Fotoğraf yolculuklarımızın bir noktasında hepimiz oradaydık: OTOMATİK’e ayarlanmış, işaretleyip tıklatan, belki biraz düzenleyeceğimiz JPEG görüntüleri kaydeden ve arşivlemek için bir albüme koyan kameralarımız. Belki de sosyal medya için süslemek için bir Instagram filtresi atıyoruz. Sonra bir süreliğine bu görüntüleri unutuyoruz.
Yıllar sonra, belki de düzenleme tarzımızın değiştiğini ve görüntülerimizden farklı bir görünümü tercih edebileceğimizi hissetmek için görüntülere geri dönüyoruz. Arka plandaki karanlık sıradağlardan daha fazla ayrıntı çekmediğimize veya kumsaldaki vurguları kısmadığımıza inanamıyoruz. O zamanlar harika göründüğünü düşündüğümüz ten rengi çok turuncu veya çok sarı.
Bu yüzden, yalnızca JPEG formatının sınırlamalarını keşfetmek için onu istediğimiz gibi düzeltmeye çalışıyoruz. Renk gamı, istediğimiz belirli renkleri elde edecek kadar geniş değil. Dağ detayını göstermek için gölgeleri çekmeye çalıştığımızda, bir ton gürültü ve görüntü bozukluğuyla karşılaşıyoruz. Ve bu önemli noktalar? Gittiler dostum. Bunları kurtaramazsın.
RAW ve JPEG arasındaki önemli karar noktasına hoş geldiniz. Pek çok fotoğrafçı hayatlarının başlarında RAW formatında çekim yapmamış olmaktan yakınıyor. Neden? İşte bir benzetme: Filmle çekim yaptığınızı, negatifleri geliştirdiğinizi ve ardından basılı fotoğrafları arşivlemek için onları çöpe attığınızı hayal edin (korku!). Negatiflerden elde edebileceğiniz aynı miktarda ayrıntıyı bu basılı fotoğraflardan kurtarabilir misiniz? Kesinlikle hayır. Düzenlemek için tekrar taramayı denerseniz ne bulursunuz? Detay kaybı. Tahıl/eserler. Daha düz renkler.
Aynısı JPEG görüntüler için de geçerlidir. Bu, kimsenin JPEG formatında çekim yapmaması gerektiği anlamına gelmez. Aksine, JPEG fotoğraflar son derece kullanışlıdır. İşleme sizin için kamerada yapılır ve önyükleme için daha küçük bir dosya boyutuyla görüntünün hızlı bir şekilde paylaşılması kolaydır. Ancak daha sonra bir görüntüde ince ayar yapmanız gerekirse ve belirli belirli durumlar dışında, yakında RAW’ın doğru yol olduğunu öğreneceksiniz. Peki, RAW’ı bu kadar esnek yapan nedir?
Dinamik Aralık
Dinamik aralık söz konusu olduğunda RAW, JPEG’den çok daha iyidir .
Bu bir numara. Her bir RAW dosyasında depolanan katıksız veri miktarı, bir JPEG dosyasınınkini gölgede bırakır. Bu senin için ne anlama geliyor, fotoğrafçı? Esneklik. Bu, gölgeli bir ön plana sahip parlak sıradağları, renklerinizden ödün vermeden ve uç noktalarda daha sınırlı miktarda parazitle güzel bir HDR manzaraya dönüştürebileceğiniz anlamına gelir.
Dinamik Aralık nedir? Aslında bir sensöre yansıtılan bir görüntünün en parlak ve en karanlık noktalarının oranı olarak ölçülür. Sensörünüz, bir görüntünün parlak veya karanlık bu kısımlarını almak için belirli bir hassasiyet aralığına sahiptir ve biz buna kameranın dinamik aralığı diyoruz. Genel olarak, sensör ne kadar büyükse, dinamik aralık da o kadar büyük olur. Bunu, kameranın sensörünün yakalayabileceği ‘durak’ miktarıyla ölçüyoruz – yukarı veya aşağı her durak, sırasıyla ışığın sensöre çarpmasına izin verilen ışığın iki katı veya yarısının yarısıdır.
RAW dosyalarıyla, kameranızın sensörünün tüm potansiyelinden yararlanabilirsiniz. Modern dijital kameralarda bu, şu anda her yönde 7 durak aralığında olabilir. JPEG ile, teknik olarak görüntüyü bu geniş durak aralığında da yakalar, ancak bunu daha az bilgi ile yapar. Dosya boyutunu küçültmek için sıkıştırmayı kullanır, orada ne olması gerektiğine dair en iyi tahminle ayrıntılardaki boşlukları doldurur. Peki görüntüyü işlemeye çalıştığınızda ne oluyor?
Diyelim ki fotoğrafı çekerken, sola poz vererek bazı vurguları patlatmışsınız gibi görünüyor. Bunun gibi gölgeler için pozlama, film fotoğrafçılığında çok fazla gren göstermeden gölgeleri ortaya çıkarmak için kullanışlı bir tekniktir. Dijital fotoğraf makinelerinde, bunun tersini yapma eğilimindesiniz (bunun yerine parlak noktalar için poz verin). Dijital bir görüntüdeki aşırı pozlanmış vurgularla, bu vurgulardaki ayrıntıları daha sınırlı bir başarı ile kurtarmaya çalışmak için düzenleme yazılımınıza gireceksiniz.
Bu örnek için, diyelim ki görüntüyü JPEG formatında çektiniz. Pozlamayı veya parlak noktaları azaltmak için kaydırıcılarınızı ayarlarken, parlak noktaların birçok bölümünün beyaz kaldığını fark edeceksiniz. Histogramı kontrol ettiğinizde, sağ tarafında kalan şişmiş vurguları gösteren uzun bir sivri uç olduğunu görebilirsiniz. Bu, JPEG dosyasındaki sınırlı verilerle görüntünün o bölümündeki verileri kurtaramayacağınız anlamına gelir. Sonsuza dek parlak beyaz kalacak.
Şimdi, kameranızı çekim için RAW + JPEG kaydedecek şekilde ayarladığınızı hayal edin, bu size tek çekimde her iki formatı da verir. Bu harika! İşlemek için RAW görüntünüze gidebilirsiniz. Bulabileceğiniz şey, patlayan olayların artık kurtarılabilir olmasıdır. Dağlardaki o güzel karlı zirveler, beyazların en beyazına ek olarak artık gri detayların tonlarına da sahip. Bu bir mucize!
Aynı kavram az pozlanmış görüntüler için de geçerlidir. JPEG görüntüsündeki gölgeleri ortaya çıkarmaya çalıştığınızda, daha düşük bit derinliği nedeniyle bu ‘eksik’ bilgi kendisini parazit olarak gösterecektir. Bir yana, bu, kameranızdaki daha yüksek bir ISO ayarının yapacağı şeye benzer. Eksik bilgileri gürültülü bir şekilde doldurur. Böylece, sahnenin yüksek bir dinamik aralığa sahip olduğunu varsayarsak, JPEG görüntünüzle gölgelerde daha gürültülü bir görüntü elde edersiniz. RAW dosyanızla, bu gölgeler ayrıntılarını daha iyi korur, böylece görüntüyü aydınlattığınızda gürültü daha az sorun olur.
Renk aralığı
Renk gamı söz konusu olduğunda RAW, JPEG’den çok daha iyidir .
Gürültüye ek olarak, daha düşük bit derinliğiyle çalışırken renk de bir sorun haline gelir. Çok eski bilgisayar monitörlerini hatırlayan var mı? Ya da belki eski video oyun sistemleri (8-bit, 16-bit)? Renklerin neye benzediğini hatırlıyor musun? Karakterler bloklu, renkler sınırlıydı. Bu neden? Bellek, işlem gücüne göre sınırlıydı, bu nedenle işlerin düzgün çalışması için sınırlı renk bilgisi ile çalışmak zorunda kaldılar.
Aynı şekilde, bir JPEG dosyası da 8 bitlik bir dosyadır. Bir RAW dosyası genellikle 12 bittir. Bu çok farklı görünmüyor, değil mi? Bunun, bir JPEG dosyasının 16,8 milyon renk görüntüleyebileceği anlamına geldiğini düşünürsek, bu oldukça yeterli görünüyor. Ancak şunu elde edin: 12 bitlik bir RAW dosyası 68,7 MİLYAR renk görüntüleyebilir. Resmi alıyor musun?
Yukarıda, en açık kısımların çok açık ve en karanlık kısımların çok karanlık olmamasını sağlamak için pozlamayı ayarladık. Ayrıca kontrastı, beyazları ve siyahları ayarlamak istersiniz. Bunu bir JPEG görüntüsüne yaptığınızda, çılgınca şeyler olmaya başlar. Normal cilt tonları turuncu/sarıya döner. Bu manzara mavileri ve yeşilleri biraz sahte ve aşırı işlenmiş görünmeye başlar. Renk paraziti belirginleşir. Görüntünüzü düzenlerken esnek olmanız için yeterli bilgi yok.
Kamerada mükemmel bir şekilde yakaladıysanız, bunun görüntünüzü etkilemeyecek kadar şanslı olabilirsiniz. Agresif düzenleme gerekiyorsa dikkatli olun. RAW formatında çekim yapmanızı önermemizin bir başka nedeni de budur. Renk gamından tam olarak yararlanmak, size renk derecelendirmenizde ve genel olarak son işlemede tam bir yaratıcı lisans sağlayacaktır.
Eserler
Eserler söz konusu olduğunda RAW, JPEG’den çok daha iyidir .
Kendi kendinize şöyle düşünüyor olabilirsiniz: “Hey, pozumu her zaman doğru alıyorum, yalnızca düşük dinamik aralıklı sahneler çekiyorum ve bu tür şeyler için endişelenmeme gerek yok. O halde RAW çekim yapmanın anlamı nedir?” Pekala dostum, sana eserlerden bahsetmeme izin ver. Hayır, müzeye ait paha biçilmez eserlerden bahsetmiyoruz. Sıkıştırma nedeniyle her JPEG dosyasında görünen rahatsız edici bloklu kenarlardan bahsediyoruz.
Fotoğraf JJ Harrison’a aittir ve CC BY-SA 3.0 lisanslıdır.
Artefaktlar, JPEG sıkıştırma formatının yer kazanmak için doldurmaya çalıştığı verilerdeki boşluklardır. Bu genellikle web’deki veya sosyal medyadaki fark edilmeyecek küçük resimler için bir sorun değildir. Daha büyük baskılar veya agresif kırpma için bu önemli bir sorun olabilir. Görüntüyü baskı için havaya uçuracak ve rahatsız edici bir ayrıntı kaybı bulacaksınız ve bu, görüntüyü izleme deneyiminden uzaklaşacaktır. Günümüzde, ayrıntıları kurtarmaya ve JPEG bozulmalarını azaltmaya yardımcı olabilecek programlar var ve bu, gerçekten sizinki gibi eskiden yalnızca kamerada JPEG çeken ve geçmiş yılların anılarını kurtarmak isteyen insanlar için harika.
Kamera İçi ve Dışı İşleme
Son işleme söz konusu olduğunda RAW, JPEG’den çok daha iyidir .
JPEG ve RAW görüntülerde karşılaşabileceğiniz başka sorunlar nelerdir? Yeni başlayanlar için, JPEG görüntüleri kamerada keskinleştirmeye sahiptir. Kısa ve tatlı tutmak için, son işleme yazılımınızdaki keskinleştirme, kameradan elde ettiğinizden çok daha üstündür. Minimum kenar ayrıntısı kaybıyla keskin görüntüler istiyorsanız, RAW çekim yapın.
Gürültü de benzer bir sorundur. Kameradaki gürültü düzeltmesi hantal ve rafine edilmemiş ve daha az ayrıntıyla daha yumuşak görüntülere yol açıyor. Bu görüntüleri düzenlemek için bilgisayarınızı kullanmak, o “lekeli” görünüm olmadan daha parlak görünen fotoğraflar için daha rafine gürültü azaltma sağlar.
Son olarak, kamerada uygulanan beyaz dengesi hatalı olabilir ve daha sonra düzeltilmesi daha zor olabilir. Kamera doğru yaparsa, bu harika. Yapacak daha az işiniz var. Yanlış yaparsa, cilt tonlarınız ve renkleriniz asla tam olarak düzelmeyebilir. Bu günlerde, JPEG esnekliği eskisinden çok daha iyi, ancak beyaz dengesi yanlışlığı hala kaçınmayı tercih edebileceğiniz bir sorun.
Gelecek Provası
Geleceğe dönük koruma söz konusu olduğunda RAW, JPEG’den çok daha iyidir .
Fotoğraf işleme ve düzenleme yazılımı sürekli gelişiyor ve gelişiyor ve geleceğin uygulamaları neredeyse kesinlikle bugün kullanılan yazılımlardan çok daha üstün olacak. Fotoğrafları RAW formatında çekmek ve depolamak, gelecekte eski fotoğrafları yeniden ziyaret etmenize ve zamanın en son teknolojilerini kullanarak orijinal verileri yeniden işlemenize olanak tanır.
Bu nedenle RAW dosyaları, becerileri, zevkleri ve teknolojileri değiştikten yıllar sonra bir fotoğrafı yeniden işleyebilmelerini sağlamak isteyen fotoğrafçılar için daha iyi bir seçenektir.
Çekim Hızı
Çekim hızı söz konusu olduğunda JPEG, RAW’dan çok daha iyidir .
Şimdiye kadar RAW, birçok önemli kategoride JPEG’i geride bıraktı, ancak JPEG’in kendi güçlü yönleri var. Birincil olanlardan biri, fotoğraf çekebileceğiniz hızdır.
Yalnızca JPEG çekimi, dosyalar daha küçük olduğundan, dijital kameranızın sürekli çekim (veya seri çekim) hızını en üst düzeye çıkarır. RAW fotoğrafların çok daha büyük dosya boyutları vardır, bu da kameranın arabelleğinin daha hızlı dolmasına neden olur ve kameranın görüntüleri işlemek için çekime ara vermesi ve daha fazla fotoğraf çekilecek şekilde arabellekte yer açması gerekir.
Bu nedenle, çalışmalarında saniyede maksimum kareye ihtiyaç duyan fotoğrafçılar büyük olasılıkla RAW yerine JPEG çekmeyi tercih edeceklerdir. Bunun genellikle doğru olduğu bir fotoğrafçılık alanı, aksiyon sporları fotoğrafçılığıdır, çünkü fotoğrafçılar genellikle birçok çekim arasından bir “koruyucu” yakalama umuduyla çok hızlı bir şekilde uzun fotoğraf dizileri çekerler.
Zaman ve Çaba Gerekli
Gereken zaman ve çaba söz konusu olduğunda JPEG, RAW’dan daha iyidir .
Fotoğraflarınızı sonradan işledikten sonra bilgisayar başında vakit geçirmekle kesinlikle ilgilenmiyorsanız, JPEG sizin için format olabilir. Dosyalar, ister sosyal medyada yayınlamak, ister baskı ve fotoğraf kitabı yapmak olsun, hangi amaçla ihtiyacınız olursa olsun hemen kullanıma ve paylaşmaya hazır olacaktır.
Öte yandan RAW dosyaları, verileri JPEG fotoğraflara dönüştürmek için onları bir RAW görüntü işlemcisinden geçirmenizi gerektirecektir. Fotoğrafçılar genellikle JPEG’leri oluşturmadan önce görüntüleri işlemek için zaman harcarlar, bu da sürece ek bir zaman ve çaba katmanı ekler.
Dosya boyutu
Depolama gereksinimleri söz konusu olduğunda JPEG, RAW’dan daha iyidir .
Sıkıştırılmış dosyalarla daha küçük dosya boyutları gelir. Hey, tartışmanın her noktasında RAW’ın kazanmasına izin vermeyecektik. Dosya alanı bir sorunsa, JPEG’in sabit disklerinizi RAW kadar hızlı bir şekilde tıkamayacağı kesindir. Aslında, aynı alanda, aynı RAW dosyalarını depolayabileceğinizden iki ila altı kat daha fazla JPEG dosyası aralığında bir yerde depolayabilirsiniz.
Her yıl çok sayıda fotoğraf çekiyorsanız, RAW görüntüleri depolamanın maliyeti, yalnızca JPEG’leri saklamanın maliyetinden önemli ölçüde daha fazla olacaktır.
Peki, RAW ve JPEG’i Ne Zaman Kullanmalıyım?
JPEG, birkaç senaryo için kullanışlıdır. Belki de çok sayıda büyük dosya için gereken depolama alanından yoksunsunuzdur. Belki bir spor muhabirisiniz ve RAW çekim yapmak, seri fotoğraflar için kameranızın arabelleğini çok hızlı kullanır. Belki de yalnızca web veya sosyal medya için çekim yapıyorsunuz veya fotoğrafları hemen paylaşmaya ihtiyacınız var. Bunların tümü, JPEG için uygun kullanım durumlarıdır.
Sonuç olarak, RAW, JPEG’den çok daha fazla esnekliğe sahip bir arşiv formatıdır. Mümkün olduğunda, kesinlikle yalnızca JPEG formatında çekim yapmanız gerekmiyorsa, RAW formatında çekim yapmalı ve kendinize her görüntünün potansiyelini en üst düzeye çıkarma gücünü vermelisiniz. Gelecekteki benliğiniz bize daha sonra teşekkür edecek.
Bir Yorum