Pozlama üçgeninin diğer bileşenleriyle ( enstantane hızı ve diyafram ) karşılaştırıldığında, ISO yüzeyde en sezgisel görünüyor. Aynı zamanda en yanlış anlaşılan bileşendir ve tanımından kullanımına kadar her şey kapsamlı bir şekilde tartışılmıştır.
Pratiklik adına, bu kılavuz, genel olarak ve en doğru şekilde anlaşıldığı şekliyle ISO’ya genel bir bakış sağlayacaktır. ISO’nun resimlerinizi nasıl etkilediğini, ISO’nuzu ayarlarken nelere dikkat etmeniz gerektiğini, gerçekte neyi değiştirdiğini ve kameranızdaki ISO ayarına yaklaşmanın daha fazla yolunu öğreneceksiniz.
İçindekiler
Fotoğrafta ISO Nedir?
Çoğu insan, ISO’nun sensörlerinin ışığa duyarlılığının bir ölçüsü olduğunu öğrenir. Bu şekilde düşünmek mantıklı olsa da, bu anlayış çok doğru değil. Film fotoğrafçılığında, farklı film ISO hızlarının ışığa karşı farklı hassasiyetleri vardır, bu da yanlış anlamanın başladığı yerdir.
Gerçekte, bir dijital kameranın sensörünün bir hassasiyeti vardır. ISO, görüntünüze bir tür amplifikasyonun uygulandığı ve onu daha parlak veya daha koyu hale getiren seviyedir. ISO’yu değiştirerek, görüntünüze uygulanan amplifikasyon seviyesini değiştirmiş olursunuz. Dijital kamera üreticileri, ISO değerlerini, elde edilen dijital görüntülerin aynı ISO duyarlılığı ile filmde üretilecek olana benzer bir pozlamaya sahip olacak şekilde ayarlar.
Pozlamanızla aynı anda oluyor gibi görünse de, amplifikasyon gerçekten de kameranızın ışık toplamasından ayrı olarak uygulanır, yani ISO teknik olarak pozlamanın bir parçası değildir (“pozlama üçgeninin” bir parçası olmasına rağmen). Bununla birlikte, birçok kişi “pozlama” hakkında konuşurken enstantane hızına, diyaframa ve ISO’ya atıfta bulunur, bu nedenle bunu pozlamanın bir parçası olarak düşünmeyi seçebilirsiniz.
Sadece nasıl kullanılacağını öğrenmeye çalışıyorsanız, ISO’yu kameranızın ışığa duyarlılığına bir benzetme olarak düşünmek uygundur. Deneyim seviyeniz ne olursa olsun, bu makalenin ilerleyen bölümlerinde ele alınacak olan ISO’nun resimlerinizi nasıl etkilediğini bilmek önemlidir.
ISO Neyi Gösterir?
ISO, Uluslararası Standardizasyon Örgütü’ne atıfta bulunur, ancak bir kısaltma değildir. Uluslararası Standardizasyon Örgütü’nün internet sitesinde, “’Uluslararası Standardizasyon Örgütü’nün farklı dillerde (İngilizce IOS, Fransızca’da OIN Internationale de normalisation) farklı kısaltmaları olacağından, kurucularımız bunu kısaca vermeye karar verdiler . ISO’yu oluşturur. ISO, eşit anlamına gelen Yunanca ‘isos’ kelimesinden türetilmiştir.”
Bu terim, Uluslararası Standardizasyon Örgütü’nün 1974’te ASA ve DIN’in yerini alan film hızı duyarlılığı standartlarını oluşturması nedeniyle kullanılmıştır. ISO kullanılmadan önce film hızını ölçmenin birçok yolu vardı ve tek tip bir film oluşturmak için doğru yönde atılmış bir adımdı. standart. ISO tarafından etkilenen gerçek parametreler aynı kalmamasına rağmen, terim dijitale taşındı.
ISO nasıl telaffuz edilir
ISO bazen fotoğrafçılar tarafından “eye ess oh” olarak telaffuz edilirken, bu teknik olarak yanlıştır. Doğru telaffuz tek kelime olarak “ay-so”dur.
Her iki telaffuz da sektörde çok yaygındır, ancak bu yüzden en rahat hissettiğiniz şeyi seçin – sonuçta fotoğraflarınızın kalitesi üzerinde hiçbir etkisi yoktur!
Kameranızda ISO Nasıl Ayarlanır
Her kameranın ISO’yu ayarlamak için kendi sistemi vardır. Tam Otomatik modu desteklemediğinden (kamera sizin için en uygun ISO’yu seçer) öncelikle mevcut kamera modunuzun özel ISO ayarlarını desteklediğinden emin olmak isteyeceksiniz . Manuel, Diyafram Önceliği (Av veya A) ve Deklanşör Önceliği (Tv veya S) içeren modlar.
Alt uç kameralarda, ISO hızını değiştirme seçeneğini bulmak için menü sistemine girmeniz gerekebilir. Üst düzey kameralarda, fotoğrafçının menü sistemindeki ayar bölümüne hızlı bir şekilde erişmesini sağlayan kameranın üstünde veya arkasında özel bir ISO düğmesi veya kadranı olabilir.
ISO’yu nasıl değiştireceğinizi bulamıyorsanız, işlemi öğrenmek için kameranızın kullanım kılavuzuna bakın.
Temel ISO nedir?
Temel ISO veya yerel ISO, sensörden gelen sinyalin kendisine herhangi bir amplifikasyon uygulanmadığı düşük ISO değeridir. Bu, kameranın en iyi sinyal-gürültü oranını (yani en düşük gürültüyle en iyi görüntü kalitesini) ve en büyük dinamik aralığı ürettiği ISO ayarıdır.
Temel ISO, tipik olarak, bir kameranın doğal ISO aralığında (yani, genişletilmiş ISO değerlerine girmeden kullanılabilenler) bulunan en düşük ISO değeridir, genellikle ISO 100, ancak bazen ISO 64 veya ISO 200 gibi bir değerdir. Bununla birlikte, bazı kameralar, yükseltmeyi herkese uygular. mevcut ISO değerleri.
ISO, Parlaklığı Nasıl Etkiler?
Bu, ISO’nun sadeliği açısından biraz dostane olduğu yerdir. Neredeyse tüm durumlarda, birkaç “yan etki” ile daha parlak veya daha koyu bir görüntü elde etmek için ISO’nuzu değiştireceksiniz. Deklanşör hızı, parlaklığı ve hareket bulanıklığını büyük ölçüde etkiler, diyafram açıklığı parlaklığı ve alan derinliğini büyük ölçüde etkiler ve ISO, görüntünüzün görünümünü yalnızca biraz etkilerken parlaklığı büyük ölçüde etkiler (bir sonraki bölüme bakın).
Basitçe söylemek gerekirse, diğer her şey eşit olduğunda, daha yüksek bir ISO daha parlak bir görüntü üretecek ve daha düşük bir ISO daha karanlık bir görüntü üretecektir. Çoğu ISO değeri 100, 200, 400, 800, 1600, 3200 ve 6400’e benzer bir sıra izler. ISO 100 en karanlık sonuçları verir ve ISO 6400 en parlak sonuçları verir (enstantane hızının ve diyaframın değişmediği varsayılırsa)
Görüntü ISO 400’de düzgün pozlanmış, ISO 100’de düşük pozlanmış ve ISO 1600 ve ISO 6400’de aşırı pozlanmış.
Teknik olarak daha doğru terminolojide, ISO 100 bir görüntüye uygulanan en az miktarda pozlama sonrası amplifikasyon uygularken, ISO 6400 en yüksek amplifikasyon miktarını uygular. ISO’yu sensör duyarlılığına bir benzetme olarak düşünmeyi tercih ederseniz, ISO 100 en düşük duyarlılığa ve ISO 6400 en yüksek duyarlılığa karşılık gelir (ancak ISO’nuzu değiştirmenin sensörünüzün ışığa duyarlılığını gerçekten değiştirmediğini unutmayın) ).
ISO, Görüntü Parazitini Nasıl Etkiler?
Resminizin parlaklığını değiştirmenin bir yan etkisi olarak ISO, “kumlanma” denen bir şeyi etkiler. Gürültüye genellikle “tane” denir, çünkü çok fazla gürültü içeren bir görüntü grenli görünür. Filmde, daha yüksek ISO hızları, klasik grenli görünümü yaratan fiziksel olarak farklı bir gümüş kristal boyutuna sahiptir. Gerçekte, dijital fotoğrafçılıkta fiziksel bir “tane” yoktur, ancak terim hala kullanılmaktadır.
Basitçe söylemek gerekirse, yüksek ISO değerleri daha yüksek miktarda parazitli görüntülerle sonuçlanma eğilimindeyken, düşük ISO değerleri daha düşük miktarda parazitli görüntülerle sonuçlanma eğilimindedir. İdeal olarak bu, en düşük parazit miktarıyla maksimum görüntü kalitesi elde etmek için ISO’nuzu her zaman mümkün olduğunca düşük tutacağınız anlamına gelir.
Diğer bir yaygın yanılgı da, yüksek ISO değerlerinin aslında gürültüyü kendisinin artırmasıdır. Gerçekte, daha yüksek bir ISO değeri, halihazırda mevcut olan istenmeyen sinyali (gürültü) yükseltir. ISO 100 gibi düşük bir ISO’da hala parazit var, ancak ISO tarafından güçlendirilmediğinden çoğunlukla görünmez. Sinyal ve gürültü fikirleriyle ilgileniyorsanız, aşağıda daha uzun bir benzetme ve açıklama var.
ISO’nun resimlerinizi nasıl etkilediğinin bir özeti:
- Daha yüksek ISO değerleri (örn. 3200, 6400), genellikle daha görünür kumlanma (tanecik) ile daha parlak görüntüler üretir.
- Daha düşük ISO değerleri (örn. 100, 200), genellikle daha az görünür kumlanma (tanecik) ile daha koyu görüntüler üretir.
- ISO’yu ikiye katlamak (ör. 400’den 800’e), pozlamayı 1 durak artırır.
- ISO’yu yarıya indirmek (örneğin 6400’den 3200’e), pozlamayı 1 durak azaltır.
Aşağıda, aynı sahneyi farklı ISO hızlarıyla çekilmiş gösteren bir dizi fotoğraf bulunmaktadır. Eşdeğer maruz kalma değerini aynı tutmak için her birinin farklı bir maruz kalma süresi gerektirdiğini unutmayın.
Burada, sahnenin kırpılmış bir bölümüne ISO 100, ISO 800 ve ISO 6400’de daha yakından bakın.
Daha kısa bir pozlama süresiyle, aslında daha az ışık bilgisi toplandı, bu nedenle aynı parlaklığı elde etmek için görüntünün pozlama sonrası (daha yüksek ISO değerleri) güçlendirilmesi gerekiyordu.
Daha kısa pozlama süreleri, daha az gerçek sinyalin yakalandığı anlamına gelir ve bu nedenle sinyal-gürültü oranı daha düşüktür, bu nedenle yükseltilmiş gürültünün daha yüksek ISO sürümlerinde daha fazla bulunmasının nedeni budur.
ISO’nuzu Nasıl Ayarlamalısınız?
Genel olarak, en iyi görüntü kalitesi için ISO’nuzu mümkün olduğunca düşük tutmalısınız. En düşük ISO değerleri, pozlamanızın en az miktarda amplifikasyonuyla sonuçlanacaktır; bu, istenmeyen sinyalin görünür gürültüye yükseltilemeyeceği anlamına gelir.
Bununla birlikte, hızlı bir obtüratör hızı veya dar bir diyafram kullanmanız gerekiyorsa, daha fazla ışık toplamak için pozlama ayarlarınızı değiştirmekte sınırlıysanız, muhtemelen ISO’nuzu artırmanız gerekecektir. Bu durumda, artan ISO’yu diğer pozlama üçgeni parametreleriyle dengelemeniz ve kendinize hangi parametrenin daha yüksek öncelikli olduğunu sormanız gerekir.
Örneğin, spor çekimi yapıyorsanız, muhtemelen saniyenin 1/500’ü gibi yüksek bir deklanşör hızıyla hareketi dondurmak istersiniz.
Kendinize bunun en yavaşı olduğunu söylüyorsanız ve diyaframınız zaten olabildiğince genişse, maksimum pozlama değerlerinizi ayarlamışsınızdır ve görüntünüz çok karanlıksa ISO’nuzu artırmanız gerekir.
Daha yavaş bir deklanşör hızı kullanmak için biraz yeriniz olduğunu düşünüyorsanız, bunu yapabilir ve hareketi dondurduğu sürece daha fazla ışık yakalayabilirsiniz. Bu yeterli değilse, ISO’yu artırabilirsiniz.
Bu gece şehir manzarası ISO 100’de çekildi.
Karşılamaya çalıştığınız belirli ISO gereksinimleriniz yoksa, pozlama üçgeninin üç bileşeninden ISO, en son ayarlamak için iyi bir şeydir. Şüpheye düştüğünüzde, iyi bir görüntü elde ederken mümkün olduğu kadar düşük ayarlayın.
Giriş bölümünde belirtildiği gibi, ISO karmaşık bir konudur ve tüm tartışma noktalarını kapsamak neredeyse imkansızdır. ISO hakkında basit sorularla başlayan ve ISO’nun ne olduğu ve ne olmadığı hakkında çok sayfalı tartışmalarla sonuçlanan birçok fotoğraf forumu başlığı var. Bir noktada, fotoğrafçılığınızın sadece çekim yapmak yerine teknik anlayışa ne kadar bağlı olduğuna kendiniz karar vermelisiniz – ve herkesin farklı bir cevabı olması kaçınılmazdır.
Her iki durumda da, ISO ile ilgili birkaç kısa teknik husus için okumaya devam edin.
Daha Yüksek ISO Gürültü Yaratmaz
Denklemlere ve çok fazla fiziğe girmeden, kameranızın ISO’sunu artırmak, anlaşılması en kolay olanın aksine gerçekten gürültü oluşturmaz .
İşte bir ses benzetmesi:
Ses : Görüntü gürültüsünü, duyulabilir gürültü gibi düşünün. Çok uzaklardan konuşan birini kaydetmek için bir mikrofon kullanırsanız, muhtemelen sessiz çıkacaktır (düşük ses sinyali var).
Fotoğrafçılık : Benzer şekilde, düşük ışıklı bir sahneyi fotoğraflamak için elde taşınabilir bir DSLR kullanıyorsanız, görüntü muhtemelen karanlık olacaktır (düşük ışık sinyali var). Bu, kamerayı tutmanıza izin verecek bir deklanşör hızı kullandığınızı ve lens açıklığınızın sınırlı olduğunu (belki f/4 gibi bir şey) varsayar.
Ses : Kaydedildikten sonra parçanın sesini açarsanız, ses daha yüksek duyulur, ancak aynı zamanda çok daha fazla arka plan gürültüsü duyarsınız (istenmeyen sinyal de yükseltilir).
Fotoğrafçılık : ISO, pozlama sonrası bir değişikliktir ve ISO değerinizi değiştirmek, tüm ses parçasının sesini artırmak gibidir. Görüntünüz daha yüksek bir ISO ile daha parlak görünecek, ancak istenmeyen sinyal de güçlendirilecektir.
Ses : Daha iyi bir kayıt elde etmenin en iyi yolu, muhtemelen yakınlaşarak veya kişiden daha yüksek sesle konuşmasını isteyerek sesin kendisini daha fazla yakalamaktır. Bu, genel sinyali artırır.
Fotoğrafçılık : Benzer şekilde, pozlamayı değiştirmek ve aslında daha fazla ışık yakalayarak sinyali artırmak, daha az gürültüyle daha fazla sinyal yakalamak için en iyi çözümdür. Daha fazla ışık yakalamak için daha yavaş bir deklanşör hızı veya daha geniş bir diyafram kullanabiliyorsanız, yükseltilecek daha fazla genel sinyal ve daha az gürültü olacaktır. Fiziksel olarak daha fazla ışık ekleyerek sahnenin parlaklığını artırabilirseniz, daha fazla sinyal de olacaktır.
Burada tartışılan genel konsepte sinyal-gürültü oranı (SNR) denir ve bu, fotoğrafçılığın ötesinde birçok alanda kullanılan bir terimdir. Arka planda gerçekten istemediğimiz (gürültü) ne kadarının mevcut olduğuna kıyasla, gerçekte istediğimiz şeylerin (sinyal) ne kadarının mevcut olduğunu açıklamak için yararlı bir terimdir.
Örneğin, daha hızlı bir enstantane hızı kullanabilmek için kameranızın ISO değerini yükseltirseniz (diyelim ki karanlık koşullarda spor çekimleri yapıyorsunuz ve 1/500 ve ISO 6400 enstantane hızı kullanmaya karar verdiniz), daha düşük bir deklanşör hızında olduğundan daha az ışık yakalandığından daha az sinyal. Yüksek ISO değeri, çok sayıda arka plan sinyaliyle birlikte küçük miktardaki sinyali yükselterek, düşük sinyal-gürültü oranına sahip ve gürültülü görünecek bir görüntü elde edilmesini sağlar.
1’lik bir SNR, sinyal ile gürültü arasında arzu edilmeyen bir oran olduğunu gösterir. 1’den büyük bir SNR, sinyalin gürültüden daha büyük olduğu anlamına gelir, bu genellikle iyi bir şeydir ve 1’den düşük bir SNR ise tam tersidir. Fotoğrafta hesaplanabilmesine rağmen, hesaplamalar bu makale ile ilgisizdir.
Bir Bakışta ISO Değişmezliği
Artan ISO ile post-processing’de artan pozlama arasındaki fark nedir?
ISO bir pozlama sonrası amplifikasyon olduğundan, mantıklı bir soru şudur: “Neden bir post-processing aracında görüntü pozlamasını yükseltmek yerine kamera içi ISO’yu değiştiriyoruz?” Cevabın ISO değişmezliği denen bir şeyle ilgisi var. Bu konu gerçekten karmaşık hale gelebilir, bu yüzden burada kısaca tartışılacaktır.
ISO değişmezliği, fotoğraf makinesinde artan ISO ile işlem sonrası artan pozlama arasındaki farkı tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Tamamen ISO değişmezi olan bir sensör, ikisi arasında hiçbir fark göstermez (dolayısıyla “değişmezlik”), yani mükemmel değişmez ISO teknolojisine sahip bir sensörde ISO’nun teorik olarak alakasız olduğu anlamına gelir. Mükemmel ISO değişmez kameralar yoktur, ancak birçok modern kamera oldukça yakındır.
Yalnızca son işlemede artan pozlamanın, analog amplifikasyona (ISO’yu değiştirme) karşı dijital amplifikasyon (son işlem) ile ilgisi olduğunda kalitedeki olası düşüşlerin nedenleri, ancak bunlar bu makalenin kapsamı dışındadır. En alakalı fikir, kamera teknolojisinin değişmesi ve böylece ISO’nun kamera içinde biraz daha az önemli hale gelmesidir, ancak mükemmel bir şekilde “ISO’suz” kameralara sahip olma noktasında değiliz.
ISO 800’de, önerilen pozlamanın 3 durak altında çekilmiş ve ardından Lightroom‘da +3.0 pozlama ile güçlendirilmiş bir fotoğraf:
İşte ISO 6400 versiyonunda çekilmiş ikinci bir fotoğraf, önerilen pozlama ve sonradan işlenmemiş:
İşte iki fotoğrafın mahsulleri:
Örnek, çekimlerin kalitesi benzer olsa da, ISO 800 sürümü kırpılan görüntülerde daha fazla parazit gösterdiğinden, kameranın ISO değişmezi olmadığını göstermektedir.
Genişletilmiş ISO Aralığı Biraz Yanıltıcıdır
Birçok DSLR fotoğraf makinesi, ISO aralıklarını minimumlarının altına ve maksimum ISO’larının üstüne çıkarabileceklerinin reklamını yapacaktır. Çoğu kamerada, kameranın genişletilmiş aralığının 100 yerine ISO 50’ye ve 32.000 yerine ISO 51.200’e kadar düştüğü ilan edilebilir.
Yine, ayrıntılara fazla girmeden, kameranız tarafından dijital modifikasyonlar kullanılarak genişletilmiş ISO değerleri oluşturulur. Örneğin, ISO 51.200, analog amplifikasyon ile ISO 32.000’de bir görüntü oluşturularak elde edilir ve ardından, analog amplifikasyon olmamasına rağmen daha fazla analog amplifikasyon varmış gibi görünecek şekilde dijital olarak amplifiye edilir. RAW formatında çekim yapıyorsanız, bu esasen bir post-processing aracında ISO 32.000 pozlamayı dijital olarak yükseltmekle aynı şeydir. Benzer bir şey, kameranızın genişletilmiş ISO’sunun düşük ucunda olur.
Sonuç, genişletilmiş ISO değerlerindeki görüntülerin, kameranızın doğal ISO değerlerini kullanan görüntülerden daha az dinamik aralığa ve daha düşük kaliteye sahip olmasıdır. Genişletilmiş ISO’ların yararlı olacağı birkaç durum vardır.
Fotoğraf makinesinde düzgün parlak görüntüler elde etmeye çalışmadığınız ve yazdırmayı önemsemediğiniz sürece kalite kullanılamayacak kadar düşüktür.
Sonuç
Fotoğraf öğretirken, ISO genellikle “sensörünüzün ışığa duyarlılığı” olduğu için gözden kaçırılır. Fotoğrafçılar için yüksek bir ISO’nun yüksek bir sensör duyarlılığına karşılık geldiğini ve düşük bir ISO’nun düşük bir sensör duyarlılığına tekabül ettiğini düşünmek kolaydır. Gerçekte ISO, görüntünüzün parlaklığını etkileyen yanlış anlaşılan bir parametredir.
Bunu düşünmenin en basit ve doğru yolu, bir pozlama sonrası amplifikasyon ayarıdır. ISO, sensörün yakaladığı ışık miktarını değiştirmez, bunun yerine bir pozlama sırasında yakalanan ışığın amplifikasyonunu değiştirir. ISO, sinyali yükselterek görüntünün parlaklığını değiştirir ve ayrıca istenmeyen sinyalleri yükselterek parazite yol açar.
Genel olarak, fotoğrafçılığınız için en anlamlı olan seviyeyi anlamak için önemli bir araçtır.