Canon’un vermek istediği mesaj ‘EOS R5C, fanlı bir EOS R5’ten daha fazlasıdır’. Ve iki kamera arasındaki farklar, daha yakından baktıkça artmaya başlar. Ancak bana göre, paylaşılan donanımlardan bazıları, EOS R5C’nin ana gücünü desteklerken en büyük eksikliği olarak ortaya çıkıyor.
Bu yazıda, normal EOS R5 ile karşılaştırıldığında EOS R5C’nin ne kazandığına ve ne kaybettiğine bir göz atacağız.
Artı fan, eksi IBIS
Donanım düzeyinde, EOS R5 ve R5C arasındaki en belirgin fark, kameranın Cinema versiyonunun arkasına bir soğutma fanının eklenmesidir. Bu, çoğu Cinema EOS kamerasının standart bir özelliğidir ve R5C’nin tüm video modlarında sınırsız süre boyunca kayıt yapmasına olanak tanır. Her zaman açık ve otomatik arasında seçim yapabilirsiniz (bu, kesinlikle gerekli olmadıkça, kamera dönerken fanı kapatır).
Diğer dikkate değer fark, EOS R5C’nin bir vücut içi stabilizasyon mekanizması içermemesidir. Canon bu kararı açıklamadı, ancak R5C’nin dijital sabitlemesini, taktığınız herhangi bir IS lensinin sabitleme eylemiyle koordine edebileceğine dikkat çekiyor. Bu dijital düzeltme 1.1x kırpma ile birlikte gelir, ancak video çalışması için tamamen harici stabilizasyona bağımlı olmadığınız anlamına gelir.
Panasonic GH5S’inde, bazı hareket ve stabilizasyon sistemleriyle kötü etkileşime girebildiği için vücut içi stabilizasyonu atladığını söyledi (yine de: GH5S’nin büyük boyutlu sensörü, Micro Four Thirds görüntüleme çemberi içinde manevra için çok az yer bırakıyor). R5C söz konusu olduğunda, doğrudan ona bağlıysa, sensörü soğutma sistemine termal olarak bağlamanın daha kolay olduğunu belirtmekte fayda var.
Neleri Paylaşıyorlar
Diğer birçok açıdan, EOS R5C ve EOS R5 çok fazla ortak noktaya sahiptir. En önemlisi, Canon’un (belki de iyimser bir şekilde) yaklaşık 15 EV dinamik aralık sağladığını tanımladığı aynı 45MP Dual Pixel AF CMOS sensörünü paylaşıyorlar. Aynı 5,76M noktalı elektronik vizörlere ve tamamen eklemli 2,1M noktalı arka dokunmatik ekranlara sahiptirler.
Tutma yerleri ve içindeki piller aynıdır. Her ikisi de aynı konumlara yerleştirilmiş aynı işlev düğmelerine sahiptir, ancak EOS R5C’de her düğme, fotoğraf modunda varsayılan davranışı belirtmek için gri göstergelere ve düğmenin yanında video işlevini (veya Fn düğme numarasını) veren beyaz bir etikete sahiptir.
Her iki kamera da tek bir CFexpress yuvası ve bir UHS-II SD kart yuvası sunar. Ve her iki kamerada da hem kulaklık hem de mikrofon soketleri bulunurken, R5C’nin video çalışmasına daha açık bir şekilde odaklanmasına rağmen, her ikisinde de Tip D ‘Mikro’ HDMI bağlantı noktaları bulunur.
EOS R5C ayrıca, EOS R3‘te sunulan motor sporları tanıma AF moduyla birlikte, video modunda bile R5’in göz/kafa/kişi algılama otofokusunu kazanır.
Ayrı video ve fotoğraf modları
Kameraların, durağan görüntülerden video çekimine hangi ayarların taşınacağını seçmenize ve video modunun bir dizi farklı menü seçeneği göstermesine izin vermesi giderek daha yaygın hale geldi. Ancak EOS R5C’deki kadar keskin bir ayrılık görmedik.
Üç konumlu bir anahtar, EOS R5’in açma/kapama kontrolünün yerini alır ve fotoğraf veya film modunu seçmenize olanak tanır. Düğmeyi ‘Fotoğraf’a çevirin ve her yönden EOS R5’tekiyle aynı olan bir arayüzle karşılaşacaksınız: aynı menüler ve aynı ekran görüntüleri. Anahtarı diğer yöne çevirdiğinizde, doğrudan Cinema EOS serisinden ödünç alınmış bir arayüz ve menü sistemi ile karşılaşacaksınız. Her ekran görüntüsü ve menü seçeneği, fotoğrafçılar yerine film yapımcıları düşünülerek tasarlandı.
Ek video modları
EOS R5, 8-bit H.264, 10-bit H.265 veya 12-bit Canon RAW seçeneklerinde 30p’ye kadar 8K çekim ile zaten etkileyici bir video özellikleri yelpazesine sahipti. EOS R5C, 8K/60p’ye kadar 12-bit Cinema RAW Light (diğer Cinema EOS kameralarda kullanıldığı gibi) sunarak bunu daha da ileriye taşıyor.
Cinema RAW Light, üç sıkıştırma kalitesi seviyesi içerir: HQ, Std ve LT. Karşılaştırma için, 8K/30’da Cinema RAW Light (Std) yaklaşık 2,0 Gbps, R5’in Canon RAW modu 2,6 Gbps gerektirir ve Canon RAW Light seçeneği 1,7 Gbps veri üretir.
EOS R5C ayrıca Super 35 kırpmadan 5,9K Raw video veya sensörün Super 16 bölgesinden 2,9K çekim yapabilir.
EOS R5C, Raw video çekmediğinde, Uzun GOP veya ALL seçenekleriyle 4K/120’ye kadar XF-AVC çekimleri (meta verilerle MXF sarılı H.264 AVC dosyasıyla profesyonel bir 422 10-bit biçimi) çekebilir. -I modları. Alternatif, öncelikle H.265 Uzun GOP sıkıştırma kullanan MP4 dosyalarıdır, bunlar 8K/30’a kadar yakalamaya izin verir.
Ek video özellikleri
Daha gelişmiş video modlarına ek olarak, EOS R5C, belki de en çok değer verilen dalga formu monitör ekranlarının eklenmesi olan bir dizi ek video özelliği kazanır. Dalga formu, pozlamayı değerlendirmenize ve sahnenin neresinde farklı parlaklık değerlerinin meydana geldiğini görmenize olanak tanır, bu da onu hareketsiz görüntü modunda kullanılan histogramdan çok daha karmaşık bir araç haline getirir.
EOS R5C ayrıca, farklı cihazlarla yakalanan görüntüleri ve sesleri sıraya koymak için diğer cihazlarla senkronize edebildiği bir Zaman Kodu soketi kazanır.
R5C ayrıca Hybrid Log Gamma (HLG) yayın standardında HDR çekim yapma seçeneğini de içerir. Bu, hem R5 hem de R5C’nin yakalayabileceği PQ HDR görüntülerine bir alternatif sağlar.
Diğer seçenekler arasında, anamorfik lenslerle çekilmiş çekimlerin ‘sıkıştırılmış’ bir önizlemesini gösterme yeteneği (sensörün daha uzun bir bölgesini kullanarak kaydetme seçeneği olmasa da) ve bir dizi en boy oranı kılavuzunu üst üste bindirme seçeneği yer alır. 1,89:1 DCI veya 16:9 UHD çekim dışında bir çıktı almayı planlıyorsanız.
Pil sınırlamaları
EOS R5C, geleneksel EOS R5 tarafından kullanılan aynı LP-E6NH pilleri temel alır, E6N ve E6 birimleriyle aynı derecede geriye dönük uyumluluk ve pil ömrünü artırmak için BG-R10 pil tutucu ekleme seçeneği sunar. Ancak bu alışılmadık bir sınırlama yaratır.
En yüksek veri hızlarında kayıt yaparken, dahili pil lens yuvasını çalıştırmak için yeterli güce sahip değildir. Manuel odaklama, manuel iris sinema lensleri kullanıyorsanız bu sorun değil, ancak en zorlu video modlarında RF ve EF montajlı lenslerin otomatik odaklama ve iris kontrolünü kaybetmeniz anlamına gelir.
PD-E1 USB güç kaynağı, uygun güçlü bir DC güç kaynağına sahip yeni DR-E6C (DC gücü kukla pil) veya harici USB güç bankaları gibi harici bir güç kaynağı kullanarak bu sınırlamanın üstesinden gelebilirsiniz. kritik olarak 9V, 3A güç sağlayabilen Anker Powercore 26800 PD. LP-E6NH’nin 7,4V gücü, pil tutacağı ekleyerek iki tane kullansanız bile yeterli değil.
Kart sınırlamaları
Canon, EOS R5‘ten aktarılan kart yapılandırmasından en iyi şekilde yararlanmak için elinden gelenin en iyisini yaptı. R5C, Compact Flash ekspres ve SD yuvalarını kullanmak için birçok seçenek sunar, örneğin:
| Çift yuvalara bölünen ortam örnekleri: | |
|---|---|
| Kompakt Flash ekspres yuvası | Güvenli Dijital Yuva (V90 kartı) |
| Sinema RAW Işık | XF-AVC veya MP4 (H.264 veya H.265) |
| Sinema RAW Işık | 8-bit 4:2:0 Proxy |
| Video | Ses (WAV) |
| 8K | 4K |
| XF-AVC All-I | XF-AVC Uzun GOP |
Bu, proxy kaydı için harikadır, ancak eşzamanlı yedekli kayıt ve aktarmalı kayıt (yuva 1 dolduğunda yuva 2’ye kayıt) seçeneklerinin bir çift CFE yuvasından yararlanacağını düşünmemek zor, özellikle de geniş veriyi göz önünde bulundurursanız. Cinema RAW Light yakalama oranları (yalnızca birkaç Super 16 2,9K modu bir V90 kartına sığacak kadar küçüktür).
R5C, Canon’un R5’in özelliklerini tuttuğunu mu gösteriyor?
R5C’ye yer açmak için R5’in videosunun tutulduğunu mu düşünüyoruz? Hayır, en alaycı halimizde bile. Başlangıç olarak, itibarınızı parlatan modellerinizden birini kasten baltalamak delilik olur.
Canon, piyasaya sürülmeden önce, R5’in en yoğun video modlarında çekimi uzun süre sürdüremeyeceğini kabul etti. ancak ortaya çıkan aşırı ısınma PR felaketine tepki olarak soğuma/koruma mantığını neredeyse anında yeniden yazdı ve kameradan olabildiğince fazlasını sıkıştırdı. Bunlar , kamerasını kasten geri tutmaya çalışan bir şirketin eylemleri değil .
Aynı şekilde Panasonic’in S1 ve S1H kameraları arasındaki ilişkiye bakın. S1, fan olmadan uzun süre video kaydedebilir, ancak Panasonic, video profesyonellerinin tamamen kameralarına güvenebilmelerini sağlamak için aktif olarak soğutulmuş bir model sunmaya devam ediyor. Duyduğumuza göre, S1H oldukça rahat satıyor ve S1’in geride kaldığına dair çok az kanıt var. R5C, kameramanların ihtiyaç duyabileceği şeyleri sağlar, ancak bu, esasen bir R5C’ye dönüştürülmeden R5’e dahil edilemezdi ve bunun bedelini fotoğraf çekenlere ödettirdi. Tek bir modelle rahatlıkla hitap edilemeyen farklı bir kullanıcı kitlesi için farklı bir kamera.
Sıkıntı dışında
Yalnızca çok özel durumlarda uygulanmasına ve oldukça sınırlı sayıda kullanıcıyı etkilemesine rağmen, kart yuvası ve pil gücü sınırlamalarının geniş çapta tartışılacağından şüpheleniyoruz (genellikle Raw video çekenler, özellikle en hızlı modları kullananlar). Ve muhtemelen, Canon R5C’yi EOS R5 donanımına bu kadar çok güvenmek yerine boş bir kağıt parçasından tasarlamış olsaydı, bu sınırlamalar olmayacaktı.
Bununla birlikte, nispeten kitlesel bir pazar modeli üzerine inşa etmenin yararı, EOS R5C’yi nispeten uygun fiyatlı tutmasıdır. Esasen EOS R5C, normal R5’e göre 600 $’lık bir prim karşılığında birkaç (önceden açıklanan) sınırlamaya sahip güvenilir bir Cinema EOS kamerası sunar. Sinema kamerası fiyat etiketlerinin beş haneye kadar uzatılmasının ne kadar yaygın olduğu göz önüne alındığında, 3900 dolarlık bir lansman fiyatı bu kısıtlamaları perspektife koymaya yardımcı oluyor.
Yine de bu Mikro HDMI bağlantı noktasından hala memnun değiliz.