Uluslararası Photography Hall of Fame, 2023 törenine üç kadını katacak ve bir kadını daha ödüllendirecek. İşte fotoğrafları ve hikayeleri.
IPHF Çığır Açan Dört Kadını Tanıdı
Bugün, üç dikkat çekici kadın – Nan Goldin , Bea Nettles ve Vivian Maier – Uluslararası Fotoğrafçılık Onur Listesi’ne (IPHF) dahil edilecek ve Matika Wilbur da Vizyoner Ödülü’nün sahibi olacak . Bu ödüller, 55 yıl boyunca her yıl, “geçmişin ve günümüzün fotoğraf sanatı ve biliminin sanatını, tutkusunu ve gelişimini sergileyenlere” veriliyor. Törenin canlı yayını saat 18.00 CT’de yapılacak.
Amerika Profesyonel Fotoğrafçıları‘nın Fotoğraf Sanatı ve Bilim Vakfı’nı kurarken öncelikli hedefi sanat ve endüstri tarihini tanıtmaktı. 1965 yılında Vakfın misyonu, tarihi fotoğrafçılara ve mucitlere teşekkür etme konusunda kalıcı bir taahhüt içerecek şekilde genişletildi. Bu girişim sonunda 1977’de Uluslararası Fotoğraf Onur Listesi ve Müzesi’nin kurulmasına yol açtı.
Her bir alıcı hakkında tam bilgi ve kapsamlı çalışma galerileri IPHF’nin resmi sitesinde bulunabilir . IPHF, zanaatlarını geliştirmek ve görünürlük kazanmak isteyenler için yıllık fotoğraf yarışmalarına, sergilere, konferanslara ve atölye çalışmalarına ev sahipliği yapıyor. IPHF ve Müze’nin kalıcı koleksiyonunda 500’den fazla sanatçının 10.000’den fazla resmi yer alıyor.
Nan Goldin
Sanatçı hakkında: Nancy Goldin, LGBT alt kültürleri, HIV/AIDS krizi ve opioid salgını gibi çeşitli temaları keşfetmesiyle tanınan Amerikalı bir fotoğrafçı ve aktivisttir. En ünlü eseri, Stonewall sonrası gey alt kültürünü yakalayan ve ailesini ve arkadaşlarını öne çıkaran bir monografi olan “Cinsel Bağımlılık Baladı” (1986)’dır. Fotoğrafçılığının yanı sıra, PAIN (Reçete Bağımlılığına Müdahale Şimdi) savunuculuk grubunun kurucu üyesidir. Goldin’in merkezi New York’tadır.
IPHF’den: “Kendi neslinin en önemli ve etkili sanatçılarından biri olan Goldin, samimi ve son derece kişisel portresiyle fotoğraf sanatında devrim yarattı. Goldin, son 45 yılda 20. yüzyılın en silinmez görüntülerinden bazılarını yarattı. ve 21. yüzyıllar. 1970’lerden bu yana çalışmaları cinsiyet kavramlarını ve normallik tanımlarını araştırıyor. Goldin, kendi hayatını ve onu çevreleyen arkadaşlarının hayatlarını belgeleyerek topluluklarına ses ve görünürlük kazandırıyor. 1980’lerde onun bu görüntüleri ‘geniş aile’ onun ufuk açıcı slayt gösterisinin ve ilk kitabı The Ballad of Cinsel Dependency’nin konusu oldu.”
Vivian Maier
Sanatçı hakkında: Vivian Maier‘in hayatını bir araya getirirsek, Churchill’in doğudaki çarların ve komiserlerin uçsuz bucaksız ülkesi hakkındaki meşhur sözünü kolaylıkla akla getirebiliriz. Vivian, New York City’de doğmuş olmasına rağmen, bağımsız, özgür bir kadının basmakalıp Avrupa duyarlılığını belirgin bir aksanla somutlaştıran bir kişiydi. Son derece özel ve korumalıydı, ancak kendi liberal dünya görüşünü dinleyen herkesle ve bazen de dinlemeyenlerle tutkuyla paylaşmaktan asla çekinmedi. Kesinlikle materyalist olmayan doğasına rağmen Vivian, sanat kitapları, gazete kupürleri, ev filmleri, siyasi ıvır zıvır ve süs eşyaları gibi çeşitli eşyalarla dolu bir saklama dolabı koleksiyonu biriktirdi.
IPHF’den: “ Fotoğraflarıyla dünyayı büyüleyen ve tesadüfen yirminci yüzyılın ikinci yarısında Kentsel Amerika’nın en ilginç harikalarından ve tuhaflıklarından bazılarını kaydeden bu dadının hikayesi, görünüşe göre inanılmayacak kadar uzak.
Fransız ve Avusturya-Macaristan kökenli bir Amerikalı olan Vivian, 1951’de New York City’ye dönmeden önce Avrupa ile Amerika Birleşik Devletleri arasında gidip geldi. Sadece iki yıl önce fotoğrafçılıkla ilgilenmeye başladığında, sanatsal zanaatını geliştirmek için Big Apple’ın sokaklarını tarayacaktı. . 1956’da Vivian, hayatının geri kalanının çoğunu bakıcı olarak çalışarak geçireceği Chicago’ya gitmek üzere Doğu Yakası’ndan ayrıldı.
Vivian boş zamanlarında başkalarının gözlerinden özenle sakladığı fotoğrafları çekiyordu. 1990’ların sonlarına doğru anlık fotoğraflar çeken Maier, arkasında 100.000’den fazla negatiften oluşan bir çalışma bütünü bırakacaktı. Ayrıca Vivian’ın belgeleme tutkusu bir dizi ev yapımı belgesel film ve ses kaydına kadar uzanıyordu.”
Bea Nettles
Sanatçı hakkında: Bea Nettles, çeşitli alternatif fotoğraf tekniklerini kullanarak özenle oluşturulmuş görüntüler yaratıyor. Çalışmaları, kumaş ve dikiş, instamatic kameralar, kitap formatlama, elle uygulanan renk ve elle kaplanmış fotoğrafik emülsiyonlar gibi çok çeşitli araç ve malzemeleri birleştiren, işçilik ve fotoğrafçılığın bir birleşimidir.
İmgelerinde kadınların hayatlarındaki önemli aşamalarla ilgili metaforlara başvuruyor ve sıklıkla otobiyografik unsurları yansıtıyor. Ana temaları mitolojiden, aileden, annelikten, lokasyondan, manzaralardan, rüyalardan, yaşlanma sürecinden ve zamanın amansız geçişinden ilham alıyor.
IPHF’den: “ Bea Nettles’ın sergi kariyeri, çalışmasının 1970 yılında New York Modern Sanat Müzesi’nde ‘Photography Into Sculpture’da sergilenmesiyle başladı. Fotoğrafları dünya çapındaki sergilerde yer aldı ve düzenli olarak çevrimiçi ve basılı olarak incelendi. medya; The New York Times , The Chicago Tribune , Art in America, Art Week, Art News ve ABD, İtalya, Portekiz, Avustralya, İngiltere ve Fransa’daki çeşitli fotoğraf dergileri.”
Matika Wilbur
Sanatçı hakkında: Washington’un kıyı bölgelerindeki Swinomish ve Tulalip topluluklarından Matika Wilbur, sosyal bir belgeselci ve fotoğrafçı. Proje 562 olarak bilinen dördüncü büyük yaratıcı girişimi, Kuzey Amerika’daki 562’den fazla egemen Kabile Ulusundan bireyleri kişisel olarak ziyaret etmeyi, onlarla etkileşim kurmayı ve fotoğraflamayı amaçlayan, kitlesel fonlu bir girişimdir. Bu proje, Kızılderili kimliğini ve kültürünü yüceltmek ve kutlamak için bir platform görevi görüyor.
All My Relations podcast’inin sunuculuğunu Dr. Adrienne Keene ile birlikte yapıyor. Konukların günümüzde Yerli halkların karşı karşıya olduğu zorlukları ele alan konuları derinlemesine incelemeleri ve toprak, insan olmayan akrabalar ve bireyler arasındaki birbirine bağlı ilişkileri keşfetmeleri için bir platform sağlar. Wilbur ayrıca Harvard, Yale, Berkeley, Google, TED Talks ve National Education Association gibi prestijli kurumlarda 300’den fazla açılış konuşması yaptı. Ayrıca National Geographic Explorer unvanına da sahiptir.
IPHF’den: “ Matika, prestijli Brooks Fotoğrafçılık Enstitüsü’nü tamamladıktan sonra moda ve ticari çalışma alanındaki kariyerine Los Angeles’ta başladı. Profesyonel olarak yüksek talep görmesine rağmen Matika, bir fotoğrafçı olarak farklı bir yol istediğini fark etti: derinden portre sanatı yaratmak. İnsanların hayatlarını ve deneyimlerini aktardı.Özellikle kitle iletişim araçlarında ve popüler bilinçte büyük ölçüde ihmal edilen veya stereotipleştirilen, ülkenin yerli topluluklarından olağanüstü kişiliklere ilgi duyuyordu.
Matika, kendisini bir yaratıcı ve haberci olarak fotoğrafçılığa adamayı seçti ve kısa süre sonra önde gelen müzelerde ve diğer mekanlarda Kuzeybatı Pasifik ve diğer Yerli halkların çarpıcı portrelerinden oluşan çok sayıda beğenilen sergiye imza attı.”