USB Type-C konektörü üzerinden doldurulabilir.

İlk izlenimler

Sony a7C, Canon, Nikon ve Panasonic’in tam çerçeve aynasız pazarına girdikten sonra Sony’nin geliştirdiği ilk kitlesel pazar tam çerçeve modeli olması nedeniyle gerçekten önemli bir kamera. Aynı zamanda, model hattı Ekim 2013’te piyasaya sürüldüğünden bu yana mevcut a7 tasarımından en büyük sapma.

Tanıdık ama daha küçük mü?

Daha küçük bir gövdede sadece bir a7 III değil mi? Esasen evet. A7C, AF sisteminin tüm gücünü erişilebilir kılmak için daha iyi bir iş çıkaran en yeni ‘Gerçek Zamanlı Takip’ AF sistemini kazanır, ancak özel bir bakış açısından, onu biraz güncellenmiş bir a7 III olarak görebilirsiniz. daha küçük gövde.

Ancak bu küçüklük çok önemli. Ya da en azından bazı insanlar için olacak. Daha küçük bir kamera, yanınızda taşıma olasılığınız daha yüksek olan bir kameradır: Telefonunuzu kullanmaya geri dönmek yerine, en kaliteli görüntüleri elde edebileceğiniz koşulların aralığını önemli ölçüde artırabilir.

Sony’nin, a7C’nin daha küçük boyutunun, tam çerçeve bir kamera satın almak ve taşımak isteyen insan yelpazesini genişleteceğini umduğundan şüpheleniyorum. Kendini adamış bir fotoğrafçının yanlarında fotoğraf makinesi bulundurmanın zahmetsiz olduğu sonucuna varması bir şeydir, ancak asıl zorluk şu anda bir yük gibi görünen insanları çekmektir.

Yeni kit lensi bu düşüncenin büyük ölçüde bir parçası: birçok E yuvalı lens, kamera boyutundaki herhangi bir farkın önemini yitirecek kadar büyüktür, ancak FE 28-60mm 4-5.6, gerçekten küçük bir paket oluşturmak için geri çekilir.

Daha küçük bir paket için fiyat ne kadar büyük?

Bununla birlikte, kompaktlık için ödenecek bir bedel olduğu hemen anlaşılıyor. Ergonomi açısından a7C, Sony’nin son a7 kameralarından biraz geriye doğru bir adım gibi geliyor, ancak rahatsız edici değil. AF takibi, AF noktanızı nadiren önceden konumlandırmanız gerekecek kadar güvenilirdir, bu nedenle, joystick’in kaybını çok şiddetli hissetmeniz olası değildir. Ön ayar kadranının olmaması olabilir, ama bu bile pek olası değil.

A6600’ün aksine, a7C, arka omuz kadranı ve arka plaka kadranına ek olarak özel bir poz telafisi kadranına sahiptir. Özellikle deklanşör veya diyafram öncelikli modlarda çok sayıda çekim için, iyi yerleştirilmiş bir ayar kadranı artı pozlama telafisi yeterlidir: Otomatik ISO beğeninize göre değilse arka plakada daha ince dikey kadranı kullanma seçeneğiyle.

Objektif tarafında, kit boyutunu küçük tutan faktörlerden biri, sadece 28 mm genişliğidir. Bu, dünyanın sonu değil (birçok APS-C kiti zumlarının 18 mm ayarlarında sunduklarına eşdeğer), ancak 24 mm veya genişliğe kadar uzanan zumlardan daha az esneklik olduğu anlamına geliyor.

Küçültmenin en büyük maliyeti ise çok daha küçük bir vizörün kullanılmasıdır. Kesinlikle hiç yoktan iyidir, ancak oldukça küçük, oldukça düşük çözünürlük ve bazı gözlük kullanıcılarının tüm paneli görmesini zorlaştıracak bir göz noktası vardır.

Daha küçük bir kameraya geçişte kaybetmediğiniz şey, yapım kalitesidir. Monokok yapı, aşırı derecede ağır olmadan sağlam bir his verir ve LCD paneli korumak için arka ekranı katlama seçeneği, sağlığı için çok az düşünerek bir çantaya atabileceğiniz anlamına gelir, bu çoğu tam çerçeve için geçerli olan bir şey değildir. kameralar.

Sonra ne olur?

Peki bu bizi nerede bırakıyor? Mükemmel olmasını beklediğimiz Sony a7C’nin görüntü kalitesi veya otomatik odaklama özellikleri hakkında hiçbir endişemiz yok. Ancak hem daha iyisi hem de daha kötüsü için, kameranın geri kalan performansının da a7 III’e çok benzemesi muhtemeldir, yani 4K / 30p çekmek istiyorsanız 8 bit video ve bir kırpma anlamına gelir.

Mevcut bir modelin teknolojisini daha genel bir teklif olarak yeniden paketleme fikri, Z6’nın çoğunu daha uygun fiyatlı Z5’e sıkıştıran Nikon tarafından alınandan radikal olarak farklı bir yaklaşım değil. Ancak Sony, a7C’nin daha küçük boyutunun, giriş seviyesi Nikon’a göre 400 $ ‘lık bir prim garanti edecek kadar yeterli bir fayda sağladığına inanıyor. Bu fiyatlandırma, özellikle başlangıçta a7 III’ten daha pahalı olacağı için ilk başta biraz tuhaf görünebilir. Ancak fiyat a7 III’ünkine daha çok benzediğinde, yeterince insanın ‘C’nin kompaktlığına değer verip vermediğini göreceğiz.

Sony a7C, şu anda tam kare veya deneyimli fotoğrafçılar için gerçekten yetenekli bir seyahat arkadaşı olmayı düşünmeyen insanlar için aile kamerası olma potansiyeline sahip.

Başka bir şey değilse, bir a7 IV için dizilimde yer bırakıyor gibi görünüyor, eğer şanslıysak, daha yeni, a7S III tarzı gezinmesi daha kolay menüleri içerecek.

Görüntü kalitesi

Temel çıkarımlar:

• Hem JPEG hem de Ham çekimde görüntü kalitesi mükemmel
• Fotoğraf makinesi, geniş diyaframlı lenslerle çok yüksek deklanşör hızlarında odak dışı görüntülemeye zarar verebilen elektronik birinci perde deklanşör kullanır (F1.8, 1/4000 sn’de iyi görünür)
• Clumsy Raw sıkıştırma, kameranın tam dinamik aralığından yararlanmak istiyorsanız büyük, sıkıştırılmamış Raw dosyaları çekmeniz gerektiği anlamına gelir.
• Sıkıştırılmamış dosyalar, zorlu aydınlatma koşullarında çekim yapmanıza olanak tanıyan bol dinamik aralığa sahiptir

Studio Scene

Test sahnemiz, gerçek dünyada karşılaşacağınız çeşitli doku, renk ve detay türlerini simüle etmek için tasarlanmıştır. Ayrıca, farklı aydınlatma koşullarının etkisini görmek için iki aydınlatma moduna sahiptir.

Test sahnesi beklediğimizi hemen hemen gösteriyor: a7C, a7 III’ünkine çok benzer görüntü kalitesi üretiyor.

Raw modunda, kameranın en yüksek ISO ayarlarına kadar rekabetçi gürültü performansıyla bol miktarda ayrıntı yakaladığını görebiliriz.

Halo oluşmadan ince ayrıntıları vurgulayan çok ince yarıçap keskinleştirme sayesinde JPEG çıktısı da oldukça ayrıntılıdır. JPEG rengi de iyi görünüyor, Sony’nin eskiden eğilimli olduğu sarılara yeşil renk daha az geliyor. Eflatun ve Kafkas cilt tonları Canon’dan biraz daha az sıcak ve yeşiller Nikon’dan biraz daha az zengin, ancak gerçek dünyada aralarında seçim yapacak çok az şey var. Yüksek ISO’da gürültü azaltma çok iyidir ve görüntünün zorlu, düşük kontrastlı alanlarında bile yeterli miktarda ayrıntı sağlar.

A7C ve a7 III arasındaki en önemli fark, a7C’nin yalnızca elektronik birinci perde deklanşör (EFCS: sensörün etkinleştirilmesi pozlamayı başlatması) veya tamamen elektronik deklanşör modları sunmasıdır. EFCS, yüksek deklanşör hızlarında, özellikle odak dışı vurgularda görülen arka plan bulanıklığının bozulmasına neden olabilir. A7 III, bundan kaçınmak için tamamen mekanik bir deklanşör seçeneğine sahipti. Testimizde, 1 / 4000’de F1.8 lens kullanırken yalnızca en ufak bir etkiyi bulduk.

Dinamik Aralık

Sony fotoğraf makinelerinde her zaman olduğu gibi, kayıplı sıkıştırılmış Raw (bu, görüntüyü küçük bölgelere böler ve ağır, zarar veren sıkıştırma uygulayarak dosyaları ne kadar ileri itebileceğinizi sınırlar) veya tamamen sıkıştırılmamış dosyaları çekip çekmeyeceğinizi seçebilirsiniz. esneklik ancak çok büyük. Tüm akranlarının sunduğu kayıpsız veya daha az yıkıcı kayıplı sıkıştırma seçeneğinin bir eşdeğeri yoktur.

Daha önce gördüğümüz gibi, Sony a7C’nin sensörü etkileyici derecede az okuma gürültüsü ekler, bu da dosyaları nasıl kullanacağınız konusunda çok fazla esnekliğe sahip olduğunuz anlamına gelir. ISO Değişmezlik testimiz, amplifikasyon eklemenin okuma gürültüsünün ne kadar etkili bir şekilde üstesinden geldiğine bakar. 100’de bırakmak yerine daha yüksek bir ISO ayarı kullanmanın bazı parazit faydaları vardır, ancak çok fazla değildir (ve kamera ISO 640’da ikinci kazanç moduna geçtikten sonra aslında daha fazla gelişme olmaz). Bu, pozlamanızı yüksek bir ISO için ayarlama ve ardından vurgulama ayrıntılarını korumaya yardımcı olan ISO ayarını düşürme seçeneği sunar.

Exposure Latitude testimiz, ekstra vurgu ayrıntılarını yakalamak için parlak sahnelerde pozlamayı azaltmak için ne kadar kapsam bulunduğuna bakar. Pozlamayı azaltmak gürültü ekler, ancak görüntünün karanlık bölgelerini kaldırmaya çalışırsanız, Sony a7C emsallerinin en iyisi kadar iyi görünür: kendi başına çok fazla gürültü eklemediğini gösterir. Parlak sahnelerde bu, çok fazla endişe duymadan pozlamayı biraz azaltabileceğiniz ve yine de gölgeleri aydınlatabileceğiniz anlamına gelir.

Otomatik odaklama ve video

Temel çıkarımlar:

• Otomatik odaklama etkileyici ve kullanımı kolaydır (izleme moduna geçtikten sonra)
• İzleme, özellikle insan veya hayvan denekler için iyi çalışıyor
• Video ayrıntılıdır, ancak bir miktar panjur gösterir veya bir ürün empoze eder
• 8 bitlik yakalama, kararlı videograflar için en iyi seçim olmadığı anlamına gelir

Otomatik odaklama

A7C şu anda piyasada bulunan en iyi otomatik odaklama sistemlerinden birine sahiptir, ancak geleneksel Sony tarzında, en iyi ayarlara ulaşmak için bazı ayarları değiştirmeniz gerekir. Kutunun dışında, fotoğraf makinesi, tek bir AF denemesi yapan ve sürekli olarak hareketli nesnelere yeniden odaklanmaya çalışan modlar arasında otomatik seçim yapan AF-A modundadır. Ayrıca sizi kameranın izleme modlarından herhangi birinin dışında da kilitler.

AF alanı modları

Sony a7C’nin yedi AF alanı modu vardır, bunlardan her biri için seçtiğiniz konuyu izleyen bir varyant da vardır (AF-C modundaysanız). Çoğu günlük kullanımda, muhtemelen bu modlardan yalnızca birini veya ikisini kullanacaksınız.

Sony a7C’yi devreye sokmak için Fn menüsünü kullanın ve ardından AF alanı modlarının izleme varyantlarından birini seçebilirsiniz.

Esnek Spot Ortamı’nın izleme versiyonunun çoğu fotoğrafçılık için iyi çalıştığını bulma eğilimindeyiz, ardından takip etmeyen Esnek Spot Küçük nokta veya AF alanı modu olarak tanımlanan Geniş alan AF’ye sahip özel bir mod oluşturuyoruz: bu bize izin veriyor bu özel modu bir düğmeye atayın, böylece tam olarak doğru ayrıntıya odaklandığımızdan emin olmak için ince bir noktayı geçici olarak kullanmaya veya kameranın bir konuyu seçtiği bir moda geçebiliriz.

İzleme modlarından biri devreye girdiğinde, fotoğraf makinesi konuyu AF noktası altında takip edecek ve bir insan konuyu tespit ettiğinde oldukça etkili yüz ve göz takibini kullanacaktır. Kamera bildiği bir kişiyi izliyorsa, başka tarafa baksalar bile bunu yapmaya devam edeceğini düşünüyorsa, sırf izlenen yüz artık görünmediği için kontrolsüz yeniden odaklanma konusunda endişelenmenize gerek kalmaz.

Otomatik odaklama performansı

Otomatik odaklama, hem odaklanmış görüntüler sunma hem de belirlediğiniz konuyu izleme açısından çok iyi çalışıyor. Kullanıcının başka bir girdisi olmadan elini, çocukların öngörülemeyen hareketleri de dahil olmak üzere aile fotoğraflarından spora kadar birçok şeye çevirebilir.

A7 III, bu tür bir izleme yönteminde o kadar başarılı oldu ki, Sony a7C’yi yeniden test etmek için çok az nokta var, ancak işte düşük ışıkta göz algılama testi.

İyi haber şu ki, AF sistemi video modunda çok benzer şekilde çalışıyor, ancak kameranın farklı bir derinliğe ne kadar hızlı odaklanacağını ve bunu yaparken AF motorunu ne kadar hızlı çalıştırması gerektiğini belirleyen ayarlarla. Bunlar, sahneye giren diğer konuları görmezden gelmenizi veya yeniden odaklanmanızı sağlar ve elde etmeye çalıştığınız şeye bağlı olarak yavaşça odağı çekmenize veya hızlı bir şekilde odağı korumanıza izin verir.

Video

Sony a7C, sensörün tam genişliğinden alınan 24p görüntü ve hafif bir kırpmadan alınan 30p ile oldukça iyi 4K video çekebilir. Kamera, pozlamayı ayarlamaya ve korumaya yardımcı olan zebra işaretlerinin yanı sıra temiz ses yakalamaya yardımcı olmak için kulaklık ve mikrofon yuvaları sağlar. Odağı ayarlamaya ve korumaya yardımcı olmak için odak zirvesi de vardır, ancak otomatik odak genellikle güvenilecek kadar güvenilirdir.

Otomatik odaklama, mevcut değil olarak işaretlenen tüm takip AF alanı modları ile video modunda farklı çalışır. Bunun yerine, bir özneyi izlemek için ‘Dokunarak İzleme’yi seçmeniz gerekir (Kamera sekmesi 2 | Özel İşlem2 | Dokunma İşlemi İşlevi …). Bu seçiliyken, bir konuya dokunmanız yeterlidir; kamera onu takip eder. Ancak, durağan görüntüler çekerken sadece AF konumunu belirtmek için dokunmak istiyorsanız, ayarı tekrar değiştirmeniz gerekecektir.

Film modu, video için farklı bir Fn düğmesi atamaları kümesiyle birlikte özelleştirebileceğiniz farklı bir Fn menü seçenekleri kümesine sahiptir. Bununla birlikte, pozlama ayarları, beyaz dengesi ve renk modu dahil olmak üzere çoğu temel ayar, fotoğraflardan video çekmeye kadar taşınır. Bu, iki çekim yöntemi arasında geçiş yapmayı çok daha yavaş hale getirebilir, çünkü her geçişinizde önemli sayıda ayarı değiştirmeniz gerekebilir. A7C’nin meslektaşlarının çoğu, ikisini ayırmanıza izin verme konusunda daha iyi bir iş çıkarıyor.

Tüm çekimler 8 bittir ve bu, kameranın Günlük modlarından birini kullanarak çekim yapsanız bile (‘Resim Profilleri’ ayarından erişilir) derecelendirme esnekliğini sınırlar. Bu, çekimlerini renklendiren kararlı videograflar için daha iyi seçenekler olduğu anlamına gelir.

Sony a7C’nin saniyede 24 kare kare çekimi en ayrıntılı olanıdır, ancak aynı zamanda en hareketli deklanşöre sahiptir; bu, kamera veya nesnenin hızlı hareketinin, oynattığınızda çarpık veya bozuk görünebileceği anlamına gelir. Bu, 30p modunda daha az sorun teşkil eder, ancak bu 1,2x kırpma uygular, yani geniş açılı çekimler elde etmek daha zordur (özellikle zaten geniş olmayan kit zoom ile). 1080p çekimler oldukça yumuşaktır ve örtüşmeye eğilimlidir.

Sonuç

Performans açısından bakıldığında, a7C esasen daha iyi otomatik netleme özelliğine sahip bir a7 III’tür, bu onu rekabetçi tutmak için yeterlidir, ancak bundan daha fazlası değil. Ancak a7C’nin temel çekiciliği, boyutu ve bunu başarmak için ne kadar az pes etmesi gerektiğidir.

Geri çekilebilir 28-60 mm F4-5.6 lens ile eşleştirildiğinde, daha önce bir kamera çekmemiş olabileceğiniz durumlarda tam çerçeve görüntü kalitesi elde etmenizi sağlayan bir kamera oluşturarak, öncekilerden veya benzerlerinden anlamlı ölçüde daha küçük bir paket oluşturur.

Yine de dezavantajları var: kit zoom’un odak uzaklığı ve diyafram aralıkları, çok geniş açı kapasitesine sahip olmadığınız ve satın almadığınız sürece kameranın tam düşük ışık veya sığ alan derinliği yeteneğine sahip olamayacağınız anlamına gelir. daha büyük bir zum yapın veya ek bir sabit lens taşıyın. Bu, yetersiz kalıyor, ancak her yere götürülme çekiciliğini tamamen zayıflatmıyor.

Küçük, kompakt kamera benzeri vizör, AF kumanda kolunun olmaması gibi (buna çok sık ihtiyaç duyacağınızdan değil) bir başka bariz değiş tokuş. Ancak karşılığında rakiplerinden daha küçük, benzer şekilde yetenekli ve daha iyi pil ömrüne sahip bir kamera elde edersiniz, bu da siz dışarıdayken çok değerli.

Video özelliği seti makul olsa da, Sony a7C’nin arayüzü, en uygun ayarları seçmek istiyorsanız, fotoğraf ve video arasında geçiş yapmayı emsallerinden çok daha fazla zaman alıcı hale getirir. Bir çekim yönteminden diğerine geçerken pozlama, renk ve hatta dokunmatik ekran davranış ayarlarını değiştirmeyi gerekli bulabilirsiniz.

Sony a7C pek çok şeyi doğru anlıyor: Yukarıdaki ‘Sevdiklerimiz’ sütunu kısa olabilir, ancak önemli hususların çoğunu içerir. Bununla birlikte, çoğu zaman etkileyici yeteneklerinin yanı sıra, a7 III’ün zaman geçtikçe daha garip görünen eksikliklerinin birçoğunu da miras aldı (özellikle Sony’nin a7S III’te bazılarını ele aldığı, ancak bu iyileştirmeleri burada uygulamadığı için).

Bu ve her şeyin baş parmağınızla kontrol edilmesine dayanması, fotoğrafın zevki için çektiğiniz bir kamera olmadığı anlamına gelir, ancak Sony a7C, eşi benzeri olmayan bir seyahat arkadaşıdır. Sadece sizinle birlikte tutmak için en kolay tam çerçeve kameralardan biridir ve daha sonra hemen hemen her durumda, spordan sosyal medyaya, daha sonra onu ortaya çıkarırsınız. Ne kadar çok kullanırsanız o kadar mantıklı geliyor.

Sony a7C hakkında ne düşünüyoruz

A7C’nin çekiciliği gerçekten tek bir cümleyle özetlenebilir: ‘kompakt bir gövdede tam çerçeve görüntü kalitesi’. A7C’yi kullanırken, Sony’nin içine yerleştirdiği sensörün boyutunu unutmak kolaydır ve bu tür bir kaliteye sahip olan hayal kırıklıkları varken (vizör deneyimi yeterli ancak şaşırtıcı değildir ve keşke bir ön kontrol kadranı olsaydı) gerçekten küçük bir kamerada son derece çekici.

Barney Britton

Kıyaslama:

Sony a7 III – Eskiyen a7 III hala çok yetenekli bir kamera ve bu iki model arasındaki farkın çoğu, kameranın ne için olmasını istediğinize bağlı. A7C, sisteme daha iyi entegre edilmiş göz-AF ve genel olarak iyileştirilmiş konu takibi ile daha iyi AF sistemine sahiptir. Ancak bunun ötesinde, 7C’nin kullanışlı paketine mi yoksa a7 III’ün daha hoş kontrollerine ve vizörüne mi öncelik vereceğiniz sorusu. Emin değilseniz, daha yeni modelde daha iyi AF’yi tercih ederiz.

Nikon Z6 II – Güncellenmiş Z6 modeli, a7C’ye geniş ölçüde benzer bir özellik sunuyor ve yine daha rahat ergonomi ve daha iyi bir vizör sunmak için ekstra yığın kullanan daha büyük bir kamera. Sony’nin AF sistemi daha etkili ve kullanımı daha kolay, ancak Nikon, ayarları sürekli olarak yeniden ayarlamak zorunda kalmadan videodan durağan görüntülere ve geri gitmenize izin verme konusunda daha iyi bir iş çıkarıyor. Z6 II ayrıca, harici bir kayıt cihazına 10 bit HLG veya Günlük çekimleri göndermenizi sağlar, bu nedenle videoyla ilgileniyorsanız daha iyi kamera olabilir.

Panasonic DC-S5 – Kendimizi tekrar etme riskine rağmen, S5 çekim yapmak için daha rahat (ve belki de eğlenceli) bir fotoğraf makinesi, ancak aynı zamanda çok daha az taşınabilir. Sony, otofokus için S5’i geride bırakıyor, ancak Panasonic hibrit bir fotoğraf / video kamera olarak öne çıkıyor.

Canon EOS R6 – R6, Sony’den çok daha pahalı ve oldukça büyük. Canon, DSLR benzeri bir deneyim sunuyor ve sınıfında en iyi görünen video özelliğini sunuyor (sarmal kapı bunu biraz baltalasa da). Otofokus veya görüntü kalitesi açısından iki kamera arasında arayacak çok az şey var, bu yüzden öncelikle bir öncelik meselesi. Canon ile çekim yapmak daha hoş, ancak daha küçük boyutu ve daha uzun pil ömrü ile Sony’yi yanınızda taşımak daha kolay.