Nikon Zfc, genellikle tüm zamanların en iyi 35 mm film kameralarından biri olarak kabul edilen klasik Nikon FM2 Film kamerasını kopyalamak için tasarlanmış, kesme sensörlü, aynasız bir dijital fotoğraf makinesidir. Sistem harika görünse ve kesinlikle büyük bir nostalji etkisi yaratsa da, bu mirası karşılıyor mu?
Bir Bakışta…
Onunla birkaç hafta geçirdikten sonra, açık sözlü olacağım ve kamerayı hem sevdiğimi hem de ondan nefret ettiğimi dürüstçe söyleyeceğim. Eski film sistemlerini toplayan ve dijital çekim yaparken ne zaman kendimi yorgun hissetsem onları çekip çıkaran bir adam olarak, bu eski görünümlü fotoğraf makinesini uygulamalı olarak kullanmak beni gerçekten heyecanlandırdı.
Nikon, sistemin hafif ve seyahat dostu olarak reklamını yaptı ve bu tanımlayıcılar çok doğru olsa da, genel deneyim bende Z50’de harika çalışan her şeyi alıp harika görünen ancak oldukça sinir bozucu bir şekilde çalışan bir gövdeye yerleştirmişler gibi hissetmeme neden oldu.
Spesifikasyon sayfası, kameranın yüksek performans sağladığına inanmanıza yol açsa da, yüz yüze deneyim genellikle buna karşı olabilir. Bahsedilen hafifliğin değiş tokuşu, aslında ucuz ve oldukça kırılgan hissettirdiği anlamına gelir ve vaat edilen performans fiyat için etkileyici görünse de, aslında onu kullanmak ezici ve hatta bazen biraz hayal kırıklığı yarattı.
Nikon Zfc: Tasarım ve Üretim Kalitesi
Nikon Zfc fotoğraf makinesinin kendisi, boyutu, rengi ve genel hissiyatı bakımından klasik Nikon FM2 film sistemiyle pratik olarak aynıdır. Estetik olarak, sistem dürüst olmak gerekirse oldukça güzel ve uzaktan inanılmaz derecede yüksek kaliteli bir ürün gibi görünüyor. Kameranın arkasındaki değişken açılı dokunmatik ekran, gerçekten klasik bir film sistemi gibi görünecek şekilde tersine çevrilebilir ve eski günlerde olduğu gibi sizi yalnızca vizöre güvenmeye zorlar.
Kameranın üst kısmı bile, ISO, enstantane hızı ve pozlama telafisi için manuel kadranlara sahip klasik bir 35 mm film sisteminde bulacağınızla neredeyse aynı görünüyor. Açma/kapama düğmesinin yanında takılı merceğin geçerli diyafram ayarını gösteren küçük bir LCD ekran bile var.
Bir fotoğraf meraklısı ve gerçek bir fotoğraf hayranı olarak, sistemle ilgili ilk izlenimim şuydu: “çok güzel.” Dışarı çıkıp onunla oynamak ve neler yapabileceğini görmek için sabırsızlanıyordum. Vizörün üst kısmındaki kauçuk dokulu kaplama gibi ince ayrıntılar sıcak bir nostaljik his verir — bu, klasik koleksiyonerler için Nikon’dan hoş bir dokunuştur.
Kadranların kendisi, mükemmel olmasa da, en azından nostaljik bir bakış açısından, kullanımı güzel. Retro temalı düğmeleri çevirip çevirmek inanılmaz derecede tatmin ediciydi, film kullanırken yapmanız gerektiği gibi çekim hakkında gerçekten düşünmeniz için “yavaşlamanıza” neden oluyordu. Sanırım bundan daha çok zevk aldım çünkü aslında film çekerek büyüdüm ve zaman zaman hala da alıyorum, bu yüzden bu tamirciye aşina olan herkes, özellikle her ayarlamada tıklama geri bildirimi yaşadığınızda, kullanmayı çok tatmin edici bulacaktır.
Sol kontrol kadranının (ISO için) altında ayrıca kameranın ayarlarını tam Manuelden Diyafram önceliğine, Enstantane Önceliğine, Program moduna veya tam Otomatik moda değiştirebileceğiniz bir kol bulunur.
Zfc’nin gövdesinin üst plakası metaldir, ancak alt kısmı muhtemelen sistemin toplam ağırlığını azaltacak şekilde boyalı plastiktir. Bu notta, Zfc hava şartlarına dayanıklı değildir. Bana göre bu kaçırılmış büyük bir fırsat, özellikle de FM2’nin temelde nasıl yok edilemez bir kamera tankı olarak kabul edildiği düşünülürse. Zfc ile karşılaştırıldığında, hafif bir çiseleme varsa onu mahvetme korkusuyla çantadan çıkarmak bile istemezsiniz.
Birlikte verilen 16-50 mm kit lens, fotoğraf makinesinin görünümüne ve hissine mükemmel bir şekilde uyum sağlar. Çok kompakt ve inanılmaz derecede hafiftir ve sistem pazarlamasının büyük satış noktalarını güzel bir şekilde karşılar. Lens takılıyken bile sistem ceketinizin cebine kolayca sığabilir.
Tasarım için ek bir artı nokta, Zfc’deki ayarlanabilir ekrandır. Ekranları yalnızca dikey olarak eğilebilen Z6 ve Z7 gibi güçlü sistemlerle karşılaştırıldığında, Zfc dokunmatik ekran döndürülebilir, kolay özçekim veya vlog çekimi için kameranın önüne çevrilebilir ve hatta zor açılarda konumlandırılabilir. garip açılardan çekim yapmaya çalışmak.
Tasarımda işlerin sinir bozucu hale geldiği nokta (en azından benim için) küçük form faktörüdür. Z5, Z6, Z7 ve Z9 sistemleriyle karşılaştırdığınızda, Zfc’de tanıdık ergonomik tutuş yok. Çok hafif olduğu ve dokusu kavraması kolay olmadığı için, hareket ederken sistemi düzgün bir şekilde kavradığımdan emin olmak için sık sık kendimi kamerayı (gövdenin kendisinin aksine) lensinden tutarken buldum. Temel olarak, kayış hayranı değilim, ancak bu sistemde, tutuşunuzu asla kaybetmemek ve sistemi düşürmemek için bir kayış kullanmanızı tavsiye ederim.
Dokunmatik ekran ve menü sistemi, mevcut Nikon aynasız serisinin geri kalanıyla aynıdır, ancak bunu yapmayı seçerseniz bir selfie ekranı/monitör olarak kullanmak için 180 derece çevirip döndürebilirsiniz. Bu, tam olarak mükemmel olmasa da, yeni fotoğraf makinesi gövdeleriyle ilerlemeye devam etmelerini gerçekten umduğum Nikon aynasız serisine memnuniyetle karşılanan bir ekleme. Garip açılardan dikey odaklı çekimler yapmayı kolaylaştırmaktan başka bir şey için değilse, ancak genişletilmiş konumlandırmada ekranın biraz daha sağlam hissetmesini sağlamak için bazı tasarım iyileştirmeleri yine de memnuniyetle karşılanacaktır.
Bahsettiğim gibi, kamera uzaktan gerçekten harika görünse de, elde Z50 ile hemen hemen aynı dahili bileşenlere ve yeteneklere sahip olmasına rağmen, bir oyuncak sistem gibi, aslında biraz ucuz hissettiriyor.
Son olarak, Zfc sisteminde kulaklık jakının bulunmadığını da belirtmekte fayda var, bu da video çeken herkes için büyük bir olumsuzluk.
Nikon Zfc: Performans
Bu fotoğraf makinesinde hemen hemen her Nikon lens (F yuvası ve Z) kullanılabilirken, bu incelemenin amaçları doğrultusunda, nostaljik hissi sürdürmek ve küçük, sağduyulu ve yürümesi kolay tutun.
Genel olarak, kamerayı kullanma deneyimim hem nostalji açısından zengin hem de inanılmaz derecede sinir bozucuydu.
Teknik açıdan, Zfc, Z50 ile hemen hemen aynıdır , dolayısıyla görüntü kalitesi de Z50’dekilerle hemen hemen aynıdır. İyileştirilmiş bir dinamik aralığa ve şaşırtıcı derecede etkili düşük ışık performansına sahip bazı temiz 20,9 megapiksel dosyalar elde edersiniz. Süper yüksek ISO ayarlarında hala bir miktar parazit var, bu yüzden burada bir mucize beklemeyin, ancak yine de yüksek iso, kamerada yerleşik olan veya posttan gelen Yüksek ISO gürültü azaltma olmadan bile beklediğimden çok daha iyiydi. .
Ölçüm (merkez ağırlıklı modun yanı sıra varsayılan Matris modunu kullanarak), Nikon Z aynasız ürün serisinin geri kalanıyla hemen hemen aynı düzeyde, tutarlı ve etkileyici bir iş çıkarır ve size zorlu ve karışık aydınlatma koşullarında bile doğru pozlanmış bir çekim sağlar.
Otomatik odaklama, Z50’ye kıyasla Zfc için işlerin gelişmeye başladığı yerdir, çünkü Zfc, insanlar ve hayvanlar için ek geniş alan otomatik odaklamanın yanı sıra tam zamanlı göz AF ile aslında biraz daha iyi bir sisteme sahiptir. video modu. Temel olarak, düşük ışıkta veya yüksek hızlı nesnelerde çekim yaparken sistemdeki otomatik odaklama konusunda gerçekten endişelenmem gerekmedi.
Fotoğraf makinesi, sürekli AF ve otomatik pozlama telafisi ile genişletilmiş modda saniyede 11 kare (fps) hızında çekim yapabilir, ancak fotoğraf makinesi yalnızca eski UHS-I SD kartları destekler, bu da yalnızca yaklaşık 22 kare derinlik elde edeceğiniz anlamına gelir. RAW) yeniden tam hız moduna geçmeden önce kamera arabelleğe almaya ve işlemeye başlar. Daha yavaş bir modda çekim yapmak, 5 FPS, ara belleğe alma işleri boğmadan önce yaklaşık 30 ila 40 kare elde etmenizi sağlar, bu daha iyidir, ancak yine de size daha uzun yüksek hızlı arka arkaya çekimler (iki kare gibi düşünün) yakalama yeteneği vermez. gecikmeye başlamadan önce en iyi ihtimalle dört saniye).
Zfc’nin retro tasarımının sizi kendi kafanızdan çıkarması ve çekiminiz hakkında gerçekten düşünmeniz için sizi yavaşlatması gerçekten hoşuma gitti.
Filmle çekim yaparken yaptığınız gibi, yaptığınız şey hakkında gerçekten düşünmenizi sağlayabilir. Yani, film çekerken sınırlı sayıda kare elde edersiniz, bu nedenle durmanız, çekimi oluşturmanız, bunun gerçekten yakalamak istediğiniz bir şey olup olmadığını düşünmeniz, ardından ışık ve deklanşör hızı için okumalarınızı almanız, bunları manuel olarak ayarlamanız gerekir. ve ardından tıklayın.
Bu anlamda, son teknoloji aynasız bir kameranın birçok özelliği ve özelliği ile gerçekten eski usul bir film sistemi gibi hissettiriyor. Nostaljik bir bakış açısıyla, kesinlikle sevdim… ama genellikle çok farklı aydınlatma ve hız durumlarında çok hızlı arka arkaya görüntüler çekmek zorunda olan çalışan bir profesyonel fotoğrafçının bakış açısından, çılgınca sinir bozucuydu.
Diğer birçok sistemde, kameranızı manuel olarak atabilir ve gözünüzü çekimden ayırmanıza gerek kalmadan deklanşörü, diyafram açıklığını ve ISO‘yu gerektiği gibi anında hızla değiştirebilirsiniz. Şimdi eminim ki pratik ve zamanla, bu becerileri Zfc ile de kazanabilirsiniz, ancak çoğunlukla, düzgün bir atış kurulumunuz varsa ve ardından bir sonraki açıyı elde etmek için hareket etmeniz ve ayarlarınızı değiştirmeniz gerekiyorsa, aslında kamerayı gözünüzden uzaklaştırmanız, ISO’yu ayarlamak için iki elinizi kullanmanız ve ardından deklanşör hızını ayarlamak için bunu tekrar yapmanız gerektiği anlamına gelir.
Bu, hızlı ateşleme durumunda oldukça hantal olabilir ve “manuel bağımlısı” bir fotoğrafçı olarak, ayarları yapmak için kadranlarla uğraşırken sık sık çekimi kaçıracağım için sinir bozucuydu.
Şimdi, yalnızca bir diyafram açıklığı veya deklanşör önceliği modunda çekim yaparak veya bir adım daha ileri gidip tamamen Otomatik modda çekim yaparak tüm bu hayal kırıklığı noktalarından kaçınabilirsiniz.
Ve bu modların her biri gerçekten iyi çalışıyor olsa da, bana modern aynasız bir sistem yerine yüceltilmiş retro görünümlü bir bas-çek ile çekim yapıyormuşsunuz gibi geliyor.
Bu benim için özellikle önemli çünkü Zfc’nin temel aldığı, piyasadaki diğer her şeyden daha uzun ömürlü, sağlam, dayanıklı ve güvenilir bir işgücüne ihtiyaç duyan profesyoneller ve ciddi fotoğrafçılar için yapılmış FM2’yi düşündüm. Dolayısıyla, bu sisteme aşina olanlar ve işleri “yavaş” yapmanın getirdiği retro havayı sevenler, elbette, bu harika bir şey.
Ancak hızlı tempolu, daha zorlu ortamlarda olanlar için bu harika değil. Hava sızdırmazlığının olmaması, zayıf ergonomi ve kavrama ve yavaş ayar ayarı hep birlikte bana hantal ve çekici gelmiyor. Bu gerçekten “vay canına, bu retro hissi veren kamerayı seviyorum” ve “Tanrım, bu sinir bozucu” karışık bir çanta.
Nikon Zfc: Görüntü Kalitesi
Bahsettiğim gibi, kamera dahili olarak 20,9 MP APS-C sensörlü etkili bir Z50’dir; bu, ISO 6400’e kadar gürültü ve dinamik aralık ve renk profilleri ve beyaz dengesi modları üzerinde oldukça iyi bir tutuş elde edeceğiniz anlamına gelir. Nikon fotoğraf makinesi ailesi genelinde inanılmaz derecede tutarlı görünüm (yani, kullanılan fotoğraf makinesi gövdesinden bağımsız olarak RAW dosyalarınızın renk açısından çok benzer görüneceği anlamına gelir).
Bununla birlikte, ISO 3200’ü geçtiğinizde, çekimdeki paraziti kolayca görebilirsiniz, bu daha çok film greni gibidir ve piyasadaki diğer bazı sistemler gibi dikkat dağıtıcı değildir.
Birlikte verilen 16-50 mm merceğin minimum ve maksimum yakınlaştırma örneklerinde, çerçevenin kenarlarında şaşırtıcı derecede az vinyet veya bozulma var (dosyalara hiçbir mercek profili uygulanmadı), bu da beni gerçekten küçük mercekten oldukça etkiledi. .
JPEG modlarında çekim yaparken, yüksek kontrastlı kenarlar boyunca bir miktar haleye/saçaklamaya yol açan oldukça agresif ve tartışmasız aşırı güçlü bir keskinleştirme oluyor gibi görünüyor, ancak yine, RAW çekim yaparak bunu önleyebilirsiniz.
Nikon Zfc Örnek Fotoğraflar
Tarz Çok Ama İçerik Eksik
Nikon Zfc, akıllarında vlog/selfie/seyahat kullanımı olan meraklılar ve koleksiyoncular için tasarlanmış, kesinlikle muhteşem ve nispeten yetenekli bir fotoğraf makinesi. Gerçek bir modern deneyim olan bir şey istemiyorsanız, tüm bu alanlarda harika bir performans sergiliyor. Bunun için Zfc, film cosplay’ini ciddiye alıyor ve hantal kontroller ve çok yavaş bir hafıza kartı yazıcısı ile deneyimi çok engelliyor.
Fotoğraf makinesinin gövdesi boyunca uzanan suni deri astar harika görünse de sistem üzerindeki kontrolünüzü kaybetmeniz oldukça kolaydır. Gerçekten Zfc’yi düşürmemenizi sağlamaktan çok stil için. Plastiklerin yoğun kullanımı da elinizde biraz ucuz hissettiriyor.
Evet, kamerayla çekebileceğiniz görüntüler hala kesinlikle harika – sonuçta temelde bir Z50. 4K video (ve 1080p’de 120 fps) yakalayabilir ve etkileyici bir AF sistemi ile donatılmıştır.
Ancak genel olarak, Zfc çok pratik değil. Diğer Nikon ve rakip sistemlerdeki hemen hemen her özelliği (veya daha fazlasını) ve hatta bazılarını daha ucuza alabilirsiniz. Belki Firmware güncellemeleri bunu değiştirebilir, ancak mevcut durumunda Zfc, çalışan bir kameradan çok bir koleksiyoncu ürünü gibi hissediyor.
Alternatifler Var mı?
Nikon Zfc için piyasada birkaç alternatif var, Nikon’un teknik özellikler ve özellikler açısından hemen hemen aynı bir fotoğraf makinesi sunan, ancak uygun bir ergonomik, hava koşullarına dayanıklı ve daha ucuz bir gövdede sunan kendi 896 $ Z50‘sinden başlayarak.
Nikon’un dışında, 1399$‘a Fujifilm X100V , 999$’a X-T30 II ve 1699$‘a X-T5 gibi benzer nostaljik fotoğraf makineleri var. Ek olarak, tüm benzer özellikleri istiyorsanız, ancak retro/vintage tasarımı umursamıyorsanız, Olympus OM-D E-M10 Mark IV‘ü 799 $‘a ve Sony A6400‘ü 998$‘a bulabilirsiniz.
Satın Almalı Mısın?
Belki. Güvenebileceğinizden çok bir koleksiyoncu kamerası olduğundan, çoğu kişi için genellikle rafta, sahada olduğundan daha iyi sonuç verir… ve istediğiniz de bu olabilir!
