G.B. Smith‘in fotoğrafik yolculuğu, 40 yılı aşkın bir süre önce, karanlık odada ve büyük plaka kameralarla zanaatın temellerini öğrenen bir genç olarak başladı. Bu coşku, İngiltere’de endüstriyel bir fotoğrafçı olarak ilk kariyerine dönüştü.
Zamanla bu, seyahat ve girişimcilik tutkusuyla iç içe geçti ve sonunda onu dünyanın her yerindeki ülkelerde ve kültürlerde bir keşif yoluna götürdü. Dört kıtada yaşamış ve altı kıtada çalışmış, çok küresel bir vatandaş, şimdi ABD’de yaşıyor ve kapsamlı küresel seyahati (Covid öncesi!) dijital görüntü tabanlı yaratımı kucaklama ile birleştiriyor.
Bununla birlikte, orta formatta çekilen tüm manuel ayarlar ve uzun pozlamalar ve daha basit “film merkezli” iş akışları ile gelen dinginlik ve dikkatin tadını çıkarmak gibi bu dijital sürece hala çok geleneksel teknikleri uyguluyor. Endüstriyel bir merkezde doğmuş, çalışmalarının çoğu, doğal ortamlarıyla etkileşime giren insan yapımı yapılara ve formlara yönelmiştir. Uluslararası ödüllü fotoğrafları geniş bir medya yelpazesinde yayınlandı; Kraliyet Fotoğraf Derneği’nin ömür boyu üyesidir.
Sanatın tutkunuz olduğunu ne zaman keşfettiniz ve bugün olduğunuz sanatçıya nasıl dönüştünüz?
Hızlı cevap: çok uzun zaman önce ve uzun bir yolculuk oldu! İlk gençliğimde bir kamerayı niyetle elime aldım ve kısa süre sonra bunun sanatsal enerjim için mükemmel bir çıkış noktası olduğunu fark ettim – kısmen bilgili olduğundan eminim, başka herhangi bir sanatsal ortamda fark edilebilir bir yetenek gösteremediğim için.
Eşsiz bir kişisel ifade olarak imgeler tasarlama, işleme ve üretme ve tüm sürecin kontrolünde olma yeteneği beni büyüledi. Zamanla, inanılmaz yetenekli (ve sabırlı!) fotoğrafçılarla çıraklık hizmeti verdiğim için şanslıydım. Karanlık oda teknisyeni olarak çalışırken ve endüstriyel bir fotoğrafçı olarak geniş formatlı teknik plaka kameralarla çalışmaya mezun olarak film sürecinin tüm yönlerini o zamanlar olduğu gibi öğrendim. Ancak bir süre sonra, gerçekten yaratma yeteneğimin ticari ihtiyaçlar tarafından giderek daha fazla kısıtlandığını fark ettim. Kendi sanatsal yolculuğumu keşfedebilmenin doğasında var olan sevincin raydan çıktığını hissettim, bu yüzden sonunda yüksek teknolojide bir kariyere doğru ilerledim.
Birkaç yıl önce fotoğrafçılığa geri döndüğümde, gençliğimin fotoğraf yaratma konusundaki ham tutkusunu yeniden keşfettim. Bu sefer, 40 yılı aşkın kapsamlı küresel seyahat perspektifinden ve günümüzün dijital görüntü dünyası tarafından daha da genişletilen tamamen sanatsal ifadeye odaklanabilmenin özgürleştirici yeteneğinden etkilendi.
Birçok yönden, yolculuk beni tam bir çember haline getirdi. Bugünkü yaklaşımım, büyük plakalı kameralar ve filmin manuel karanlık oda süreçleriyle bana aşılanan disiplinleri hâlâ yansıtıyor. Eski tarz fotoğrafçılık tekniklerini dijital bir sürece getirmek olarak tanımlayabilirsiniz. Bunun, dijital çağı benimsemesine rağmen genellikle daha dikkatli, daha yavaş ve manuel bir yaratıcı sürece dönüştüğüne inanıyorum.
Resimleriniz görsel saflığı ve minimalliği ile öne çıkıyor. Bize genel fotoğraf felsefeniz hakkında daha fazla bilgi verin.
Mekanlar arasındaki bir yol boyunca işaret direkleri olarak desenleri ve formları aydınlatmak için ışığı kullanarak izleyiciyi görüntünün bir yolculuğuna çıkarmaya çalışıyorum. Yorumum ve görselleştirmem bu akışlara dayanıyor. Birçok görüntüdeki kritik yön, konuya en saf haliyle odaklanmayı kolaylaştırmak için yeterli alan ve görsel bağlam sağlamaktır. Sahneyi dağınık olmayan formuna indirgemeye çalışıyorum ve basitleştirmek için akıyor.
Bu nedenle, daha azının gerçekten daha fazla olduğuna derinden inanarak yalnızca siyah beyaz ve çoğunlukla minimalist görüntüler kullanıyorum.
Uzun pozlamanın zarif kullanımı, birçok çalışmanızın göze çarpan bir özelliğidir. Gizemli atmosferler ve akan suyun dramatik yakalamalarını oluşturmak için onu ustaca kullanırsınız. Bu kadar çarpıcı sonuçlar elde etmek için bazı kişisel anahtarlarınızı bizimle paylaşır mısınız?
Maruz kalma süresi de dahil olmak üzere mevcut teknik araçların en uygun kullanımını konunun esasının belirlemesine izin veriyorum. Ve bu, sahnedeki kalıpları ve yolları keşfettikçe ve dijital gerçek zamanlı olarak farklı yaklaşımları denedikçe, yakalama sürecinden geçerken genellikle değişiyor. Bununla birlikte, çoğu zaman dikkati dağıtan yönleri ortadan kaldırmak için uzun pozlar kullanıyorum, bazen formları vurgulamak ve ayırmak için farklı hızları karıştırıp denemeler yapıyorum. Bulutlar ve su gibi hareketli unsurlarla en iyi şekilde çalışır, ancak mimari yapılarda dokuları ve ışığı yumuşatmak için de kullanıyorum. Bunun asla kalıplaşmış olmasına izin vermemeyi öğrendim ve konunun ve görüntü için görselleştirmemin teknolojiyi yönlendirmesini sağlamak için her zaman manuel kamera kontrollerini kullanırım, tersi değil!
Çok kişisel bir düzeyde, uzun süreli maruz kalma sürecinin doğasında var olan dikkat ve sükunete yöneliyorum. Temelde dünyayı yavaşlatır, sahnenin anını daha fazla keşfetmek, yansıtmak ve gerçekten özümsemek için zorlayıcı bir işlev sağlar. Tüm yakalama sürecinden aldığım zevkin büyük bir kısmı, size seyahat etme, öğrenme ve farklı ortamlar ve bakış açılarıyla karşılaşma amacı vermesidir. Bazen bir çekimden kullanılabilir görüntü olmadan dönüyorum, ancak yine de deneyime değer veriyorum ve buna değer veriyorum – sabah 3’te kalkıp kilometrelerce yürümüş olsam bile!
Fotoğrafçılığınızda aydınlatmanın, günün saatinin ve hava koşullarının önemi nedir? Optimum seçimler nelerdir?
Tüm bu boyutların konuya çok bağımlı olduğunu hissediyorum. Gün doğumu ve gün batımının doğasında bulunan daha yumuşak ışık saatleri, çoğu klasik doğa sahnesi için genellikle daha uygundur – birçok kıyı ve şelale görüntüsünde karamsar fırtına tipi bulutlar gibi. Bununla birlikte, en iyi alınan görüntülerimden bazıları, yalnızca mimari tipte görüntüler değil, öğle saatlerinde gökyüzünde bulut olmadan yakalandı.
Benim için ders, yaratıcılığın ve sanatsal yorumlamanın hiçbir kuralı olmadığıdır. Bu nedenle, hava durumu ve günün saati optimizasyonuna daha önce yaptığımdan daha az dikkat ediyorum – mesele oraya çıkıp keşfetmek ve deney yapmak! Dünyanın iyi turistik yerlerden gelen gün doğumu veya gün batımı görüntülerine gerçekten ihtiyacı olduğunu hissetmiyorum…. farklı bir bakış açısı veya ses getiremediğiniz sürece hayır.
Çekimlerinizi nasıl planlar ve uygularsınız?
Benim için yaratıcı süreç, belirli bir konuya ilgi kıvılcımı ile başlar. Herhangi bir zamanda sadece birkaç ana temayla çalışmayı seviyorum – odaklanmayı sürdürmek için – bu daha sonra masa başı araştırma ve yer seçimlerine veya fırsatçı seyahat programlarına rehberlik ediyor. Daha az belirgin veya iyi seyahat edilmiş yerler ve bakış açıları ararım. Bu, genellikle birden fazla ziyareti ve mümkünse aynı yerlerin kapsamlı keşiflerini içerir. Farklı koşullarda ve çeşitli yönlerden çevre hakkında gerçek bir fikir edinmeye çalışıyorum, bu da nihayetinde seçimlerimi yönlendirmeye ve iyileştirmeye yardımcı oluyor.
Bu yapılandırılmış yaklaşım, keşif ve yaratıcılık çerçevesini kolaylaştırırken ve normalde aradığım şey hakkında bir fikrim var. En sevdiğim görüntülerin çoğu, bu araştırılmış yerlere ve konulara seyahat ederken yaptığım beklenmedik keşiflerden geliyor – ve genellikle ilk zihin gözümden çok farklı. Bana göre, dışarı çıkana kadar gerçekten ne deneyimleyeceğinizi asla bilemezsiniz ve bu yaratıcı maceranın heyecanı! En önemli şey, dışarıda keşfetmek ve çevrenin ve anın takdirine tamamen kapılmak.
Koleksiyonunuz Aquetecture, mimari ve su arasındaki etkileşimi keşfediyor. Bize bu serinin arkasındaki konsept ve içindeki resimler hakkında daha fazla bilgi verin.
İngiltere’nin kara kilitli endüstriyel merkezinde büyüdüğüm için, hem doğal hem de yönetilen biçimleriyle sudan her zaman etkilenmişimdir. Serinin konsepti, insan yapımı yapısal formların şekillendirdiği su akışlarının etkileşimini gözlemleyerek tetiklendi. Özellikle, güçlü çizgileri ve cesur mimari formları ile barajlardaki düzenlenmiş su akışlarının yarattığı çeşitli desenler ve rahatlatıcı görseller beni cezbetti. Koleksiyon, büyük ölçüde ABD’nin orta Atlantik bölgesinde olmak üzere çeşitli baraj yapılarını ve formlarını inceliyor. Temel mimari tasarım kriterleri açıkça endüstriyel işlev için olsa da, birden fazla hızlı uzun pozlama kullanmanın su akışlarının harika gizli kalıplarını ve geometrisini vurguladığını veya ortaya çıkardığını buldum.
İzleyicinin, görüntülerde bu desen yollarını takip ettiğinde suyun sakinleştirici akışını duyabileceğini düşünmek hoşuma gidiyor.
Geotecture koleksiyonunuzda, modern mimaride gizlenmiş büyüleyici geometrik yapıları ortaya çıkarıyorsunuz. Lütfen bu çalışmalar hakkındaki düşüncelerinizi bizimle paylaşın.
Formun sadeliği ve akıcı çizgilerle modernist mimarinin temiz estetiği, minimalist görüntülere çok iyi uyum sağlıyor. Bu yapıların çoğunda var olan şekil ve geometrik desenlerin tekrarı ve çeşitliliği özellikle ilgimi çekiyor. Vurgu genellikle dikdörtgen formlar ve yatay ve dikey çizgiler üzerindedir. Şık tutarlı yüzeyleri ve modern endüstriyel malzemelerin kullanımı, genellikle ışığın yansıtıcı doğasıyla vurgulanabilir ve bu “gizli” şekillere erişim sağlar. Koleksiyondaki görüntülerin çoğu aynı zamanda yapısökümcülük adı verilen bir modern mimari formunun çalışmalarıdır. Bunlar, aynı özelliklerin çoğuna sahiptir, genellikle bu tek malzemelerin büyük genişliklerini kullanır, ancak daha soyut bir biçimde, izleyicinin görüntüyü akan çizgilerin dalgaları halinde deneyimlemesine izin verir.
Dört kıtada yaşayıp altı kıtada çalıştıktan sonra gerçek bir dünya vatandaşısınız. Bu deneyim işinizi nasıl besliyor? Daha pratik bir bakış açısıyla, resimlerinizdeki yer ve konu seçimine nasıl katkı sağlıyor?
Dünyanın her yerinde birden fazla kültür ve ortam yaşadığım için inanılmaz derecede şanslıydım. Hem yeni yerler hem de insanlar keşfetme arzusuyla her zaman merak etmişimdir. Bu, birçok yönden işime ilham veriyor, ama belki de daha da önemlisi, dünyayı nasıl gördüğünüzün açıklığını genişlettiğine inanıyorum. Zihni yeni olasılıklara ve bakış açılarına açar ve farklı fikirler yaratma ve keşfetme arzusunu harekete geçirir. Ne kadar çok seyahat edersen o kadar çok şey bilmediğini anladığını hissediyorum. Bu da, risk alma ve sınırları zorlama konusundaki merakı ve istekliliği daha da teşvik eder. Zihinsel rahatlık alanlarımızı ne kadar çok esnetirsek, farklı formlar arasında bağlantı kurmak için sinir yollarımızı o kadar çok açarız. Bunun genel bilişsel esnekliğimizi artırmada ve yaratıcılığımızı geliştirmede etkili olduğuna inanıyorum.
Ayrıca, bu merakın, tek bir görüntü türü tarafından kısıtlanmak istemeyen, nispeten geniş konu yelpazeme yansıdığını düşünüyorum.
Konum seçimim genellikle o sırada üzerinde çalıştığım birkaç tema tarafından yönlendirilir. Bu nedenle, birçok yönden, konu odağı çoğunlukla seyahati yönlendirir. Ancak, başka bir iş için seyahat ediyorsam fırsatçı olacağım ve potansiyel aday konular için yerel ayarları keşfedeceğim.
Genelde insan ticaretinin yoğun olduğu yerlerden uzaklaşırım, yalnızlığı ve/veya yerel kültürü kendi keşiflerimin doğasında var olan neşe ile birlikte tercih ederim.
Yakın zamanda, erken aşamadaki araştırmaları finanse etme ve sağlık hizmetlerini mümkün olduğunca çok kadına sunma misyonunu desteklemek için Meme Kanseri İttifakı ile ortaklık kurdunuz. Sanat, hizmet ve hayırseverlik arasındaki bağlantılar nelerdir ve gelecekte bu tür etkileşimlerin nasıl gelişeceğini düşünüyorsunuz?
Sanat ve hayırseverlik arasında doğal bir kesişme olduğuna inanıyorum, çünkü binlerce yıl boyunca sanatlar genellikle çeşitli biçimlerde himayeye bağlıydı. Bu durumda, insanların sanata verdikleri değeri kullanmak ve bunu hayırsever hizmet için kullanmak ya da ikisi arasındaki daha geleneksel ilişkiyi tersine çevirmekle ilgilidir.
Benim için bu, iki tutkuyu, fotoğrafçılığımı ve aileme özel harika bir amacı destekleme arzumu birleştirmekle ilgiliydi.
İnsanların tutkularının ve yaşamlarının görünüşte farklı olan unsurlarını birbirine bağlamak için giderek daha bütünsel bir yaklaşım aradığına inanıyorum. Aile hayatını, işi, sanatı, toplum hizmetini ve hayırseverliği ve çevreyi anlamla nasıl daha etkili bir şekilde birleştiriyorlar? Kurumsal Sosyal Sorumluluk programları ve Sosyal Sorumlu Yatırım yoluyla kurumsal dünyada bu bağlantıların giderek daha fazla kurulduğunu görüyorsunuz ve bunun gelecekte kişisel yaşamlarımızda da daha fazla tezahür edeceğine inanıyorum.
Sanat yolculuğuna başlayanlara tavsiyeleriniz nelerdir?
Tüm kişisel yolculuklarda olduğu gibi, bazı ortak unsurlar geçerlidir. Her şey tutkuyla başlar. Ve gerçek tutkunuzun ne olduğunu bulmaya çalışmak muhtemelen en zorlu adımdır, çoğu zaman disiplindeki herhangi bir yeterliliğin ödüllerini deneyimlemeden önce. Genellikle başlangıçtaki bir bilinçaltı kıvılcımına dayanır ve bu tutkunun yolculuğun temeli olduğunu besler – motivasyon, esneklik ve elbette yaratıcılığın kaynağıdır. Ve çoğu yolculukta olduğu gibi, muhtemelen tepeler ve vadiler, sapmalar ve gecikmeler olacaktır. Anahtar, seyahat deneyimini benimsemek ve belirli bir varış noktasına odaklanmamaktır.
Ayrıca kısayol olmadığını da söyleyebilirim! Kesinlikle amaca yönelik pratik yapmalı ve “başarısızlıklardan” ders çıkarmalısınız. Basit bir ifadeyle, bir amaç için ne kadar çok pratik yaparsanız yolculuğunuz o kadar ileri gidecek ve muhtemelen daha tatmin edici olacaktır. Pratik yapmak aynı zamanda deney yapmak ve sınırları zorlamak için güven oluşturmaya da yardımcı olur. Çoğu zaman, en çok öğrendiğiniz ve gerçek yaratıcılığın en ödüllendirici olduğu yer burasıdır.
Her insanın yolculuğu farklıdır. Hepimiz yaratıcı sürece benzersiz deneyimler ve bakış açıları getiriyoruz ve bu bireyselliği benimsemeli ve teşvik etmelisiniz. Çalışmanızı paylaşmak ve beğeni almak çok tatmin edicidir, ancak günün sonunda sanatsal tatmin hissedip hissetmediğinizi yalnızca siz bilirsiniz – bu hem paylaşım hem de bencil bir arayıştır.
Kendi yolculuğum 40 yıldan fazla sürdü ve tam bir döngüye girdi, ancak beni bir sonraki nereye götüreceği konusunda hala heyecanlıyım!
