Bir ABD temyiz mahkemesi, Andy Warhol’un Prince’in portre fotoğrafını nasıl kullandığına ilişkin telif hakkı anlaşmazlığında fotoğrafçı Lynn Goldsmith‘in lehine karar verdi.
New York merkezli 2. ABD Temyiz Mahkemesi, Warhol tarafından yaratılan Prince Serisi sanat eserlerinin dönüştürücü olmadığına ve bu nedenle Goldsmith’in telif hakkını ihlal ettiğine karar verdi. Temyiz mahkemesi, daha fazla işlem yapılması için davayı bir alt mahkemeye iade etti.
Devre Hakimi Gerard E. Lynch, “Prens Serisinin, Goldsmith Fotoğrafının temel öğelerini önemli ölçüde eklemeden veya değiştirmeden koruduğunu” belirtiyor.
1984’te Vanity Fair, Goldsmith’in Prince’in “Purple Fame” makalesinde kullanılmak üzere bir illüstrasyonunu oluşturmak için Aralık 1981’de çekilen Prince fotoğraflarından birini 400 $ karşılığında lisansladı.
Vanity Fair, Goldsmith’e fotoğrafın Warhol tarafından referans olarak kullanıldığını bildirmedi ve ilk yayınlandığında makaleyi görmedi.
Goldsmith, Warhol’un siyah beyaz stüdyo fotoğrafına dayanarak 15 ek sanat eseri yarattığının da farkında değildi. Bu, “Prens Serisi” olarak biliniyordu ve 14 serigrafi baskı (12’si tuval üzerine, 2’si kağıt üzerine) ve 2 kalem çizimi içeriyordu.
21 Nisan 2016’da 57 yaşındayken, Minnesota’daki evinde ve kayıt stüdyosunda kaza sonucu aşırı dozdan öldü. Dünya çapında 150 milyon albüm sattı ve bu da onu tüm zamanların en çok satan müzik sanatçıları arasına soktu.
Hemen ertesi gün, Vanity Fair’in ana şirketi olan Condé Nast, Andy Warhol Vakfı (AWF) ile temasa geçti. Prince ile ilgili bir hatıra sayısı çıkarmakla ilgilendiler ve 1984 imajını kullanmak istediler.
Condé Nast bir lisans aldı ve Mayıs 2016’da kapağında turuncu bir arka plan üzerinde bir Prince Serisi görüntüsü taşıyan haraç dergisini yayınladı. Görüntü Vakfa atfedildi ve atıfta Goldsmith’ten hiç bahsedilmedi.
Goldsmith ilk olarak Prince Serisi ve diğer görüntülerden ancak kapak yayınlandıktan sonra haberdar oldu. 2016 yılının Temmuz ayı sonlarında, sanat eserinin telif hakkını ihlal ettiğini AWF’ye bildirdi.
Kasım 2016’da Goldsmith, Prince’in fotoğrafını yayınlanmamış bir çalışma olarak telif hakkı ofisine kaydettirdi.
7 Nisan 2017’de AWF, Goldsmith’e bir telif hakkı ihlali davası açma şansı vermeden önce dava açarak “önleyici grev” başlattı.
Goldsmith, Ocak 2015 tarihli bir Facebook gönderisinde, “Bu kadar çok ‘sanatçının’ fotoğrafçıların fotoğraflarını çekip üzerlerine resim yaparak ya da resmi yaratan ‘sanatçı’dan izin almadan onlara her şeyi yaparak kurtulabilmeleri bir suçtur. ilk başta.”
Goldsmith’in bu açıklaması büyük olasılıkla AWF’nin Goldsmith aleyhine Manhattan federal mahkemesinde dava açmasına neden oldu ve gelecekte bir telif hakkı ihlali davası planladığından şüpheleniyordu. AWF, ihlal etmeme veya alternatif olarak adil kullanım iddiasında bulunmaya çalışıyordu.
Warhol, kendi eserlerini yaratmak için diğer sanatçıların eserlerini pervasızca kullanması ve değiştirmesiyle tanınır. Hatta sanatın “paçayı sıyırabileceğiniz bir şey olduğu” ile övündü.
O zaman Goldsmith karşı çıktı, ancak karar onun lehine gitmedi. 1 Temmuz 2019’da bölge mahkemesi, adil kullanım iddiasında AWF lehine karar verdi.
Mahkeme, 17 U.S.C.’de belirtilen dört yasal adil kullanım faktörünü kullandı. § 107 kararına varacak:
- Goldsmith’in fotoğrafı Prince’i “rahat bir insan değil” olarak gösterdiği için Prince Serisi dönüştürücü oldu, Prince Serisi şarkıcıyı “ikonik, hayattan daha büyük bir figür” olarak gösteriyor.
- Mahkeme, Goldsmith fotoğrafının yaratıcı ve yayınlanmamış olduğunu kabul etti ve bu onun lehine oldu. Ancak, bu “sınırlı öneme sahipti çünkü Prince Serisi çalışmaları dönüştürücü işler.”
- Prince Serisini yaratırken, Warhol “[Goldsmith] [P] hotografının korunabilir öğelerinin neredeyse tamamını kaldırdı.”
- Prince Serisi çalışmaları “Goldsmith’e zarar veren – veya zarar verme potansiyeline sahip – piyasa ikameleri değildir.”
Manhattan’daki ABD Bölge Yargıcı John G. Koeltl’e göre, Warhol’un Goldsmith’in orijinal fotoğrafının versiyonları, orijinal görüntünün anlamını birçok tanınabilir “Warhol” a tamamen “dönüştürmüş”.
Yargıç Koeltl, “Goldsmith’in fotoğrafında yer alan Prens insanlık gitti,” dedi. Dahası, her Prince serisi çalışması, Prince’in bir fotoğrafı olmaktan ziyade bir ‘Warhol’ olarak hemen tanınabilir – aynı şekilde, Warhol’un Marilyn Monroe ve Mao’nun ünlü temsillerinin, bunların gerçekçi fotoğrafları kadar değil, ‘Warhol’lar’ olarak tanınması gibi. kişiler.”
Goldsmith yukarıdaki karara itiraz etti ve şimdi kendi lehine bozdu.
Temyiz mahkemesi, “Her Prince Serisi çalışmasının bir Warhol olarak hemen tanınmasının bu analizle tamamen alakasız olduğunu açıklığa kavuşturmak zorunda olduğumuzu düşünüyoruz” dedi. “Bu mantığı eğlendirmek, kaçınılmaz olarak ünlü-intihal ayrıcalığı yaratacaktır; sanatçı ne kadar yerleşik ve o sanatçının tarzı ne kadar belirgin olursa, sanatçının diğerlerinin yaratıcı emeğini çalmak için o kadar geniş bir alan olacaktır.
Ancak kanun böyle bir ayrım yapmamaktadır; Prince Serisi görsellerinin Warhol’un tipik eserlerinin tarzını ve özelliklerini sergileyip sergilemediği (ki yaptıkları), Telif Hakkı Yasası kapsamında adil kullanım olarak nitelendirilip nitelendirilmeyeceklerine bağlı değildir. “
Copyright Alliance CEO’su Keith Kupferschmid, “Bu davanın yaptığı şey, çalışmanın türev kullanımlarını kontrol etme hakkı ile bunun adil kullanım analizinde dönüştürücü kullanım faktörü ile nasıl örtüştüğü arasındaki çatışmanın farkına varmaktır” dedi. “Mahkeme, mevcut duruma baktı ve Carriou kararı nedeniyle bir dengesizlik olduğu sonucuna vardı ve mahkemeler bu davayı amaçladıklarından çok daha geniş bir şekilde yorumladılar.
“Bu davanın diğer önemi, mahkemenin hiçbir zarar gösterme yükünün kullanıcıya ait olduğunu ve Warhol Vakfı’nın fotoğrafçıya herhangi bir zarar gelmediğini göstermediğini açıklığa kavuşturan dördüncü faktörle ilgilidir.”
Bir fotoğrafçı ve telif hakkı lisanslama uzmanı olan Jeff Sedlik, Goldsmith için bilirkişi olarak görev yaptı. Sedlik, ifadesini veya Goldsmith’in meselesinin ayrıntılarını tartışmayı reddederken, Sedlik genel olarak ilgili telif hakkı konuları hakkında konuşmayı kabul etti. Açıklıyor:
Adil kullanım konusunda önemli bir yanlış anlama ve kafa karışıklığı var. Adil kullanım, telif hakkı yasası kapsamında fotoğrafçıların yararlandığı telif hakkı korumalarına bir istisnadır.
Adil kullanım konusunda önemli bir yanlış anlama ve kafa karışıklığı var. Adil kullanım, telif hakkı yasası kapsamında fotoğrafçıların yararlandığı telif hakkı korumalarına bir istisnadır.
Adil kullanım konusunda önemli bir yanlış anlama ve kafa karışıklığı var. Adil kullanım, telif hakkı yasası kapsamında fotoğrafçıların yararlandığı telif hakkı korumalarına bir istisnadır.
Mahkemeler, bir eserin belirli bir kullanımının kanuna göre “adil kullanım” olarak değerlendirilip değerlendirilmeyeceğini belirlemede tartılan çok sayıda faktör vardır. Adil kullanımla ilgili en önemli kafa karışıklıklarından bazıları, tamamen veya kısmen başka bir çalışmaya dayanan işler olan “türev çalışmaların” oluşturulmasıyla ilgilidir. Pek çok insan, bir fotoğrafı% X oranında değiştirmenin adil kullanım olarak nitelendirildiğine inanıyor. Bu bir efsanedir. Türev eserler yaratma hakkı – ve daha da önemlisi, başkaları tarafından türev çalışmaların yaratılmasını kontrol etme – telif hakkı yasası kapsamında yaratıcıların yararlandığı birincil münhasır haklardan biridir.
Bu aynı zamanda, bir fotoğrafa dayalı olarak bir illüstrasyon, resim veya ağaç oymacılığı oluşturma veya siyah beyaz bir fotoğrafa renk ekleme gibi başka bir ortamda oluşturulan işler veya bir fotoğrafın başka bir fotoğrafta diğer benzer modifikasyonları veya yeniden uygulamaları için de geçerlidir. orta. Tüm bu kullanımlar, telif hakkı sahibinden izin ve lisans gerektirir. Adil kullanım altında istisnalar vardır, ancak istisnalar sınırlıdır.
Warhol Vakfı’nı temsil eden avukat Luke Nikas, müvekkilinin karara itiraz etmeyi planladığını söylüyor.
Nikas AP’ye şunları söyledi: “Elli yılı aşkın yerleşik sanat tarihi ve popüler fikir birliği, Andy Warhol’un 20. yüzyılın en dönüştürücü sanatçılarından biri olduğunu doğruluyor”. “Warhol Vakfı, Second Circuit’in kararına kesinlikle katılmasa da, bu gerçeği değiştirmez ve Andy Warhol’un çalışmalarının tarih üzerindeki etkisini değiştirmez.”
Los Angeles’taki LLP Glaser Weil’in ortağı olan tanınmış fikri mülkiyet ve eğlence avukatı Robert E. Allen’ın bu dava hakkında söyledikleri şu:
Bu davayı yıllardır takip ediyorum ve bu dava hakkında yorum yapabilmek için gerçekler hakkında derinlemesine bilgi sahibiyim.
Bu davayı yıllardır takip ediyorum ve bu dava hakkında yorum yapabilmek için gerçekler hakkında derinlemesine bilgi sahibiyim.
Bu, içerik oluşturucular için olağanüstü bir sonuçtur. Fotoğrafçıların ve diğer yaratıcıların, fotoğraflarını ve türev çalışmalarını başka ortamlarda kendilerine mal etmek için başka sanatçıların peşine düştüğü bir dizi geçmiş davalar olmuştur. Fotoğrafçılar için her zaman iyi gitmedi çünkü mahkemeler genellikle fotoğrafçılık işi modelinde ikincil lisanslamanın önemli rolünü anlamadı.
Bölge mahkemesi, fotoğrafın Warhol kullanımının adil kullanım olup olmadığını analiz etmiş ve adil kullanım faktörlerinin her birini değerlendirmiştir, ancak mahkeme Warhol kullanımını dönüştürücü bulduğu için diğer faktörlerin her birini lehine belirlemiştir. adil kullanım.
Temyiz mahkemesi, Warhol kullanımının dönüştürücü olduğu konusunda hemfikir değildi ve diğer adil kullanım faktörlerinin her birini değerlendirirken, hepsinin Bayan Goldsmith’i tercih ettiği ve Warhol kullanımının adil kullanım olmadığı sonucuna vardı.
Bu, Warhol vakfının başka bir savunma yapmaya çalışabileceği anlamına gelse de, böyle bir çabanın başarılı olacağından ve telif hakkı ihlalinden sorumlu olacaklarından çok şüpheliyim.
Mahkeme, adil kullanım faktörlerini değerlendirirken Goldsmith uzmanı Jeff Sedlik’in görüşünü kullandı.
Goldsmith, bu son zaferi ülke çapındaki fotoğrafçılar için bir kazanç olarak görüyor.
“Bu davayla yalnızca kendi haklarımı değil, tüm fotoğrafçıların ve görsel sanatçıların yaratıcı çalışmalarını lisanslayarak geçim sağlama haklarını korumak ve ayrıca yaratıcı çalışmalarını veya lisanslarını ne zaman, nasıl ve hatta kullanıp kullanmayacağına karar vermek için mücadele ettim. diğerleri bunu yapsın ” diyor AP.
Kuralın tamamını buradan okuyabilirsiniz.
Yazar hakkında: Phil Mistry, Atlanta, GA’da yaşayan bir fotoğrafçı ve öğretmendir. 90’lı yıllarda New York’ta The International Center of Photography‘de ilk dijital kamera derslerinden birine başladı. Sony / Popular Photography dergisinin Digital Days Workshops’un yönetmeni ve öğretmeniydi. Ona e-posta yoluyla buradan ulaşabilirsiniz.
