Modern Collodion, geçen yıl başladıktan sonra dünyadaki ıslak plaka kollojisi fotoğrafçıları için ikinci yarışması olan 2019 Islak Plaka Yarışması‘nın kazananlarını açıkladı.
Bu yıl, 19 farklı ülkede bulunan 90 fotoğrafçı tarafından 220’den fazla fotoğraf sunuldu. Jüri, Michael Godek, Giles Clement, Alex Timmermans, Tom DeLooza ve Paul Barden, ıslak plakları kazananlarına karar vermeden önce yaklaşık bir ay boyunca “zor bir müzakere” geçirdiler.
İşte 2019 kazanan fotoğraflar, sanatçılar ve hikayeler:
Büyük Ödül: “İki Çivi”, David Russo
Sally Mann’in çalışmalarını birkaç yıl önce bir fotoğraf kitabında gördükten sonra ilk önce kolodyon ile ilgilenmeye başladım. Fotoğrafları hareketli buldum ve sürecin kendisini oldukça çekici buldum. 2013 yılında, Mark Osterman’da çalışmak ve ıslak plaka sürecini öğrenmek için George Eastman Müzesi’nde bir atölye çalışmasına katıldım. O zamandan beri pratik yapıyorum.
İki Çivi dünyadaki kendi deneyimlerimi paylaşma girişimidir. The Framer adlı devam eden bir çalışma grubundan geliyor. Neredeyse on yıldır profesyonel olarak resim ustası olarak çalışmaktayım ve ticaretin araçlarını fotoğraflamaya başlamak için çalışma hayatımın doğal bir uzantısı gibi görünüyordu. Bu ambrotype ile sadeliği içinde güzelliği arayan bir portre yapmak istedim.
Tabağı kendimiz yapmak gerçek bir aşk emeğiydi. Bunu kısmen söylüyorum, çünkü çalışması iki ay sürdü. İnsan tırnakları nasıl yüzdürür? Cevap, çıkıyor, çok zor bir iştir. Seçici odaklanma, ışıklandırma, perspektif ve bir miktar özel imalat kullanımı sayesinde yanılsamayı başardım. Benim için, süreç tamamen deneme yanılma ile ilgiliydi. Denemede çok şey öğrendiğini öğrendim.
Stüdyo Portre, Birincilik: Gianni Eros Cusumano‘dan “Gebelik”
Her zaman büyük şehirlerde yaşadım, şimdi doğayla çevrili küçük bir ortaçağ köyünde yaşıyorum. Fotoğrafçılığa yaklaşımım, ıslak levha kolleksiyon işlemi yoluyla yaşadığım yerin yavaşlığını yansıtıyor.
Aynı zamanda, benimle önümdeki nesneler arasındaki gerilimin ortaya çıkmasına neden olan gerilimin sonucu olan portreleri çok seviyorum.
Bu plaka (10 x 12 inç), şeffaf cam üzerinde dört kolleksiyon plakasından oluşan “Gebelik” adı verilen bir serinin parçasıdır. Her plaka çift pozlamanın sonucudur: gebe karımın siluetinin bir görüntüsü, konunun sürekli ışıkla geriye doğru aydınlatılmasıyla elde edilen bir görüntü; ve bir tane daha siyah zemin üzerine yerleştirdiğim tahıllardan biri.
Bu fikir, karımın hamileliği döneminde ortaya çıktı ve kızım Giorgia’nın doğumundan iki gün önce oluşturuldu. Eşimin hamilelik döneminde geçirdiği dönüşümü görmek inanılmaz bir deneyimdi. Her geçen gün vücudu, sürdürdüğü hayatı korumak için gittikçe daha güzel ve güçlü hale geldi.
Stüdyo Portre, İkincisi: Matt Alberts tarafından “Waltnessmonsta”
Ellerimle bir şeyler yapma arzusuyla birlikte çoğu dijital fotoğrafçılığın anlamsızlığı ile sinirli hissettiğimde ıslak kolleksiyon sürecini buldum. 2013 yılının Şubat ayında, Quinn Jacobson tarafından verilen bir ders aldım ve sonrasında iyi arkadaşlar olduk. Quinn’in felsefe ile ilgili olarak, kolleksiyon sürecinin anlamlı bir şey yaratmak için kullanılması gerektiğini; beni kanatlarının altına aldı ve akıl hocam oldu. Quinn’in Denver’daki stüdyosunda çıraklık yaparken, yakın arkadaşım ve kaykaycım Walter Lacey’i ona süreci göstermek ve resmini çekmek için davet ettim.
“Waltnessmonsta” plakası LIFERS proje serisi için yaptığım en eski görüntülerden biriydi. Bu çekim 320 mm CC Harrison Petzval lensli 11 x 14 Deerdorff stüdyo kamera kullanılarak yapıldı. Görüntü siyah camın üstünde.
Doğal Işık Portre, Birincilik: Gabriel Kiss‘in “Kaledeki Bale”
Bu fotoğraf üç günlük bir hazırlık ve müzakere sonucunun sonucudur. Fotoğraf çekimi, Macaristan’ın en güzel kalelerinden biri olan Esterhazy sarayında gerçekleşti. Zamanlanmış bir anıt olduğu için birçok izne ihtiyacımız vardı. Bale dansçısı figürü ile dansı göstermek istemedim, dansı çevreleyen gerginliği, kenarlarını ve çizgilerini vurgulamak istedim.
Doğal Işık Portre, İkincisi: Keira Hudson‘dan “Yerçekimi”
Fotoğrafçılığa geçmeden önce başlangıçta 2009-12 arasında Avustralya’nın Melbourne kentindeki RMIT Üniversitesi’nde basımcılık okudum. Bir ekranın önünde çalışmaktan yorulana ve Trentham’daki Gold Street Studios’ta teneke / ambrotip atölyesine kaydolmaya karar verene dek beş yıl boyunca dijital olarak çalıştım.
Bir sanatçı, yazar, film ve TV şovunun karışımından ilham alıyorum ve 10 yıl boyunca toplanan medyalarla dolu büyük bir sabit diskim var. Çalışmalarını düzenli olarak tekrar ziyaret ettiğim sanatçılar arasında Berlinde de Bruyckere, Jenny Saville, Lauren Simonutti ve Sally Mann yer alıyor. Yaptıkları işlerin ustalığı ve insan vücudunun kendi uygulamalarındaki muamelesi ile ilgilendim.
Geçtiğimiz birkaç yıl boyunca kaygı merkezli bir dizi üzerinde çalışıyordum ve vücudun sürekli düşünmeye karşı verdiği fiziksel ve duygusal tepkiler. Etleri kısıtlamak ve sıkıştırmak ve yaşadığım günlük endişe duygularını yeniden yaratmak için fotoğraflarıma iplik, giysi, plastik ambalaj ve cam kaplar gibi aksesuarlar ekliyorum. “Yerçekimi” nde, vücudun bir bardak ve su kafesinde boğulmasını istedim.
Still Life, 1. Sıra: Henrietta’nın Gözü Libby ve Stephen’ın “İnkâr Edilemez!”
Bir arkadaşımız bize sürecin temellerini gösterdiğinde, bizzat kazayla yaş plakalı kolodiyon ile tanışmış olduğumuzu biliyoruz. Kuşkusuz, biraz punk rock, içimizdeki DIY tavrı, bu yüzden fotoğrafların bir şekilde zor yoldan çekilmesi bizim için de zor yoldan öğreneceğimiz anlamına geliyor.
Bizim eserimiz hakkında, tamamen başlıklı, Incroyable! (9 Kasım 2016 Çarşamba): gerçeküstücü ressam Magritte kasıtlı olarak atıfta bulunulur. Bu, Amerika Birleşik Devletleri’nde 2016 başkanlık seçimini takiben birçok kişinin hissettiği ortak inançsızlık yayılımını gösterme çabamızdır – yalnızca o anın gerçeküstü doğasını değil o zamandan beri hayatın doğası. Karanfil sembolojisinin, kıyafeti ve kravat ve mantar gibi bulut patlamasının ötesinde, bu ortak cürufu ve şarlatanlar tarafından göz kamaştırıcı olma deneyimini ifade etmek için 1900’lerin başındaki maneviyatçı hareketiyle ilişkili kamera içi fotoğraf çekimini kullanmak tematik olarak ilgiliydi.
Still Life, İkincilik: “Dünya ve Adam” Gabriel Kiss tarafından
Fotoğrafım, dünyamızın kökeni olan yumurtanın – doğumun – zaten sınırda olduğu ve dengelenmesi gerektiği fikrinden doğdu. Ve Damocles’ın kılıcı olan makas, yumurtanın üzerinde sallanıyor. Halat her zaman kırılabilir ve kırılgan yumurta kabuğuna çarpabilir.
Peyzaj / Mimari, Birincilik: Maximilian Zeitler‘in “Sessiz Göl Kenarı”
Geçen Ekim ayında bir stüdyo için kullandığım paylaşılan bir yere girdim ve neredeyse tüm geniş formatlı kameralarımı çaldım ve bir arkadaşımdan ultra geniş formatlı portreler için ödünç aldığım çok nadir ve büyük bir lensi aldım. Islak plaka için ekipman toplamak her zaman açık artırma evlerinde arama yapmak ve şanslı olmayı ummak demektir. Yaklaşık dört yıl önce ıslak tabağa başladığımdan beri çalışmak için iyi ekipman elde etmeye çalıştım – o zaman gitmişti.
İlk şoku aştığımda, son “taşınabilir” ahşap kamerayı ve tüm karanlık oda ekipmanımı topladım ve stüdyodan ve tüm kötü düşüncelerden kaçmak için Berlin yakınlarındaki Spreewald’a gittim. Ormanda bulunan bu küçük gölde, kamerayı 1890’dan eski geniş açılı mercekle 1880’den kurdum ve yaklaşık 60 saniye boyunca bir plaka ortaya çıkardım.
İnsan daima sevdiğin şeyi yapmaya devam etmeli!
Peyzaj / Mimari, İkincisi: Lynnette Bierbaum’dan “En İyi Gün”
İki yıl önce ıslak levha kolodiyonu yapmaya başladım ve kısa bir süre sonra cam üflemeye başladım. Başlangıçta ıslak plaka ile kendi kendine öğretilen tökezledi ama süreç hakkında daha fazla bilgi edinmek istedim. 2018 yazında Penland School of Crafts’da Dan Estabrook tarafından öğretilen ıslak bir plaka koleksiyon dersi aldım ve 2019 baharında tekrar Jill Enfield’in stüdyo asistanı olarak geri döndüm.
Bu fırsatlar, üflemeli cam formlarım üzerinde baskı yapmama ve yazdırmaya devam etmeme izin verdi. Sanatımda iki ve üç boyutlu düzlemler arasında bir denge kurmaya çalışıyorum. Cam kapları, görüntünün kendisi kadar önemli olan fotoğrafın ötesinde bir uzantı oluşturmak için üflerim.
Görüntüleri üç boyutlu cam formlara göstermek için bir büyütücü altındaki ıslak plaka emülsiyonu ile temasta olan pozitifleri kullanıyorum. Sonra, çerçeveyi camdan çıkarmadan önce geliştirir ve cilalarım.
Formların arkasındaki fikir sürekli ait olma arayışım ve ev arayacak bir yerdi. Midwest’in benim için bir yer olmadığını her zaman biliyordum, bu yüzden bir ev fikrimi aramak için dünyayı dolaşmaya başladım. Ev, sadece bir yerden ibaret değil, evinize uygun bir yer bulmak için doğru kişiyi, topluluğu ve eserleri bulmakla ilgili. Bu cam gemide basılan görüntü Danimarka’nın Ebeltoft şehrinde çekildi.
Mansiyon ödülleri wet plates galerisini ve aynı zamanda yarışma web sitesinde yayınlanan tüm fotoğrafları bulabilirsiniz.
