OM Digital’in İlk Kamerası Var Ama Geleceği Var mı?

OM Digital Solutions (OMDS) için yeni bir çağın şafağı – Olympus , yeni adı taşıyan ve son Olympus logosuyla süslenmiş yeni bir kamerayla yeni bir başlangıç ​​oluşturuyor. Bu, Micro Four Thirds (MFT) için altın çağın başlangıcı mı yoksa hem OMDS hem de MFT için sonun başlangıcı mı?

Filmden DSLR’lere ve Aynasızlara

Endüstriyi aynasız geleceğinden uzaklaştırmaya çalışırken, DSLR formatını sağladıkları önde gelen iki savunucusu (Canon ve Nikon) ile kamera pazarının on yıldan fazla bir süredir satışların düşmesiyle kargaşa içinde olduğu bir sır değil.

Gerçekte, dijitale geçiş, akıllı telefonun altın girişinin şimdiye kadar yaptığından çok daha fazla bozulmaya neden oldu ve dijital kamera sevkiyatları 2010 yılına kadar 120 milyon adede kadar şaşırtıcı bir şekilde patlarken bunlar, onları üretme kabiliyetine ve kapasitesine sahip üreticiler etrafında kümelendi.

Yol boyunca Minolta (ya da daha doğrusu Sony’ye yüklenmiş), Casio, Kodak, Bronica, Samsung, Konica ve Contax’tan birkaçı düştü. Hayatta kalanlarla ilgili ilginç olan şey, ya çok daha büyük şirketlerin (Fuji, Olympus, Sony, Panasonic ve Pentax) parçası olmalarıdır veya önemli bir pazar payına sahipti (Canon ve Nikon), ancak bu aynı zamanda müşteri tabanının kitlesel pazardan 1990’lar öncesi nişine geri döndüğünü de yansıtıyordu.

Eski müşteriler artık akıllı telefona aitti ve üreticilerin şu anda pazarlarının ne olduğunu ve ne istediğini anlamaları zımnendi. Spoiler: DSLR değildi.

İronik olan şu ki, Olympus pazarın zirvesinde Four Thirds mirası üzerine inşa etti ve Panasonic ile Micro Four Thirds aracılığıyla aynasız geleceği şekillendirdi. Muhtemelen DSLR’nin doğrudan torunu olsa da (ve Olympus onu buradan türetmiştir), çekim tarzı daha çok telemetrenin üvey kardeşi gibidir, Leica’nın sürekli olarak sürdüğü bir oluk.

Bu yaklaşımın mükemmel sadeliği, tüm üreticilerin aynı şeyi takip ettiğini ve her biri kendi dönüşüyle kendi aynasız sistemlerini piyasaya sürdüklerini gördü. Olympus, Panasonic, Sony, Fuji ve Leica, yeni sistemlerin önceki sistemlerin yerini alması gerektiğini anlarken, DSLR’ye en çok yatırım yapanlar (Canon, Nikon ve Pentax) mevcut tekliflerini artırmak için aynasız kullanmaya çalıştılar. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bu ikinci yaklaşım tek başına başarısız oldu ve hem Nikon hem de Pentax, tekliflerini (sırasıyla 1 Serisi ve K mount) reddetti ve Canon’un muhtemelen EOS M serisine uyması bekleniyor.

Olympus Dijital Geleceğini Sıfırdan Kurdu

Olympus’un fotoğraf makinelerini stratejik olarak geliştirmesinin harika yanı, 2003’te E-1 DSLR’nin piyasaya sürülmesinden bu yana yaklaşık 20 yıldır tekil olarak odaklanmış kalmasıdır. E-1, bir dizi düşük kaliteli ürünün habercisiydi. OM-707’deki feci otomatik odaklama – bu, ikonik 35 mm OM aralığının asla dijitale geçmediği anlamına geliyordu.

Olympus sıfırdan başladı ve Kodak ile yeni bir geleceğin temellerini attı. Bu belki de Nikon, Canon ve Pentax gibi firmaların 35mm sistemlerini dijitale çevirdiği bir zamanda sezgisel bir hareketti, ancak Olympus bir fırsat gördü ve gerçekten farklı bir şey yaptı.

2.0x kırpma faktörü (APS-C’den %30 daha az alan) ile Four Thirds, erişim ve okuma hızı bakımından daha büyük sensörlü kameralara göre belirgin avantajlara sahiptir; daha küçük sensör genellikle daha düşük maliyet ve daha küçük, daha hafif bir gövde anlamına gelir.

Olympus’un hedef pazarı profesyonel haber/spor atıcılarıydı ve E-1, ilk toz giderme sisteminin (Süpersonik Dalga Filtresi) yanı sıra toz ve hava sızdırmazlığı ile yüksek bir spesifikasyona göre inşa edildi.

2008’de piyasaya sürülen Micro Four Thirds formatı bu formatı aldı ve ayna kutusunu kaldırdı.

Micro Four Thirds Gelecek mi?

Öyleyse neden hepimiz Micro Four Thirds çekmiyoruz? Bu muhtemelen Olympus’un kendisine defalarca sorduğu bir soru, özellikle de Sony’nin aynasız modellerindeki başarısının ışığında. E-1 ile ilgili sorunlardan biri, rakipsiz sürekli çekim hızları (Nikon ve Canon ile karşılaştırıldığında) ve otomatik odaklamasıydı, ancak Pen E-P1 biçiminde ilk MFT’lerini piyasaya sürdüklerinde işler düzeldi ( Haziran 2009), ancak Panasonic’in Lumix G1 ile tartışmasız bir şekilde gölgede kalmasına rağmen (Kasım 2008).

Ne yazık ki Olympus için, tam da yoluna devam ederken 1,5 milyar dolarlık yatırım kayıplarını, komisyonları ve rüşvetleri vurgulayan kötü şöhretli muhasebe skandalına çarptı; Sonuç olarak şirketin değerlemesinin dörtte üçü silindi ve Amerika Birleşik Devletleri’nde ~650 milyon dolar para cezasına çarptırıldı. Bu, daha sonra kamera endüstrisinin ve özellikle de önemli ölçüde yatırım yaptığı kompakt kameraların çöküşüyle birleşti.

Ancak Olympus yine de çığır açan kameralar üretebildi ve OM-D E-M5, aynasızın DSLR’nin gerçek bir alternatifi olabileceğini gösteren erken bir vurguydu. OM-D E-M1X, Nikon ve Canon’un hakim olduğu profesyonel atıcı dünyasına şaşırtıcı bir giriş olmasına rağmen, OM-D E-M1 serisi, MFT ile neler başarılabileceğinin bir kanıtıdır. Mühendislik için takdir kazanmış olabilir, ancak çok düşük sayılarda satıldığından şüpheleniyorum.

Yeni OM Digital OM-1’in piyasaya sürülmesiyle ilgili soru, OMDS’nin mükemmel kameralardan oluşan sağlam bir miras üzerine inşa edip edemeyeceği ve fotoğrafçıları MFT katmanına çekip çekemeyeceğidir.

Bu soruyu yanıtlamanın belki de en kolay başlangıç noktası kameranın kendisidir; OMDS, şüphesiz mükemmel bir kamera ve potansiyel olarak sınıfında lider bir ürün daha üretti. Ve neyse ki, eski modellerin aşırı ayrıntılı ve kafa karıştırıcı şekilde kısaltma yüklü model numaralarını düzeltmişler; OM-1 ile değiştirilen OM-D E-M1 Mark IV gitti. Serinletici derecede basit ve 50 yıl önce piyasaya sürülen orijinal OM-1’e geri dönüş.

OMDS, yeni Sony dört piksel AF yığma sensörünü sergilediği ve AF performansı için çözünürlük kazanımlarından ve bu 20 megapiksel görüntülerin akış yönünde işlenmesinden kaçındığı için alkışlanmalıdır; bu da onun ham olarak 120 fps’de ve 50 fps’de karartma olmadan çekim yapmasına olanak tanır. Gövde ince ayarlandı, görüntü sabitleme 8 durağa kadar iyileştirildi, yüksek bir IP53 hava koşullarına dayanıklılık derecesi var ve menüler yenilendi.

Olympus/OMDS’nin öne çıkardığı alanlardan biri, diğer sistemlerin fotoğrafçılarını kıskançlıkla yeşil yapan özellikler geliştiren hesaplamalı fotoğrafçılıktır: elde tutulan yüksek çözünürlüklü, canlı ND ve canlı kompozite ne dersiniz?

Bu yeterli mi?

Hepsi Pazar Payında

Harika bir fotoğraf makinesine sahip olmak bir şeydir, büyük miktarlarda sattığınız eksiksiz bir ürün yelpazesine sahip olmak oldukça başka bir şeydir (Nikon’a sormanız yeterlidir). Kanıt satış pudinginde, peki Olympus gerçekte nasıl?

Pazar payı verilerini elde etmek herkesin bildiği gibi zor, ancak BCN Ödüllerine (yalnızca Japonya’yı kapsayan) bakabilir ve küresel pazara ölçeklendirebiliriz. Olympus, aynasız kategorisinin tanıtıldığı 2011’den %20 ila %30 pazar payıyla mutlu bir şekilde sıçradı, ancak bu 2021’de %12,7’ye düştü.

Sony ve Canon paylarını toplamda %9,1 oranında artırırken Olympus %10,7 oranında düştü, bu da (esas olarak) Fuji ve/veya Nikon’a karşı pay kaybediyor olması gerektiği anlamına geliyor. Nikon da pazar payını kaybediyor olabilir, bu da Olympus’un kaderinde önemli bir düşüş olduğunu gösteriyor.

Canon ve Nikon’un 2022’de aynasız sektörde bir genişleme öngörmesiyle, oynayacak her şey var. OMDS’ye geçişteki istikrarsızlığın, nispeten küçük ürün yelpazesiyle birlikte OMDS’yi önemli ölçüde vurmuş olması oldukça olasıdır. Bu anlamda, önemli olan sevk edilen toplam birim sayısı kadar pazar payı değil; OMDS’nin üretimini sürdürmesi gerekiyor. 2018’de %27,7 BCN pazar payına sahipti ve bu, dünya çapında yaklaşık 1,15 milyon adetlik sevkiyatı temsil edebilir; Bu potansiyel olarak geçen yıl 390.000 adede düştü.

Küresel pazarın aynasıza dönüşmesi — ve Sony, Canon ve Nikon’dan gelen saldırılar — göz önüne alındığında, o parlak günler muhtemelen bitmiş görünüyor, ancak fotoğrafçılar için bir niş doldurabilir ve istediklerini tedarik edebilirse, Fuji’ye benzer bir gelecek çok fazla var. OM-1, bu yolculukta büyük bir ilk adımdır, ancak bunun Görüntüleme Bölümü satılmadan önce geliştirilme aşamasında olması muhtemeldir.

OMDS’nin ürün yol haritası ve piyasaya sürülme takvimi, izlemesi büyüleyici bir şey olacak: Şirket teslim edebilir mi? OM-1 tarafından bunun olabileceği konusunda cesaretlendirildim.